Isa 52:12 | DutKingComments | STEP | Deze verzen gaan over een andere zijde van de omstandigheden en handelen over de vrijlating van de ballingen. Naar deze oproep hebben de vorige zes oproepen toe gewerkt. Gods volk wordt geboden het terrein van hun ballingschap te verlaten (vgl. ) . De bevelende taal verwijst naar Babel, maar Babel staat hier voor meer dan alleen de stad. Het spreekt ook van vreselijke afgoderij door toedoen van het beest van het Romeinse rijk en de antichrist, zoals het verband aantoont ( ; ) . Gods volk wordt bevolen bij het vertrek het onreine niet aan te raken. Ze moeten niets van Babel meenemen. Wat ze moeten meenemen, zijn “de [heilige] voorwerpen van de HEERE” die naar Babel zijn overgebracht. Dit verwijst naar de terugkeer op bevel van Kores en dat de voorwerpen die door Nebukadnezar waren weggenomen, weer worden teruggegeven ( ) . Anders dan hun vlucht uit Egypte zal hun vertrek uit Babel niet in haast of als een vlucht plaatsvinden ( ) . Het is meer een zegetocht. Hun intocht in het vrederijk zal dat nog meer zijn. Hun houding zal spreken van volkomen gereed zijn voor het hervatten van de dienst van aanbidding van de HEERE in Zijn tempel. Daarvoor is absolute reinheid vereist. Wel zullen ze Zijn leiding en bescherming nodig hebben en daarvan krijgen ze de verzekering. De Messias zal er Zelf garant voor staan. Hij geeft de belofte: “Want de HEERE zal vóór u uit trekken, en de God van Israël zal uw achterhoede zijn.” Dit heeft allemaal een directe boodschap voor hen die, omdat ze zelf voorwerpen of vaten zijn, apart gezet zijn om door de Heer gebruikt te worden ( ) . Zij hebben de heilige verantwoordelijkheid “zichzelf onbesmet van de wereld te bewaren” ( ) en ook dat zij zich “reinigen van alle bevlekking van [het] vlees en van [de], geest en [de] heiligheid volbrengen in [de] vrees voor God” ( ) . Het is ook van toepassing op het Babel van de eindtijd ( ) , waarmee wij nu ook al te doen hebben. Het zijn de dingen die vanuit het naamchristendom op ons afkomen en waarmee wij ons niet moeten verontreinigen door opening te geven aan wereldse elementen om die in te voeren in de gemeente.

Isaiah 52:12

Oproep uit Babel te vertrekken

Deze verzen gaan over een andere zijde van de omstandigheden en handelen over de vrijlating van de ballingen. Naar deze oproep hebben de vorige zes oproepen toe gewerkt. Gods volk wordt geboden het terrein van hun ballingschap te verlaten (vgl. Js 48:20). De bevelende taal verwijst naar Babel, maar Babel staat hier voor meer dan alleen de stad. Het spreekt ook van vreselijke afgoderij door toedoen van het beest van het Romeinse rijk en de antichrist, zoals het verband aantoont (Js 2:8-9; Op 13:12-15).

Gods volk wordt bevolen bij het vertrek het onreine niet aan te raken. Ze moeten niets van Babel meenemen. Wat ze moeten meenemen, zijn “de [heilige] voorwerpen van de HEERE” die naar Babel zijn overgebracht. Dit verwijst naar de terugkeer op bevel van Kores en dat de voorwerpen die door Nebukadnezar waren weggenomen, weer worden teruggegeven (Ea 1:7-11). Anders dan hun vlucht uit Egypte zal hun vertrek uit Babel niet in haast of als een vlucht plaatsvinden (Dt 16:3). Het is meer een zegetocht. Hun intocht in het vrederijk zal dat nog meer zijn.

Hun houding zal spreken van volkomen gereed zijn voor het hervatten van de dienst van aanbidding van de HEERE in Zijn tempel. Daarvoor is absolute reinheid vereist. Wel zullen ze Zijn leiding en bescherming nodig hebben en daarvan krijgen ze de verzekering. De Messias zal er Zelf garant voor staan. Hij geeft de belofte: “Want de HEERE zal vóór u uit trekken, en de God van Israël zal uw achterhoede zijn.”

Dit heeft allemaal een directe boodschap voor hen die, omdat ze zelf voorwerpen of vaten zijn, apart gezet zijn om door de Heer gebruikt te worden (2Tm 2:21). Zij hebben de heilige verantwoordelijkheid “zichzelf onbesmet van de wereld te bewaren” (Jk 1:27b) en ook dat zij zich “reinigen van alle bevlekking van [het] vlees en van [de], geest en [de] heiligheid volbrengen in [de] vrees voor God” (2Ko 7:1).

Het is ook van toepassing op het Babel van de eindtijd (Op 18:4a), waarmee wij nu ook al te doen hebben. Het zijn de dingen die vanuit het naamchristendom op ons afkomen en waarmee wij ons niet moeten verontreinigen door opening te geven aan wereldse elementen om die in te voeren in de gemeente.