Mar 14:28 | DutKingComments | STEP | De Heer waarschuwt Zijn discipelen voor wat hun zal overkomen. Hij spreekt hier over de wijze waarop het kruis hen op de proef zal stellen. Het slaan van de Herder is hier niet het oordeel van God dat Hem zal treffen. Door het oordeel van God dat over Hem is gekomen, zijn de schapen niet verstrooid, maar juist tot één vergaderd en tot één kudde gevormd ( ) . Het is hier het andere aspect van het kruis: Zijn volkomen verwerping als Messias. Als de discipelen dat zien, zullen ze ten val komen en op de vlucht slaan. Dat zal gebeuren nog voordat hun Meester werkelijk geslagen wordt. De Heer wijst ook op Zijn opstanding en de plaats van nederige dienst die Hij dan zal innemen samen met Zijn discipelen. Hij zal hen voorgaan naar Galiléa, het gebied waar Hij het grootste deel van Zijn dienst heeft verricht. Daar is Hij begonnen en daar zal Hij Zijn discipelen instructies geven voor de dienst die zij zullen beginnen wanneer Hij niet meer bij hen is. Petrus is het niet met Hem eens en zegt Hem toe dat hij Hem volkomen trouw zal blijven, wat er ook gebeurt. Al zou iedereen Hem verlaten, hij in elk geval niet. Hij is oprecht in zijn uitspraak, maar zijn uitspraak komt voort uit zelfvertrouwen en gebrek aan zelfkennis. Hij denkt dat hij de Heer nooit zal verloochenen. Anderen zouden dat misschien wel doen, maar hij zeker niet. Hij kent zichzelf niet en meent dat hij beter is dan anderen. Oprechtheid is dan ook niet genoeg om iemand voor een val te bewaren. Het hart van een mens is zo slecht en de mens zelf zo zwak, dat alleen het besef van Goddelijke genade hem ervoor kan bewaren. De Heer vertelt Petrus onomwonden dat hij Hem zelfs tot driemaal toe zal verloochenen. En die verloochening zal niet lang op zich laten wachten. Hij voorzegt niet iets wat Petrus door het verlopen van de jaren gewoon vergeten zou kunnen zijn. Hoe verdrietig moet het voor Hem zijn geweest dit zelfvertrouwen in de beste van Zijn discipelen te moeten opmerken. Hoe weinig had Petrus nog van Hem geleerd over zichzelf. Heb ik al meer geleerd? Petrus blijft bij zijn uitspraak en doet er nog een schepje bovenop. Hij spreekt de Heer tegen. Dan is de val niet te vermijden. Wij kunnen alleen bewaard worden als we ons laten waarschuwen door het woord van de Heer en niet eigenwijs vasthouden aan onze opvatting over onze eigen trouw aan Hem. Petrus is trouwens niet de enige die van zichzelf zegt dat hij de Heer nooit zal verloochenen. Ook de andere discipelen zeggen dat zij dit niet zullen doen. Het spreekt enerzijds van hun gehechtheid aan Hem en anderzijds van het niet kennen van de zwakheid van het vlees.

Mark 14:28

Verloochening door Petrus voorzegd

De Heer waarschuwt Zijn discipelen voor wat hun zal overkomen. Hij spreekt hier over de wijze waarop het kruis hen op de proef zal stellen. Het slaan van de Herder is hier niet het oordeel van God dat Hem zal treffen. Door het oordeel van God dat over Hem is gekomen, zijn de schapen niet verstrooid, maar juist tot één vergaderd en tot één kudde gevormd (Jh 11:52 ; Jh 10:16). Het is hier het andere aspect van het kruis: Zijn volkomen verwerping als Messias. Als de discipelen dat zien, zullen ze ten val komen en op de vlucht slaan. Dat zal gebeuren nog voordat hun Meester werkelijk geslagen wordt.

De Heer wijst ook op Zijn opstanding en de plaats van nederige dienst die Hij dan zal innemen samen met Zijn discipelen. Hij zal hen voorgaan naar Galiléa, het gebied waar Hij het grootste deel van Zijn dienst heeft verricht. Daar is Hij begonnen en daar zal Hij Zijn discipelen instructies geven voor de dienst die zij zullen beginnen wanneer Hij niet meer bij hen is.

Petrus is het niet met Hem eens en zegt Hem toe dat hij Hem volkomen trouw zal blijven, wat er ook gebeurt. Al zou iedereen Hem verlaten, hij in elk geval niet. Hij is oprecht in zijn uitspraak, maar zijn uitspraak komt voort uit zelfvertrouwen en gebrek aan zelfkennis. Hij denkt dat hij de Heer nooit zal verloochenen. Anderen zouden dat misschien wel doen, maar hij zeker niet. Hij kent zichzelf niet en meent dat hij beter is dan anderen. Oprechtheid is dan ook niet genoeg om iemand voor een val te bewaren. Het hart van een mens is zo slecht en de mens zelf zo zwak, dat alleen het besef van Goddelijke genade hem ervoor kan bewaren.

De Heer vertelt Petrus onomwonden dat hij Hem zelfs tot driemaal toe zal verloochenen. En die verloochening zal niet lang op zich laten wachten. Hij voorzegt niet iets wat Petrus door het verlopen van de jaren gewoon vergeten zou kunnen zijn. Hoe verdrietig moet het voor Hem zijn geweest dit zelfvertrouwen in de beste van Zijn discipelen te moeten opmerken. Hoe weinig had Petrus nog van Hem geleerd over zichzelf. Heb ik al meer geleerd?

Petrus blijft bij zijn uitspraak en doet er nog een schepje bovenop. Hij spreekt de Heer tegen. Dan is de val niet te vermijden. Wij kunnen alleen bewaard worden als we ons laten waarschuwen door het woord van de Heer en niet eigenwijs vasthouden aan onze opvatting over onze eigen trouw aan Hem. Petrus is trouwens niet de enige die van zichzelf zegt dat hij de Heer nooit zal verloochenen. Ook de andere discipelen zeggen dat zij dit niet zullen doen. Het spreekt enerzijds van hun gehechtheid aan Hem en anderzijds van het niet kennen van de zwakheid van het vlees.