Isa 23:2 | DutKingComments | STEP | Nu de Heer Jezus in het vorige hoofdstuk Zijn rechtmatige plaats als Koning van Israël heeft ingenomen, is er nog een macht in de wereld die ook door Hem geoordeeld zal worden. Het is niet een natie, ook niet een militaire macht, maar een economische macht. We zien in onze tijd al, dat gebeurtenissen in de wereld niet alleen bepaald worden door militaire of politieke macht, maar ook door economische macht. De Europese Unie bijvoorbeeld is vooral een economische macht. De regering van Christus betekent ook het einde van de economische macht van deze wereld. “De last over Tyrus” is de laatste van de serie lasten over de volken die met de last over Babel is begonnen. Het ‘stadkoninkrijk’ Tyrus lag in het huidige Libanon. Zoals Assyrië de (militaire) wereldmacht voorstelt, zo stelt Tyrus de macht van de handel voor. De invloed die Tyrus door de handel heeft uitgeoefend, is groter dan van welk ander volk ook. Samen met Babel en Egypte is Tyrus de vertegenwoordiger van wat er in de wereld wordt gevonden. Daarmee wordt als het ware de toenmalige wereld geschilderd: de militaire macht, de economische macht en de godsdienstig-politieke macht. Deze factoren zijn ook heden ten dage actueel. Egypte vertegenwoordigt de wereld als een systeem waar mensen in de duisternis en de slavernij van de zonde leven. Egypte wordt geregeerd door de farao, een beeld van de satan. Babel vertegenwoordigt de wereld als een godsdienstig systeem dat niet berust op de openbaring van God, maar op een eigenmachtige godsdienst. Dit systeem vindt zijn hoogtepunt in “het grote Babylon, de moeder van de hoeren” – dat is de rooms-katholieke kerk – dat als godsdienstig-politiek systeem de wereld wil regeren, maar dat door diezelfde wereld zal worden geoordeeld ( ) . Tyrus vertegenwoordigt de wereld als een economisch systeem waar mensen zich inspannen om zich te verrijken om te kunnen zwelgen in luxe. Een uitvoerige beschrijving van de weelde van Tyrus vinden we in Ezechiël 26-28 . Het is een profetie over de rijkdom van het Romeinse rijk (Europa) in de eindtijd ( ) . De kenmerken van Tyrus worden toegepast op Babel. In de eindtijd zullen de verenigde staten van Europa zowel de kenmerken van Babel als die van Tyrus vertonen. Voor God is in dit alles geen plaats. De dag zal spoedig komen dat aan alle consumptiezucht van de mens een einde wordt gemaakt. Dit wordt voorgesteld in het oordeel over Tyrus. Tyrus wordt hier samen gezien met de oudere stad Sidon, waarvan hier gesproken wordt als een moeder van Tyrus ( ) . De Heer Jezus noemt beide steden als voorbeelden van goddeloosheid, die echter in hun goddeloosheid nog worden overtroffen door Chorazin en Bethsaïda ( ) . Deze laatste steden verwerpen hun Messias en zullen daarom in de dag van het oordeel zwaarder worden gestraft dan Tyrus en Sidon. De toekomstige verwoesting van Tyrus wordt ons direct aan het begin al levendig voor ogen geschilderd. De zeelieden die overzee, in het (waarschijnlijk) in Spanje gelegen Tarsis, handel hebben gedreven en met schepen vol grote winst terugvaren, zullen geen thuis meer aantreffen ( ) . Als ze na een tussenstop in het land van de Kittiërs, dat is Cyprus, afvaren, is dit bericht over Tyrus hun ter ore gekomen. Dit ontstellende bericht heeft gevolgen voor alle landen waarmee Tyrus handeldrijft ( ) . Door de verwoesting van Tyrus zijn ook zij hun inkomsten kwijt. Hun handelsrelatie gaat hun meer aan het hart dan een relatie met God. Die relatie interesseert hen helemaal niet, want hun god is Mammon zelf ( ) . Een grote bron van inkomsten komt uit de graanschuur van Sichor, de opslagplaats van de graanoogst van het Nijlgebied, de graanschuur van de wereld ( ) . In spreekt de profeet de stad Sidon aan. Op dichterlijke wijze wordt deze stad vergeleken met de zee waarmee de stad ten nauwste verbonden is. De zee is voor Tyrus wat vruchtbare grond is voor andere steden en landen. De stad heeft immers door handel en scheepvaart haar grote rijkdom verkregen. Tyrus is de “zeevesting” . Ze is gebouwd op een rotseiland in de zee. Door de mond van de zee klagen beide steden dat het is alsof ze nooit kinderen hebben gebaard of grootgebracht, zozeer zijn ze door de verwoesting ontvolkt. Egypte, dat met Tyrus in een nauwe relatie staat vanwege de handel in graan en daar ook aan verdient, is nu zijn belangrijkste klant kwijt en zal beven bij het horen van de verwoesting ( ) .

Isaiah 23:2

Inleiding

Nu de Heer Jezus in het vorige hoofdstuk Zijn rechtmatige plaats als Koning van Israël heeft ingenomen, is er nog een macht in de wereld die ook door Hem geoordeeld zal worden. Het is niet een natie, ook niet een militaire macht, maar een economische macht.

We zien in onze tijd al, dat gebeurtenissen in de wereld niet alleen bepaald worden door militaire of politieke macht, maar ook door economische macht. De Europese Unie bijvoorbeeld is vooral een economische macht. De regering van Christus betekent ook het einde van de economische macht van deze wereld.

De tijding dat Tyrus verwoest is

“De last over Tyrus” is de laatste van de serie lasten over de volken die met de last over Babel is begonnen. Het ‘stadkoninkrijk’ Tyrus lag in het huidige Libanon. Zoals Assyrië de (militaire) wereldmacht voorstelt, zo stelt Tyrus de macht van de handel voor. De invloed die Tyrus door de handel heeft uitgeoefend, is groter dan van welk ander volk ook. Samen met Babel en Egypte is Tyrus de vertegenwoordiger van wat er in de wereld wordt gevonden. Daarmee wordt als het ware de toenmalige wereld geschilderd: de militaire macht, de economische macht en de godsdienstig-politieke macht. Deze factoren zijn ook heden ten dage actueel.

Egypte vertegenwoordigt de wereld als een systeem waar mensen in de duisternis en de slavernij van de zonde leven. Egypte wordt geregeerd door de farao, een beeld van de satan.

Babel vertegenwoordigt de wereld als een godsdienstig systeem dat niet berust op de openbaring van God, maar op een eigenmachtige godsdienst. Dit systeem vindt zijn hoogtepunt in “het grote Babylon, de moeder van de hoeren” – dat is de rooms-katholieke kerk – dat als godsdienstig-politiek systeem de wereld wil regeren, maar dat door diezelfde wereld zal worden geoordeeld (Op 17:5 ; 16).

Tyrus vertegenwoordigt de wereld als een economisch systeem waar mensen zich inspannen om zich te verrijken om te kunnen zwelgen in luxe. Een uitvoerige beschrijving van de weelde van Tyrus vinden we in Ezechiël 26-28. Het is een profetie over de rijkdom van het Romeinse rijk (Europa) in de eindtijd (Op 18:11-16). De kenmerken van Tyrus worden toegepast op Babel. In de eindtijd zullen de verenigde staten van Europa zowel de kenmerken van Babel als die van Tyrus vertonen. Voor God is in dit alles geen plaats. De dag zal spoedig komen dat aan alle consumptiezucht van de mens een einde wordt gemaakt. Dit wordt voorgesteld in het oordeel over Tyrus.

Tyrus wordt hier samen gezien met de oudere stad Sidon, waarvan hier gesproken wordt als een moeder van Tyrus (Js 23:4 ; 12). De Heer Jezus noemt beide steden als voorbeelden van goddeloosheid, die echter in hun goddeloosheid nog worden overtroffen door Chorazin en Bethsaïda (Mt 11:21-22). Deze laatste steden verwerpen hun Messias en zullen daarom in de dag van het oordeel zwaarder worden gestraft dan Tyrus en Sidon.

De toekomstige verwoesting van Tyrus wordt ons direct aan het begin al levendig voor ogen geschilderd. De zeelieden die overzee, in het (waarschijnlijk) in Spanje gelegen Tarsis, handel hebben gedreven en met schepen vol grote winst terugvaren, zullen geen thuis meer aantreffen (Js 23:1). Als ze na een tussenstop in het land van de Kittiërs, dat is Cyprus, afvaren, is dit bericht over Tyrus hun ter ore gekomen.

Dit ontstellende bericht heeft gevolgen voor alle landen waarmee Tyrus handeldrijft (Js 23:2). Door de verwoesting van Tyrus zijn ook zij hun inkomsten kwijt. Hun handelsrelatie gaat hun meer aan het hart dan een relatie met God. Die relatie interesseert hen helemaal niet, want hun god is Mammon zelf (Mt 6:24). Een grote bron van inkomsten komt uit de graanschuur van Sichor, de opslagplaats van de graanoogst van het Nijlgebied, de graanschuur van de wereld (Js 23:3).

In Js 23:4 spreekt de profeet de stad Sidon aan. Op dichterlijke wijze wordt deze stad vergeleken met de zee waarmee de stad ten nauwste verbonden is. De zee is voor Tyrus wat vruchtbare grond is voor andere steden en landen. De stad heeft immers door handel en scheepvaart haar grote rijkdom verkregen. Tyrus is de “zeevesting”. Ze is gebouwd op een rotseiland in de zee.

Door de mond van de zee klagen beide steden dat het is alsof ze nooit kinderen hebben gebaard of grootgebracht, zozeer zijn ze door de verwoesting ontvolkt. Egypte, dat met Tyrus in een nauwe relatie staat vanwege de handel in graan en daar ook aan verdient, is nu zijn belangrijkste klant kwijt en zal beven bij het horen van de verwoesting (Js 23:5).