Judg 13:3 | DutKingComments | STEP | De eerste die iets te horen krijgt van het voornemen van God, is niet Manoach, maar zijn vrouw. God richt Zich tot haar om aan te geven hoe zwak de toestand van het volk is. De vrouw is in de Bijbel in het algemeen een beeld van zwakheid. Deze zwakheid wordt nog benadrukt door de uitspraak dat zij een onvruchtbare vrouw is. Daarop wordt een extra accent gelegd door eraan toe te voegen dat ze niet gebaard heeft. Zo richt God Zich ook tot ons als Hij vaten van zegen van ons wil maken. Het moet goed tot ons doordringen: als God gebruik van ons wil maken, doet Hij dat niet op grond van wie wij van nature zijn. Van nature zijn wij niet in staat vrucht te dragen. Hij zegt dat tegen de vrouw van Manoach niet als verwijt, maar met liefde. Het lijkt erop dat haar onvruchtbaarheid haar op de HEERE heeft geworpen. Zij zal Hem haar nood en verlangen vaak hebben bekendgemaakt. Als rechtgeaarde Israëlitische vrouw wenst zij nageslacht. Misschien heeft ze zelfs, zoals Hanna ( ) , gebeden om een zoon die door God gebruikt zou kunnen worden. In het leven van Sara, Rebekka en Hanna, eveneens Godvrezende, onvruchtbare vrouwen, heeft hun onvruchtbaarheid ook oefeningen in de ziel veroorzaakt. Voor de vrouw van Manoach is Gods tijd gekomen. Hij belooft haar een zoon en geeft daarbij nog enkele aanwijzingen, zowel voor haar als voor haar zoon.

Judges 13:3

Onvruchtbaar

De eerste die iets te horen krijgt van het voornemen van God, is niet Manoach, maar zijn vrouw. God richt Zich tot haar om aan te geven hoe zwak de toestand van het volk is. De vrouw is in de Bijbel in het algemeen een beeld van zwakheid. Deze zwakheid wordt nog benadrukt door de uitspraak dat zij een onvruchtbare vrouw is. Daarop wordt een extra accent gelegd door eraan toe te voegen dat ze niet gebaard heeft.

Zo richt God Zich ook tot ons als Hij vaten van zegen van ons wil maken. Het moet goed tot ons doordringen: als God gebruik van ons wil maken, doet Hij dat niet op grond van wie wij van nature zijn. Van nature zijn wij niet in staat vrucht te dragen. Hij zegt dat tegen de vrouw van Manoach niet als verwijt, maar met liefde.

Het lijkt erop dat haar onvruchtbaarheid haar op de HEERE heeft geworpen. Zij zal Hem haar nood en verlangen vaak hebben bekendgemaakt. Als rechtgeaarde Israëlitische vrouw wenst zij nageslacht. Misschien heeft ze zelfs, zoals Hanna (1Sm 1:11), gebeden om een zoon die door God gebruikt zou kunnen worden. In het leven van Sara, Rebekka en Hanna, eveneens Godvrezende, onvruchtbare vrouwen, heeft hun onvruchtbaarheid ook oefeningen in de ziel veroorzaakt.

Voor de vrouw van Manoach is Gods tijd gekomen. Hij belooft haar een zoon en geeft daarbij nog enkele aanwijzingen, zowel voor haar als voor haar zoon.