Isaiah 22:12-13

De oproep tot bekering genegeerd

Als ze zo belegerd worden, roept de HEERE op tot verootmoediging, tot berouw en omkeer (Js 22:12). Maar wat doen ze? Ze geven zich over aan feesten, eten en drinken (Js 22:13). Ze zijn volkomen zorgeloos met betrekking tot het dreigende gevaar. Daarin lijken zij op Babel dat ook zo lichtzinnig feestviert, terwijl de vijand voor de poort staat (Js 21:5; vgl. Lk 17:26-27). Ze zien de dood zelfs onder ogen.

In plaats van daardoor naar de HEERE uitgedreven te worden is hun tartende reactie: “Laten wij eten en drinken, want morgen sterven wij!” Het is een beschrijving van de huidige maatschappij waar de mensen ook zo leven. Het is ook de geestelijke toestand van het volk Israël straks onder de regering van de antichrist op het moment van de inval van de koning van het noorden.

Iemand kan alleen maar zo spreken als hij niet gelooft in een opstanding, in een leven na de dood. Paulus haalt deze woorden aan om de dwaasheid aan te tonen van mensen die zeggen dat ze gelovigen zijn, maar de opstanding van Christus loochenen (1Ko 15:32b). Als Christus niet zou zijn opgestaan, ga dan maar je gang, want dan is met de dood alles over en uit. Het is voor ieder denkend mens het toppunt van dwaasheid om dat te geloven, want “Christus is opgewekt uit [de] doden, de Eersteling van hen die ontslapen zijn” (1Ko 15:20). Dit betekent dat een mens zich eenmaal voor Hem zal moeten verantwoorden. Het betekent ook dat alle lijden en smaad die gelovigen nu ondergaan ter wille van hun verbinding met Hem, door Hem eenmaal zal worden beloond.

Copyright information for DutKingComments