Isa 49:9 | DutKingComments | STEP | vertelt hoe de HEERE het gebed van Zijn Knecht heeft verhoord als Hij in nederigheid onder Zijn volk is en Hij “met sterk geroep en tranen zowel gebeden als smekingen geofferd heeft aan Hem” ( ) . Als God Hem uit de doden opwekt, is het “de tijd van het welbehagen” . Dit woord wordt door Paulus toegepast op de gelovigen ( ) , waardoor wij hier in bedekte termen de verbondenheid van Christus en Zijn gemeente waarnemen, die mag delen in de zegeningen van het nieuwe verbond. Zij die Zijn verwerping delen, mogen troost putten uit deze belofte van een tijd van welbehagen, terwijl zij leven in een periode van verwerping. Omdat Christus Zich met Israël heeft vereenzelvigd, zullen deze woorden ook waar worden voor het volk dat in zijn herstelde toestand met Hem in gemeenschap is. Dat Christus gesteld is “tot een Verbond voor het volk” , wijst op het nieuwe verbond dat straks gesloten wordt met Israël. Dat verbond is nieuw en beter omdat het gegrond is op het werk van de Heer Jezus op het kruis en rust op de kracht van Zijn gestorte bloed, het bloed van het nieuwe verbond. De “verwoeste erfelijke bezittingen” wijst op de verwoesting die Israël zal ondergaan door de inval van de koning van het noorden, ofwel het bondgenootschap van de Arabische naties. Dat wat verwoest is, zal hersteld worden, ze zullen het weer “ontvangen” . Elke stam van het volk zal zijn erfelijk bezit terugkrijgen ( ; ) . De gevangenen in ballingschap zullen bevrijd worden en worden hersteld in hun land. Daar zullen zij zich als Zijn volk openbaren ( ) . De verzen die volgen, geven een prachtige beschrijving van de gevolgen van de tweede komst van Christus. Deze gevolgen gaan ver boven alles uit wat plaatsvindt bij de terugkeer naar het land onder bevel van Kores. Het volk wordt geschilderd als een kudde die naar huis terugkeert en onderweg weide vindt ( ) . Ze zullen voldoende voedsel hebben op hun reis naar huis zonder dat ze ver hoeven te gaan om voedsel te vinden. Ze zullen geen honger of dorst kennen en geen last van de hitte hebben ( ) . Dat is allemaal omdat de HEERE “hun Ontfermer” is Die hen in eigen Persoon zal leiden. Bij hun terugkeer vanuit alle delen van de wereld zullen hun reizen erdoor gekenmerkt worden dat ze geen onoverkomelijke hindernissen en moeilijkheden zullen ontmoeten ( ) . De HEERE spreekt met nadruk van “Mijn bergen” en “Mijn gebaande wegen” . Ze zijn Zijn schepping en daarom kan Hij er een verandering in aanbrengen op een wijze dat alles de terugkeer van Zijn volk zal begunstigen en voorspoedig zal maken. We kunnen dit ook toepassen op onze huidige ervaringen. De bergen van moeilijkheden waarmee we te maken krijgen op ons pelgrimspad, kunnen hoogten worden van gemeenschap met God en van vreugdevolle gemeenschap met Zijn volk. Dat zal zo zijn als we met ons hele hart op de Heer vertrouwen en ons hele wezen aan Hem toevertrouwen voor de vervulling van Zijn wil. In de komende dag zal Israël vergaderd worden vanuit alle delen van de wereld naar het hun toegewezen aardse centrum ( ) . Onder “het westen” kunnen we wel West-Europa en de Verenigde Staten van Amerika verstaan en ook gebieden in Afrika. Van de Sinieten is wel verondersteld dat dit inwoners van China zijn. Dit vooruitzicht van een zo weidse en algemene bijeenvergadering bewerkt een oproep tot gejubel en gejuich ( ) . Alles en iedereen, hemel, aarde en bergen, moeten tot een uitbarsting van vreugde komen over wat de HEERE voor Zijn volk heeft gedaan.

Isaiah 49:9

Bevrijd en op weg naar hun land

Js 49:8 vertelt hoe de HEERE het gebed van Zijn Knecht heeft verhoord als Hij in nederigheid onder Zijn volk is en Hij “met sterk geroep en tranen zowel gebeden als smekingen geofferd heeft aan Hem” (Hb 5:7). Als God Hem uit de doden opwekt, is het “de tijd van het welbehagen”. Dit woord wordt door Paulus toegepast op de gelovigen (2Ko 6:1-2), waardoor wij hier in bedekte termen de verbondenheid van Christus en Zijn gemeente waarnemen, die mag delen in de zegeningen van het nieuwe verbond. Zij die Zijn verwerping delen, mogen troost putten uit deze belofte van een tijd van welbehagen, terwijl zij leven in een periode van verwerping.

Omdat Christus Zich met Israël heeft vereenzelvigd, zullen deze woorden ook waar worden voor het volk dat in zijn herstelde toestand met Hem in gemeenschap is. Dat Christus gesteld is “tot een Verbond voor het volk”, wijst op het nieuwe verbond dat straks gesloten wordt met Israël. Dat verbond is nieuw en beter omdat het gegrond is op het werk van de Heer Jezus op het kruis en rust op de kracht van Zijn gestorte bloed, het bloed van het nieuwe verbond.

De “verwoeste erfelijke bezittingen” wijst op de verwoesting die Israël zal ondergaan door de inval van de koning van het noorden, ofwel het bondgenootschap van de Arabische naties. Dat wat verwoest is, zal hersteld worden, ze zullen het weer “ontvangen”. Elke stam van het volk zal zijn erfelijk bezit terugkrijgen (Lv 25:8-13; Ez 47:13-14 ; Ez 48:29). De gevangenen in ballingschap zullen bevrijd worden en worden hersteld in hun land. Daar zullen zij zich als Zijn volk openbaren (Js 49:9a).

De verzen die volgen, geven een prachtige beschrijving van de gevolgen van de tweede komst van Christus. Deze gevolgen gaan ver boven alles uit wat plaatsvindt bij de terugkeer naar het land onder bevel van Kores. Het volk wordt geschilderd als een kudde die naar huis terugkeert en onderweg weide vindt (Js 49:9b). Ze zullen voldoende voedsel hebben op hun reis naar huis zonder dat ze ver hoeven te gaan om voedsel te vinden. Ze zullen geen honger of dorst kennen en geen last van de hitte hebben (Js 49:10). Dat is allemaal omdat de HEERE “hun Ontfermer” is Die hen in eigen Persoon zal leiden.

Bij hun terugkeer vanuit alle delen van de wereld zullen hun reizen erdoor gekenmerkt worden dat ze geen onoverkomelijke hindernissen en moeilijkheden zullen ontmoeten (Js 49:11). De HEERE spreekt met nadruk van “Mijn bergen” en “Mijn gebaande wegen”. Ze zijn Zijn schepping en daarom kan Hij er een verandering in aanbrengen op een wijze dat alles de terugkeer van Zijn volk zal begunstigen en voorspoedig zal maken.

We kunnen dit ook toepassen op onze huidige ervaringen. De bergen van moeilijkheden waarmee we te maken krijgen op ons pelgrimspad, kunnen hoogten worden van gemeenschap met God en van vreugdevolle gemeenschap met Zijn volk. Dat zal zo zijn als we met ons hele hart op de Heer vertrouwen en ons hele wezen aan Hem toevertrouwen voor de vervulling van Zijn wil.

In de komende dag zal Israël vergaderd worden vanuit alle delen van de wereld naar het hun toegewezen aardse centrum (Js 49:12). Onder “het westen” kunnen we wel West-Europa en de Verenigde Staten van Amerika verstaan en ook gebieden in Afrika. Van de Sinieten is wel verondersteld dat dit inwoners van China zijn. Dit vooruitzicht van een zo weidse en algemene bijeenvergadering bewerkt een oproep tot gejubel en gejuich (Js 49:13). Alles en iedereen, hemel, aarde en bergen, moeten tot een uitbarsting van vreugde komen over wat de HEERE voor Zijn volk heeft gedaan.