Luk 10:20 | DutKingComments | STEP | Direct aansluitend op de uitzending van de zeventig vermeldt Lukas hun terugkeer. Ze hebben hun opdracht uitgevoerd. Opgetogen komen ze bij de Heer om Hem te vertellen hoe geweldig het was om hun macht over demonen uit te oefenen. Ze spreken met geen woord over hun prediking en het resultaat daarvan. De uitgeoefende macht heeft grote indruk op hen gemaakt. Dat hebben zij dan toch maar gedaan. Elke overwinning op de satan is er per slot van rekening één. De Heer tempert hun enthousiasme. Ze hoeven niet zo opgetogen te zijn over hun macht over demonen. Die macht hebben ze niet van zichzelf. Hij vertelt hun dat Hij in de geest de satan als een bliksem uit de hemel zag vallen ( ) . Voor Hem is het belangrijk dat de satan zijn plaats in de hemel zal verliezen. Hij zegt dat Hij al veel verder heeft gezien dan wat zij hebben gedaan. Zij zijn onder de indruk van het hier-en-nu, terwijl Hij de toekomstige en uiteindelijke nederlaag van de satan heeft gezien. Elke ‘deeloverwinning’ op de satan is een voorschot op wat hem staat te wachten. Wat hun macht betreft, die heeft de Heer hun gegeven. Als ze al in de overwinning over alle kracht van de vijand kunnen staan, is dat omdat Hij hen beschermt. Dat de geesten hun onderdanig zijn, is niet iets om veel ophef over te maken. Wat hen, en ons, echt tot juichen moet brengen, is dat hun, en onze, namen staan opgeschreven in de hemelen. Op aarde staan onze namen ingeschreven in de plaats waar we wonen. Hier zegt de Heer Jezus dat onze namen in de hemelen staan ingeschreven, dat wil zeggen dat daar ons thuis is. We hebben een hemels burgerschap ( ) . Daarover mogen we ons verheugen, meer dan over het uitoefenen van macht op aarde. Onze namen worden uit aardse registers verwijderd als we sterven. Uit het hemelse register worden onze namen nooit verwijderd. De hemel is ons eeuwig thuis. Deze vreugde kan alleen ons deel zijn als we zekerheid van het geloof hebben. Als we twijfelen aan onze behoudenis, is die vreugde er niet, maar is er kwellende onzekerheid. Dat is niet het werk van de Heilige Geest, maar van ongeloof.

Luke 10:20

Terugkeer van de zeventig

Direct aansluitend op de uitzending van de zeventig vermeldt Lukas hun terugkeer. Ze hebben hun opdracht uitgevoerd. Opgetogen komen ze bij de Heer om Hem te vertellen hoe geweldig het was om hun macht over demonen uit te oefenen. Ze spreken met geen woord over hun prediking en het resultaat daarvan. De uitgeoefende macht heeft grote indruk op hen gemaakt. Dat hebben zij dan toch maar gedaan. Elke overwinning op de satan is er per slot van rekening één.

De Heer tempert hun enthousiasme. Ze hoeven niet zo opgetogen te zijn over hun macht over demonen. Die macht hebben ze niet van zichzelf. Hij vertelt hun dat Hij in de geest de satan als een bliksem uit de hemel zag vallen (Op 12:9). Voor Hem is het belangrijk dat de satan zijn plaats in de hemel zal verliezen. Hij zegt dat Hij al veel verder heeft gezien dan wat zij hebben gedaan. Zij zijn onder de indruk van het hier-en-nu, terwijl Hij de toekomstige en uiteindelijke nederlaag van de satan heeft gezien. Elke ‘deeloverwinning’ op de satan is een voorschot op wat hem staat te wachten.

Wat hun macht betreft, die heeft de Heer hun gegeven. Als ze al in de overwinning over alle kracht van de vijand kunnen staan, is dat omdat Hij hen beschermt. Dat de geesten hun onderdanig zijn, is niet iets om veel ophef over te maken.

Wat hen, en ons, echt tot juichen moet brengen, is dat hun, en onze, namen staan opgeschreven in de hemelen. Op aarde staan onze namen ingeschreven in de plaats waar we wonen. Hier zegt de Heer Jezus dat onze namen in de hemelen staan ingeschreven, dat wil zeggen dat daar ons thuis is. We hebben een hemels burgerschap (Fp 3:20). Daarover mogen we ons verheugen, meer dan over het uitoefenen van macht op aarde. Onze namen worden uit aardse registers verwijderd als we sterven. Uit het hemelse register worden onze namen nooit verwijderd. De hemel is ons eeuwig thuis.

Deze vreugde kan alleen ons deel zijn als we zekerheid van het geloof hebben. Als we twijfelen aan onze behoudenis, is die vreugde er niet, maar is er kwellende onzekerheid. Dat is niet het werk van de Heilige Geest, maar van ongeloof.