Isa 19:11-15 | DutKingComments | STEP | De spreekwoordelijke wijsheid van de Egyptenaren ( ; ) laat het afweten ( ) . Zoan en Nof ( ) zijn de belangrijkste plaatsen in Beneden-Egypte. Nof (Memphis) is lange tijd de hoofdstad van Egypte geweest; later is ook Zoan (Tanis) zeer belangrijk geworden. De vorsten van deze twee steden blijken voor deze malaise geen oplossingen te hebben. De beleidsmakers, de raad van wijzen, tasten in het duister over de oorzaak van de ellende. De HEERE daagt de Egyptenaren uit hun wijzen te laten opdraven om in het licht van hun wijsheid te vertellen wat Hij heeft besloten over Egypte ( ) . Dat kunnen ze niet omdat ze Hem buiten hun wijsheid houden. Paulus neemt dit woord over en zegt dat het in overeenstemming met Gods wijsheid is dat de wereld met haar vermeende wijsheid niet tot de kennis van God is gekomen ( ) . Vervolgens trekt hij de conclusie dat het God veeleer heeft behaagd om mensen te redden door wat in de ogen van de wereld dwaasheid is: de prediking van het kruis ( ) . Dat moet voor een christen een reden te meer zijn om de wereld met zijn schijnwijsheid voor gekruisigd te houden. Als de Egyptenaren echt wijs zijn, zullen ze inzien en bekendmaken dat deze rampen van de HEERE van de legermachten komen. Ze zullen inzien dat hun wijzen, die de hoeksteen van hun samenleving zijn, op wie alles rust, hen op een doolweg hebben geleid. Dat heeft de HEERE bewerkt, want Hij heeft als een oordeel een geest van bedwelming in hun hoogmoedige leiders gegoten ( ) . Daardoor zijn ze als dronkaards in hun eigen uitbraaksel getuimeld. Dat wil zeggen dat ze de ellende waarin ze zijn terechtgekomen, zelf hebben bewerkt. Dwaas vertrouwen in eigen wijsheid leidt niet alleen tot een mislukking om geschikte raad te geven, maar ook tot een wandel die er de oorzaak van is dat anderen op het pad komen dat naar het verderf leidt. Ze bevinden zich in een toestand waaruit niemand hen kan verlossen ( ) . De verwarring en uitzichtloosheid zijn zo groot, dat noch de leiders, “hoofd” en “palmtak” , noch iemand van het gewone volk, “staart” en “riet” , een begin van een oplossing kunnen vinden om aan te gaan werken.

Isaiah 19:11-15

Oordeel over de wijsheid van Egypte

De spreekwoordelijke wijsheid van de Egyptenaren (Hd 7:22a; 1Kn 4:30) laat het afweten (Js 19:11). Zoan en Nof (Js 19:13) zijn de belangrijkste plaatsen in Beneden-Egypte. Nof (Memphis) is lange tijd de hoofdstad van Egypte geweest; later is ook Zoan (Tanis) zeer belangrijk geworden. De vorsten van deze twee steden blijken voor deze malaise geen oplossingen te hebben. De beleidsmakers, de raad van wijzen, tasten in het duister over de oorzaak van de ellende. De HEERE daagt de Egyptenaren uit hun wijzen te laten opdraven om in het licht van hun wijsheid te vertellen wat Hij heeft besloten over Egypte (Js 19:12). Dat kunnen ze niet omdat ze Hem buiten hun wijsheid houden.

Paulus neemt dit woord over en zegt dat het in overeenstemming met Gods wijsheid is dat de wereld met haar vermeende wijsheid niet tot de kennis van God is gekomen (1Ko 1:20-21). Vervolgens trekt hij de conclusie dat het God veeleer heeft behaagd om mensen te redden door wat in de ogen van de wereld dwaasheid is: de prediking van het kruis (1Ko 1:23). Dat moet voor een christen een reden te meer zijn om de wereld met zijn schijnwijsheid voor gekruisigd te houden.

Als de Egyptenaren echt wijs zijn, zullen ze inzien en bekendmaken dat deze rampen van de HEERE van de legermachten komen. Ze zullen inzien dat hun wijzen, die de hoeksteen van hun samenleving zijn, op wie alles rust, hen op een doolweg hebben geleid. Dat heeft de HEERE bewerkt, want Hij heeft als een oordeel een geest van bedwelming in hun hoogmoedige leiders gegoten (Js 19:13-14).

Daardoor zijn ze als dronkaards in hun eigen uitbraaksel getuimeld. Dat wil zeggen dat ze de ellende waarin ze zijn terechtgekomen, zelf hebben bewerkt. Dwaas vertrouwen in eigen wijsheid leidt niet alleen tot een mislukking om geschikte raad te geven, maar ook tot een wandel die er de oorzaak van is dat anderen op het pad komen dat naar het verderf leidt.

Ze bevinden zich in een toestand waaruit niemand hen kan verlossen (Js 19:15). De verwarring en uitzichtloosheid zijn zo groot, dat noch de leiders, “hoofd” en “palmtak”, noch iemand van het gewone volk, “staart” en “riet”, een begin van een oplossing kunnen vinden om aan te gaan werken.