Isa 62:1 | DutKingComments | STEP | De sluiten direct aan op het vorige hoofdstuk. De profeet, als type van de Messias en het gelovig overblijfsel, zal niet zwijgen en niet stil zijn, totdat “haar gerechtigheid” en “haar heil” voor Sion “als een lichtglans” en “als een brandende fakkel” zullen opgaan ( ) . Hij kan niet stil zijn zolang Sion nog verdrukt wordt. Maar als haar gerechtigheid en haar heil zijn gekomen, zal er een totaal nieuwe situatie voor het volk zijn ontstaan, waarover in het vorige hoofdstuk ook al is gesproken. Sion ofwel Jeruzalem is de plaats die God heeft uitgekozen om daar Zijn Naam te doen wonen. Daarom zal Christus niet rusten (vgl. ) totdat Sion geworden is tot een hoofdstad voor de volken, zowel religieus als staatkundig ( ) . Daarom zal Christus niet zwijgen, Hij zal spreken tot God en voorbede doen voor het volk, totdat Hij de zaak tot een einde heeft gebracht, totdat al Gods beloften, die ook wat Sion betreft in Hem ja en amen zijn ( ) , vervuld zijn. De volken zullen een Israël zien dat van de HEERE een nieuwe naam heeft gekregen ( ) . Nu is het nog zo, dat vanwege hen de Naam van God onder de volken wordt gelasterd ( ) . Dat verandert als Israël weer Gods volk is en een nieuwe naam heeft. Die nieuwe naam van Israël luidt: “DE HEERE ONZE GERECHTIGHEID” ( ) . Zo zullen de volken Israël noemen, terwijl zij verbaasd zullen kijken naar de gerechtigheid en de luister van dit eens berooide volk. Koningen die het land hebben veroverd en verwoestingen hebben achtergelaten, zullen de herkregen heerlijkheid van dat land bewonderen. “DE HEERE ONZE GERECHTIGHEID” is echter ook de Naam van God Zelf in het vrederijk ( ) . De HEERE en Israël hebben dezelfde naam! Dat komt doordat Jeruzalem straks als de aardse bruid van Christus met Hem verenigd zal zijn. Dan mag Israël als Gods verloste volk ook Zijn Naam dragen.

Isaiah 62:1

Een nieuwe naam

De Js 62:1-6 sluiten direct aan op het vorige hoofdstuk. De profeet, als type van de Messias en het gelovig overblijfsel, zal niet zwijgen en niet stil zijn, totdat “haar gerechtigheid” en “haar heil” voor Sion “als een lichtglans” en “als een brandende fakkel” zullen opgaan (Js 62:1). Hij kan niet stil zijn zolang Sion nog verdrukt wordt. Maar als haar gerechtigheid en haar heil zijn gekomen, zal er een totaal nieuwe situatie voor het volk zijn ontstaan, waarover in het vorige hoofdstuk ook al is gesproken.

Sion ofwel Jeruzalem is de plaats die God heeft uitgekozen om daar Zijn Naam te doen wonen. Daarom zal Christus niet rusten (vgl. Ru 3:18) totdat Sion geworden is tot een hoofdstad voor de volken, zowel religieus als staatkundig (Ps 48:2-3). Daarom zal Christus niet zwijgen, Hij zal spreken tot God en voorbede doen voor het volk, totdat Hij de zaak tot een einde heeft gebracht, totdat al Gods beloften, die ook wat Sion betreft in Hem ja en amen zijn (2Ko 1:20), vervuld zijn.

De volken zullen een Israël zien dat van de HEERE een nieuwe naam heeft gekregen (Js 62:2). Nu is het nog zo, dat vanwege hen de Naam van God onder de volken wordt gelasterd (Rm 2:24). Dat verandert als Israël weer Gods volk is en een nieuwe naam heeft. Die nieuwe naam van Israël luidt: “DE HEERE ONZE GERECHTIGHEID” (Jr 33:16). Zo zullen de volken Israël noemen, terwijl zij verbaasd zullen kijken naar de gerechtigheid en de luister van dit eens berooide volk. Koningen die het land hebben veroverd en verwoestingen hebben achtergelaten, zullen de herkregen heerlijkheid van dat land bewonderen.

“DE HEERE ONZE GERECHTIGHEID” is echter ook de Naam van God Zelf in het vrederijk (Jr 23:6). De HEERE en Israël hebben dezelfde naam! Dat komt doordat Jeruzalem straks als de aardse bruid van Christus met Hem verenigd zal zijn. Dan mag Israël als Gods verloste volk ook Zijn Naam dragen.