Joh 5:9 | DutKingComments | STEP | Onder de vele zieken bevindt zich een man die al achtendertig jaar ziek is. Deze man is een beeld van de Joden onder de wet. Israël heeft immers twee jaar na zijn uittocht uit Egypte de wet gekregen en is daarna achtendertig jaar door de woestijn getrokken als een volk onder de wet. Het is duidelijk geworden dat zij de wet niet hebben gehouden, want velen zijn neergeveld in de woestijn, hoewel God toch ook Zijn genade bewees. Door hun ongehoorzaamheid aan de wet heeft het volk alle recht op zegen verspeeld. Op eigen kracht kan de mens nooit in het bezit van de verspeelde zegeningen komen. Wat voor Israël als volk geldt, geldt voor ieder mens als zondaar ( ) . Dan verschijnt de Heer Jezus. Zonder dat de man erom heeft gevraagd, komt Hij bij hem. Hij kent het verleden van de man en weet dat hij al lange tijd ziek is. De Heer vraagt aan hem of hij gezond wil worden. Dat weet Hij natuurlijk wel, maar Hij wil het uit de mond van de man horen. We zien hier na Zijn ontmoetingen met Nicodémus in Johannes 3 en de Samaritaanse vrouw in Johannes 4 een volgend voorbeeld hoe de Heer de enkeling benadert en hoe dicht Hij daarvoor bij hem of haar komt. De man vertelt hoe volkomen hopeloos zijn situatie is. Er is geen mens die zich om hem bekommert. Ieder heeft genoeg aan zichzelf en zijn eigen ellende. Ook heeft hij zelf geen kracht om als eerste het water te bereiken als het in beweging wordt gebracht. Hij is een toonbeeld van ellende en wanhoop, zonder enige hoop. De aard van zijn ziekte maakt het volstrekt onmogelijk dat hij kan profiteren van het af en toe aangeboden middel tot genezing, want daarvoor is kracht nodig. In de toestand van de man zien we de kenmerken zowel van de zonde als van de wet. De man wil wel, maar kan niet, want hij heeft er de kracht niet voor. Hij is de illustratie van een waarheid die in de brief aan de Romeinen uitvoerig wordt behandeld, namelijk de ellende die de wet veroorzaakt bij mensen die wel tot Gods eer willen leven, maar ontdekken dat zij daartoe zelf geen kracht hebben ( ) . De oplossing voor die ellende is van zichzelf afzien en kijken naar de Heer Jezus ( ) en naar wat God in Hem heeft gedaan ( ) . “De wet is door Mozes gegeven” , maar “de genade en de waarheid is door Jezus Christus geworden” ( ) . Dat zal de man ervaren als hij door de Heer genezen wordt. Dan spreekt de Heer het bevrijdende woord met daarin de kracht om eraan te gehoorzamen en de zegen ervan te ervaren. Evenals bij de zoon van de hoveling in het vorige hoofdstuk is het woord van de Heer een woord van Geest en leven. Het is vol leven en kracht. Als Hij een woord spreekt, gebeurt er altijd iets. Door een enkel woord van Hem worden achtendertig jaren van ziekte voorgoed opzijgezet en de gevolgen ervan ongedaan gemaakt. De mens wordt gezond. De Heer geneest niet alleen, maar geeft de man ook de kracht om op te nemen waarop hij heeft gelegen, wat hij ook doet. Het bed dat hem al die tijd heeft gedragen, neemt hij nu onder de arm en hij wandelt weg. Op het woord van de Heer is er onmiddellijk resultaat. Zoals al is aangegeven, is dit een prachtige illustratie van de macht van de Zoon van God Die doet wat voor de wet onmogelijk is omdat de mens door het vlees krachteloos is ( ) . In dit derde teken zien we dat genezing niet te vinden is op grond van de wet, maar alleen in Hem Die vol genade en waarheid is. Het onderwijs dat de Heer in de loop van dit hoofdstuk aan deze gebeurtenis verbindt, gaat nog veel verder. Hij maakt Zichzelf bekend als de Zoon van God Die de doden levend maakt. De aanleiding daartoe is het commentaar dat de Joden op deze genezing hebben.

John 5:9

De Heer geneest een zieke

Onder de vele zieken bevindt zich een man die al achtendertig jaar ziek is. Deze man is een beeld van de Joden onder de wet. Israël heeft immers twee jaar na zijn uittocht uit Egypte de wet gekregen en is daarna achtendertig jaar door de woestijn getrokken als een volk onder de wet. Het is duidelijk geworden dat zij de wet niet hebben gehouden, want velen zijn neergeveld in de woestijn, hoewel God toch ook Zijn genade bewees. Door hun ongehoorzaamheid aan de wet heeft het volk alle recht op zegen verspeeld. Op eigen kracht kan de mens nooit in het bezit van de verspeelde zegeningen komen. Wat voor Israël als volk geldt, geldt voor ieder mens als zondaar (Rm 5:6-10).

Dan verschijnt de Heer Jezus. Zonder dat de man erom heeft gevraagd, komt Hij bij hem. Hij kent het verleden van de man en weet dat hij al lange tijd ziek is. De Heer vraagt aan hem of hij gezond wil worden. Dat weet Hij natuurlijk wel, maar Hij wil het uit de mond van de man horen. We zien hier na Zijn ontmoetingen met Nicodémus in Johannes 3 en de Samaritaanse vrouw in Johannes 4 een volgend voorbeeld hoe de Heer de enkeling benadert en hoe dicht Hij daarvoor bij hem of haar komt.

De man vertelt hoe volkomen hopeloos zijn situatie is. Er is geen mens die zich om hem bekommert. Ieder heeft genoeg aan zichzelf en zijn eigen ellende. Ook heeft hij zelf geen kracht om als eerste het water te bereiken als het in beweging wordt gebracht. Hij is een toonbeeld van ellende en wanhoop, zonder enige hoop. De aard van zijn ziekte maakt het volstrekt onmogelijk dat hij kan profiteren van het af en toe aangeboden middel tot genezing, want daarvoor is kracht nodig. In de toestand van de man zien we de kenmerken zowel van de zonde als van de wet.

De man wil wel, maar kan niet, want hij heeft er de kracht niet voor. Hij is de illustratie van een waarheid die in de brief aan de Romeinen uitvoerig wordt behandeld, namelijk de ellende die de wet veroorzaakt bij mensen die wel tot Gods eer willen leven, maar ontdekken dat zij daartoe zelf geen kracht hebben (Rm 7:24). De oplossing voor die ellende is van zichzelf afzien en kijken naar de Heer Jezus (Rm 7:25) en naar wat God in Hem heeft gedaan (Rm 8:3). “De wet is door Mozes gegeven”, maar “de genade en de waarheid is door Jezus Christus geworden” (Jh 1:17). Dat zal de man ervaren als hij door de Heer genezen wordt.

Dan spreekt de Heer het bevrijdende woord met daarin de kracht om eraan te gehoorzamen en de zegen ervan te ervaren. Evenals bij de zoon van de hoveling in het vorige hoofdstuk is het woord van de Heer een woord van Geest en leven. Het is vol leven en kracht. Als Hij een woord spreekt, gebeurt er altijd iets. Door een enkel woord van Hem worden achtendertig jaren van ziekte voorgoed opzijgezet en de gevolgen ervan ongedaan gemaakt. De mens wordt gezond.

De Heer geneest niet alleen, maar geeft de man ook de kracht om op te nemen waarop hij heeft gelegen, wat hij ook doet. Het bed dat hem al die tijd heeft gedragen, neemt hij nu onder de arm en hij wandelt weg. Op het woord van de Heer is er onmiddellijk resultaat. Zoals al is aangegeven, is dit een prachtige illustratie van de macht van de Zoon van God Die doet wat voor de wet onmogelijk is omdat de mens door het vlees krachteloos is (Rm 8:3).

In dit derde teken zien we dat genezing niet te vinden is op grond van de wet, maar alleen in Hem Die vol genade en waarheid is. Het onderwijs dat de Heer in de loop van dit hoofdstuk aan deze gebeurtenis verbindt, gaat nog veel verder. Hij maakt Zichzelf bekend als de Zoon van God Die de doden levend maakt. De aanleiding daartoe is het commentaar dat de Joden op deze genezing hebben.