Luk 18:31-32 | DutKingComments | STEP | Het koninkrijk van God en het eeuwige leven bepalen het leven op aarde nu nog niet. Voordat het zover kan zijn, moeten de Heer en Zijn discipelen naar Jeruzalem gaan. Daar zullen de discipelen zien dat wat door de profeten over Hem is geschreven, ook met Hem zal gebeuren. Ze zullen zien dat de Zoon des mensen niet naar Jeruzalem is gegaan om het vrederijk op te richten, maar om verworpen en gedood te worden. De Heer spreekt weer over Zichzelf als Zoon des mensen, waarmee Hij zegt niet alleen over Israël te zullen regeren, maar over de hele schepping én dat dit gebeurt via de weg van lijden en dood. De titel Zoon des mensen spreekt zowel van Zijn verwerping als van Zijn heerlijkheid. Hij zal aan de volken worden overgeleverd. Hij spreekt er hier niet over wat de Joden met Hem zullen doen. De volken zullen ook schuldig zijn aan Zijn dood. Hem zal niets bespaard blijven. Elke denkbare spot en marteling zullen Hem worden aangedaan. Ten slotte zal Hij gedood worden. Maar dat is niet het einde. De Heer verklaart duidelijk dat Hij op de derde dag zal opstaan. Zijn opstanding bewijst Zijn Goddelijke kracht ( ) én de aanvaarding van Zijn werk door God op grond waarvan God de zondaar kan rechtvaardigen ( ) . Alles wat Hij heeft gezegd over Zijn lijden, dood en opstanding, is niet tot de discipelen doorgedrongen. Dat komt omdat hun gedachten zich alleen richten op een regerende Koning. Een lijdende en stervende Koning past niet in hun denken. We zien hier hoe een voorgevormde mening zo’n macht heeft, dat zelfs de duidelijkste uitspraken in hun ware betekenis voor de hoorder verborgen blijven.

Luke 18:31-32

Derde aankondiging van het lijden

Het koninkrijk van God en het eeuwige leven bepalen het leven op aarde nu nog niet. Voordat het zover kan zijn, moeten de Heer en Zijn discipelen naar Jeruzalem gaan. Daar zullen de discipelen zien dat wat door de profeten over Hem is geschreven, ook met Hem zal gebeuren. Ze zullen zien dat de Zoon des mensen niet naar Jeruzalem is gegaan om het vrederijk op te richten, maar om verworpen en gedood te worden.

De Heer spreekt weer over Zichzelf als Zoon des mensen, waarmee Hij zegt niet alleen over Israël te zullen regeren, maar over de hele schepping én dat dit gebeurt via de weg van lijden en dood. De titel Zoon des mensen spreekt zowel van Zijn verwerping als van Zijn heerlijkheid.

Hij zal aan de volken worden overgeleverd. Hij spreekt er hier niet over wat de Joden met Hem zullen doen. De volken zullen ook schuldig zijn aan Zijn dood. Hem zal niets bespaard blijven. Elke denkbare spot en marteling zullen Hem worden aangedaan. Ten slotte zal Hij gedood worden. Maar dat is niet het einde. De Heer verklaart duidelijk dat Hij op de derde dag zal opstaan. Zijn opstanding bewijst Zijn Goddelijke kracht (Rm 1:4) én de aanvaarding van Zijn werk door God op grond waarvan God de zondaar kan rechtvaardigen (Rm 4:25).

Alles wat Hij heeft gezegd over Zijn lijden, dood en opstanding, is niet tot de discipelen doorgedrongen. Dat komt omdat hun gedachten zich alleen richten op een regerende Koning. Een lijdende en stervende Koning past niet in hun denken. We zien hier hoe een voorgevormde mening zo’n macht heeft, dat zelfs de duidelijkste uitspraken in hun ware betekenis voor de hoorder verborgen blijven.