Joh 16:33 | DutKingComments | STEP | De discipelen menen dat ze nu de Heer begrijpen en dat zeggen ze ook tegen Hem. Uit hun toelichting blijkt dat ze nog steeds niet in staat zijn om de volle draagwijdte te beseffen van wat Hij heeft gezegd. Ze spreken over hun geloof in Hem als Degene Die van God is uitgegaan, terwijl de Heer over de Vader heeft gesproken. Het is nog steeds het geloof in Hem als Gods gezalfde Koning. Ondanks hun tekortschieten om werkelijk te begrijpen dat Hij alles vertelt over Zijn verhouding met de Vader, weten ze dat Hij hen volkomen kent. De Heer zegt niets over hun tekortschieten in het begrijpen van wat Hij hun heeft verteld over Zichzelf en de Vader. Hij neemt hun belijdenis serieus. Vervolgens spreekt Hij over de gevolgen van hun belijdenis. Hun geloof in Hem zal hen confronteren met de tegenstand van de wereld. Als ze Hem gevangen komen nemen, zullen ze verstrooid worden, ze zullen alle kanten op vluchten en ze zullen Hem alleen laten. In de mening dat alles voorbij is, zullen ze terugkeren ieder naar het zijne, ieder naar de eigen bezigheden en dagelijkse omstandigheden ( ) . De Heer spreekt daarover zonder een spoor van verwijt in hun richting. Voor Hem is het voldoende dat de Vader met Hem is. Zijn discipelen mogen Hem allemaal verlaten, Hij weet dat Hij toch niet alleen is, maar dat de Vader meegaat. Dit tekent Zijn vrede en het is tegelijk de vrede die Hij hun toewenst. Dus in plaats van verwijten heeft Hij in Zijn wonderbare genade voor Zijn discipelen woorden van vrede. Ondanks hun falen dat binnenkort uit hun vlucht zal blijken, heeft Hij hun vrede op het oog. Daarom heeft Hij tot hen gesproken. Die vrede zullen ze in Hem vinden als ze Zijn woorden in gedachten houden. En wat de wereld betreft, geeft Hij hun goede moed. Hij heeft de wereld voor hen overwonnen. Dat betekent dat ze voor de wereld met al haar dreiging en verschrikkingen niet bang hoeven te zijn. Door het geloof in Hem mogen ze er zeker van zijn dat de wereld voor hen overwonnen is ( ) .

John 16:33

Vrede in de Zoon

De discipelen menen dat ze nu de Heer begrijpen en dat zeggen ze ook tegen Hem. Uit hun toelichting blijkt dat ze nog steeds niet in staat zijn om de volle draagwijdte te beseffen van wat Hij heeft gezegd. Ze spreken over hun geloof in Hem als Degene Die van God is uitgegaan, terwijl de Heer over de Vader heeft gesproken. Het is nog steeds het geloof in Hem als Gods gezalfde Koning. Ondanks hun tekortschieten om werkelijk te begrijpen dat Hij alles vertelt over Zijn verhouding met de Vader, weten ze dat Hij hen volkomen kent.

De Heer zegt niets over hun tekortschieten in het begrijpen van wat Hij hun heeft verteld over Zichzelf en de Vader. Hij neemt hun belijdenis serieus. Vervolgens spreekt Hij over de gevolgen van hun belijdenis. Hun geloof in Hem zal hen confronteren met de tegenstand van de wereld. Als ze Hem gevangen komen nemen, zullen ze verstrooid worden, ze zullen alle kanten op vluchten en ze zullen Hem alleen laten. In de mening dat alles voorbij is, zullen ze terugkeren ieder naar het zijne, ieder naar de eigen bezigheden en dagelijkse omstandigheden (Jh 21:3). De Heer spreekt daarover zonder een spoor van verwijt in hun richting. Voor Hem is het voldoende dat de Vader met Hem is.

Zijn discipelen mogen Hem allemaal verlaten, Hij weet dat Hij toch niet alleen is, maar dat de Vader meegaat. Dit tekent Zijn vrede en het is tegelijk de vrede die Hij hun toewenst. Dus in plaats van verwijten heeft Hij in Zijn wonderbare genade voor Zijn discipelen woorden van vrede. Ondanks hun falen dat binnenkort uit hun vlucht zal blijken, heeft Hij hun vrede op het oog. Daarom heeft Hij tot hen gesproken. Die vrede zullen ze in Hem vinden als ze Zijn woorden in gedachten houden.

En wat de wereld betreft, geeft Hij hun goede moed. Hij heeft de wereld voor hen overwonnen. Dat betekent dat ze voor de wereld met al haar dreiging en verschrikkingen niet bang hoeven te zijn. Door het geloof in Hem mogen ze er zeker van zijn dat de wereld voor hen overwonnen is (1Jh 5:4-5).