‏ Isaiah 43:16-21

Een weg voor Gods volk

Hij zal voor hen een weg in de zee banen en een pad door machtige wateren (Js 43:16). Zo heeft Hij dat vroeger gedaan, toen Hij in de Schelfzee voor hen een pad maakte (Ex 14:21-22). Dit is ook de ervaring van alle heiligen. De wateren van de naties woeden en gaan tekeer, de vijandschap en vervolging nemen toe, maar God heeft een pad voor Zijn volk. Dit pad heeft niet alleen betrekking op bevrijding uit moeilijkheden, maar ook op de verkondiging van het evangelie dat zijn weg gaat tot het vastgestelde einde.

Js 43:17 geeft een herinnering, die ook geldt voor de huidige tijd, aan de alles omverwerpende macht van God met betrekking tot de legers van de volken. Wat de heersers ook bedenken, het is de HEERE die “strijdwagen en paarden deed uitrukken”. De rampspoeden van de oorlog zijn Zijn oordelen. Hierdoor wil Hij de harten van de mensen tot bekering brengen. Tevens zal Hij Zijn nationale voornemens vervullen en zal Hij het vuur van de strijd van de vijanden van Zijn aardse volk uitblussen en uitdoven. Zo is het met de farao en zijn ruiters gebeurd (Ex 14:23-31).

Dan mogen ze de droevige tijd van ontrouw en verdrukking vergeten (Js 43:18). Het kan ook betekenen dat ze niet meer aan vroeger moeten denken alsof God alleen in die tijd handelend voor Zijn volk is opgetreden. Ze mogen zich richten op het nieuwe dat Hij gaat geven (Js 43:19). Hij is niet alleen de God van het verleden, Hij is ook de God van het heden en van de toekomst.

Laten we deze beloften toepassen op onze eigen ervaringen en de vier zinnen samennemen die bedoeld zijn tot onze troost in tijden van beproeving en moeiten:

1. door de wateren (Js 43:2) – ze zijn in zichzelf een middel om ons de ervaring te geven van de tegenwoordigheid van de Heer;

2. door het vuur (Js 43:2) – we worden verzekerd dat Hij ons bewaart;

3. in de zee en in de machtige wateren (Js 43:16) – hier voorziet God in een weg; moeilijke omstandigheden zijn een middel om ons het bewustzijn te geven van de leiding van God;

4. in de woestijn en in de wildernis (Js 43:19) – leiding en verkwikking zijn hier ons deel.

De wateren spreken van overweldigende beproevingen; de woestijn en de wildernis spreken van de toestand van de wereld om ons heen die ons, als we ons daar ongevraagd mee bezighouden, geestelijk zal doen lijden en terneerdrukken. Maar God heeft een weg te midden van zulke omstandigheden, een pad van gemeenschap met Hem, een pad van blijdschap en vruchtbaarheid.

In het verleden heeft God tijdens de uittocht een weg door de zee gemaakt en Hij heeft in de woestijn, vanuit de rots, een stroom, een rivier van water gegeven (1Ko 10:4). In de toekomst zal Hij iets nieuws geven. Hij zal een weg in de woestijn maken en rivieren (meervoud) in de wildernis. Het nieuwe houdt een zegen in voor de hele aarde, wanneer Gods aardse volk de zegeningen geniet van Zijn verlossingswerk.

Als het lijden van Israël tot een einde is gekomen, is er ook een einde gekomen aan het lijden van de schepping (Rm 8:21). Omdat God water in de wildernis geeft, zal het gedierte van het veld Hem eren (Js 43:20; Js 35:1-7). De zegeningen worden niet alleen verleend tot welzijn van mensen en dieren. Het hoofddoel is de eer van God Zelf (Js 43:21).

Copyright information for DutKingComments