Luke 23:8-11

Voor Herodes

Door het aangeven van het gebied waar de Heer heeft geleerd, geven de leiders Pilatus een uitweg. Hij ziet een mogelijkheid om zich van deze Gevangene te ontdoen zonder zijn handen vuil te maken. Hij informeert of “die Mens” een Galileeër is. Als Pilatus hoort dat Hij inderdaad uit Galiléa afkomstig is, het gebied waar Herodes de scepter zwaait, zendt hij Hem naar Herodes. Daarvoor hoeft de Heer Jeruzalem niet uit, want het geval wil dat Herodes juist die dagen in Jeruzalem is.

Voor Herodes is dit een buitenkans. Hij ziet een lang gekoesterde wens in vervulling gaan. Hij wilde al zo lang de Heer eens zien (Lk 9:9). Hij had al zoveel over Hem gehoord. Nu krijgt hij zomaar de gelegenheid, zonder erom gevraagd te hebben of ernaar gezocht te hebben. Dat maakt hem heel blij. Maar het is niet het soort blijdschap waarmee een zondaar tot de Heer Jezus komt om door Hem verlost te worden van zijn zonden (vgl. Lk 19:6). Het is de blijdschap van een verwend kind dat een vurig begeerd stuk speelgoed krijgt om zich ermee te vermaken.

Herodes wil van de Heer graag een of ander teken zien. Hij wil dat de Heer hem vermaakt met wat toverkunsten. Herodes ziet niet meer in Hem dan een mens met buitengewone gaven, dingen die iemand versteld doen staan. Hij is uit op sensatie. Zijn geweten is volledig buiten werking.

Veel mensen kijken naar de Heer Jezus op de manier van Herodes. Hij is een grote wonderdoener, dat wordt tenminste van Hem beweerd, maar dat willen ze dan zelf wel eens meemaken. Ze bezoeken manifestaties van zogenaamde goddelijke kracht in de hoop dat het hun wat oplevert. Het kan gaan om de kick en ook wel om het oplossen van een geestelijk of lichamelijk probleem.

Herodes doet zijn uiterste best iets uit de Heer te krijgen, maar de Heer zegt geen woord. Hij gaat nergens op in. Hij zal Herodes tijdens al diens vragen hebben aangekeken, maar niet met ogen als een vuurvlam. De Heer staat voor Herodes in al de waardigheid van de volmaakt Onschuldige. Hij bevindt Zich niet in de handen van Herodes, maar in de handen van God.

Evenals voor Pilatus beschuldigen de leiders van het volk de Heer ook heftig als Hij voor Herodes staat. Als Herodes dan niets van Hem te zien krijgt, blijft er niets anders over dan wat plezier met deze zwijgzame Gevangene te maken. Herodes en zijn soldaten spelen een spel met Hem, waaruit hun verachting voor Hem blijkt. Ze drijven de spot met Hem. Als het spel uit is, doet Herodes Hem een prachtig kleed om, een spotkleed. Hij heeft gezegd dat Hij een Koning is? Dan zal hij Hem zo behandelen. Zo zendt Herodes Hem terug naar Pilatus.

In hun gemeenschappelijke verachting voor Christus vinden de gezworen vijanden elkaar. De vijandschap die er tussen hen was, smelt als sneeuw voor de zon en ze worden vrienden. Vijandschap tegen Christus verbindt harten van mensen die elkaar eerder het licht in de ogen niet gunden. In de duisternis verenigen de machten van de duisternis zich.

In deze twee personen die beiden vertegenwoordigers van een rijk zijn, herkennen we de toekomstige vereniging tussen het beest uit de aarde, de antichrist, en het beest uit de zee. Herodes is een beeld van de antichrist, de valse koning van de massa van de afvallige Joden (Op 13:11-18). Pilatus is een beeld van het beest uit de zee, dat is de dictator van het herstelde West-Romeinse rijk (Op 13:1-10).

Copyright information for DutKingComments