Isa 52:1 | DutKingComments | STEP | Weer komt de roep van de HEERE tot Sion om te ontwaken ( ) en zich met kracht te bekleden ( ) . Die kracht is nodig om te vertrouwen op God. Jeruzalem wordt hier Sion genoemd omdat God nu in genade tot Zijn doel gaat komen. Het wordt nu de “heilige stad” genoemd omdat het de stad is van de Heilige Israëls. Evenzo komt de oproep tot Jeruzalem om zich met prachtige kleding te bekleden. . De kracht of sterkte van de verlosten is de kracht van God die Hij hun door de verlossing schenkt (vgl. ; ) . Dat zal pas ten volle waar worden in de eindtijd, want sinds en ook tijdens Kores, hun bevrijder uit de macht van Babel, is van het bekleden met sterkte geen sprake geweest. Hij spreekt nog steeds de stad aan. Ze is in een toestand van uiterste verlatenheid en bedekt met stof. Ze is machteloos onder de behandeling van de vijand en beroofd van haar priesterlijke en koninklijke gewaden. In plaats daarvan draagt ze de ketenen van gevangenschap om haar nek ( ) . Ze moet wakker worden. Ze moet echter niet alleen ontwaken, maar zich ook neerzetten in een positie van rustige waardigheid en gezag; ze moet zich bekleden met geestelijke kracht. Ze zal weer een feestelijke stad van de HEERE worden. Vreemden zullen niet meer door haar heen trekken. De vreselijke inval van de koning van het noorden is nu voltooid verleden tijd. Hoewel zij opnieuw Jeruzalem bedreigen (Jesaja 36-37) , zullen zij net als toen verslagen worden. Geen natie ter wereld zal Jeruzalem meer veroveren, want de HEERE Zelf zal Zich om de heilige stad legeren en haar verdedigen ( ) . Dit is niet vervuld onder de Meden en Perzen en de volgende wereldrijken die steeds over Jeruzalem hebben geheerst tijdens de “tijden van [de] volken” ( ) . Babel heeft als koningin gezeten, maar zal tot in het stof vernederd worden, terwijl Jeruzalem vanuit het stof zal worden verhoogd om te zitten op de troon van heerlijkheid. Jeruzalem zal haar keten verbreken. Babel wordt hier niet meer met name vermeld. Eerst wordt zij als religieuze macht verbroken. Vervolgens worden de politieke en godsdienstige macht van de antichrist ofwel het tweede beest verbroken. Ten slotte wordt de politieke macht van het herstelde Romeinse rijk definitief verbroken. De “tijden van [de] volken” ( ) zijn dan vervuld en voorbij. De beloften die volgen in de , staan, met hun vertroosting, tegen de achtergrond van de voorbije ellende. Het volk van de HEERE wordt eraan herinnerd dat zij “voor niets” zijn verkocht ( ) . Ze zijn in handen van de volken gegeven, zonder dat de HEERE er voordeel van heeft gehad. Zijn enige doel is om hen tot bekering te brengen onder Zijn kastijdende roede. Er zal voor hun verlossing geen geld worden betaald. Hij zal hun verlossing bewerken door soevereine genade en almachtige kracht. Hun bevrijding zal uitsluitend uit Hem voortkomen. Hij zal dat doen door hun vijand te tuchtigen. Als illustraties worden de bevrijding uit de macht van het verdrukkende Egypte en Assyrië genoemd ( ) . De vraag in heeft de betekenis: ‘Welk voordeel heb Ik in het midden van Mijn volk?’ Het volk is “voor niets” weggevoerd en hun verdrukkers lasteren voortdurend de Naam van de HEERE. Dit lasteren zal ophouden door het tussenbeide komen van de HEERE in macht en majesteit. Zijn Naam, die door de heidenen zo is gelasterd, zal aan Zijn volk bekendgemaakt worden ( ) . Zijn natuur, Zijn kenmerken en Zijn macht, die door Zijn Naam worden vertegenwoordigd, zullen aan hen worden geopenbaard in de dag van hun verlossing. Hij maakt Zich bekend als de ‘Ik ben’, de trouwe God van het verbond. Zijn Zelfopenbaring bewerkt dat zij de stem van hun Verlosser zullen kennen ( ) . Dan zal het gebed “moge Uw Naam worden geheiligd” ( ) vervuld worden. Op deze wijze openbaart de Heer Zich ook aan ons in tijden van verdrukking en moeiten. Hij gebruikt deze omstandigheden als middel om onze kennis van Hem, van Zijn kenmerken, kracht en genade, te doen toenemen. Als we zelf nergens meer toe in staat zijn, maakt Hij Zichzelf aan ons bekend in Zijn almacht. Het gaat ons dan als Petrus die in het water wegzakt, de Heer aanroept en dan de machtige kracht van de arm van de Heer leert kennen en meer dan dat.

Isaiah 52:1

Sion uit het stof verhoogd

Weer komt de roep van de HEERE tot Sion om te ontwaken (Js 51:17 ; 9) en zich met kracht te bekleden (Js 52:1). Die kracht is nodig om te vertrouwen op God. Jeruzalem wordt hier Sion genoemd omdat God nu in genade tot Zijn doel gaat komen. Het wordt nu de “heilige stad” genoemd omdat het de stad is van de Heilige Israëls. Evenzo komt de oproep tot Jeruzalem om zich met prachtige kleding te bekleden. .

De kracht of sterkte van de verlosten is de kracht van God die Hij hun door de verlossing schenkt (vgl. Ri 6:12-16; Ps 84:6 ; 8). Dat zal pas ten volle waar worden in de eindtijd, want sinds en ook tijdens Kores, hun bevrijder uit de macht van Babel, is van het bekleden met sterkte geen sprake geweest.

Hij spreekt nog steeds de stad aan. Ze is in een toestand van uiterste verlatenheid en bedekt met stof. Ze is machteloos onder de behandeling van de vijand en beroofd van haar priesterlijke en koninklijke gewaden. In plaats daarvan draagt ze de ketenen van gevangenschap om haar nek (Js 52:2). Ze moet wakker worden. Ze moet echter niet alleen ontwaken, maar zich ook neerzetten in een positie van rustige waardigheid en gezag; ze moet zich bekleden met geestelijke kracht.

Ze zal weer een feestelijke stad van de HEERE worden. Vreemden zullen niet meer door haar heen trekken. De vreselijke inval van de koning van het noorden is nu voltooid verleden tijd. Hoewel zij opnieuw Jeruzalem bedreigen (Jesaja 36-37), zullen zij net als toen verslagen worden. Geen natie ter wereld zal Jeruzalem meer veroveren, want de HEERE Zelf zal Zich om de heilige stad legeren en haar verdedigen (Js 27:2-3).

Dit is niet vervuld onder de Meden en Perzen en de volgende wereldrijken die steeds over Jeruzalem hebben geheerst tijdens de “tijden van [de] volken” (Lk 21:24). Babel heeft als koningin gezeten, maar zal tot in het stof vernederd worden, terwijl Jeruzalem vanuit het stof zal worden verhoogd om te zitten op de troon van heerlijkheid. Jeruzalem zal haar keten verbreken.

Babel wordt hier niet meer met name vermeld. Eerst wordt zij als religieuze macht verbroken. Vervolgens worden de politieke en godsdienstige macht van de antichrist ofwel het tweede beest verbroken. Ten slotte wordt de politieke macht van het herstelde Romeinse rijk definitief verbroken. De “tijden van [de] volken” (Lk 21:24) zijn dan vervuld en voorbij.

De beloften die volgen in de Js 52:3-6, staan, met hun vertroosting, tegen de achtergrond van de voorbije ellende. Het volk van de HEERE wordt eraan herinnerd dat zij “voor niets” zijn verkocht (Js 52:3). Ze zijn in handen van de volken gegeven, zonder dat de HEERE er voordeel van heeft gehad. Zijn enige doel is om hen tot bekering te brengen onder Zijn kastijdende roede. Er zal voor hun verlossing geen geld worden betaald. Hij zal hun verlossing bewerken door soevereine genade en almachtige kracht. Hun bevrijding zal uitsluitend uit Hem voortkomen. Hij zal dat doen door hun vijand te tuchtigen.

Als illustraties worden de bevrijding uit de macht van het verdrukkende Egypte en Assyrië genoemd (Js 52:4). De vraag in Js 52:5 heeft de betekenis: ‘Welk voordeel heb Ik in het midden van Mijn volk?’ Het volk is “voor niets” weggevoerd en hun verdrukkers lasteren voortdurend de Naam van de HEERE. Dit lasteren zal ophouden door het tussenbeide komen van de HEERE in macht en majesteit. Zijn Naam, die door de heidenen zo is gelasterd, zal aan Zijn volk bekendgemaakt worden (Js 52:6).

Zijn natuur, Zijn kenmerken en Zijn macht, die door Zijn Naam worden vertegenwoordigd, zullen aan hen worden geopenbaard in de dag van hun verlossing. Hij maakt Zich bekend als de ‘Ik ben’, de trouwe God van het verbond. Zijn Zelfopenbaring bewerkt dat zij de stem van hun Verlosser zullen kennen (Js 63:1). Dan zal het gebed “moge Uw Naam worden geheiligd” (Mt 6:9) vervuld worden.

Op deze wijze openbaart de Heer Zich ook aan ons in tijden van verdrukking en moeiten. Hij gebruikt deze omstandigheden als middel om onze kennis van Hem, van Zijn kenmerken, kracht en genade, te doen toenemen. Als we zelf nergens meer toe in staat zijn, maakt Hij Zichzelf aan ons bekend in Zijn almacht. Het gaat ons dan als Petrus die in het water wegzakt, de Heer aanroept en dan de machtige kracht van de arm van de Heer leert kennen en meer dan dat.