Mar 6:21-27 | DutKingComments | STEP | Het moment komt dat Herodes voor een definitieve keus wordt gesteld. Er komt een “geschikte dag” , dat wil zeggen een geschikte dag voor de duivel. Onder de toelating van God bestuurt de duivel de omstandigheden zo, dat in Herodes gezien wordt wat er gebeurt als er niet wordt geluisterd naar het geweten wanneer dat in het licht van God komt. Dan brengt een mens zelfs de persoon ter dood die hij als profeet erkent. We beseffen maar in heel geringe mate de macht van die onreine en geraffineerde tegenstander, de duivel. Het is precies het tegenovergestelde van wat de Heer in genade te midden van Zijn discipelen aan het doen is. Hij is in hun midden niet de grootste, maar de Geringste en de Dienende. Ter gelegenheid van zijn verjaardag geeft Herodes een groot feest. Om het feest te zijner ere luister bij te zetten heeft hij allerlei hoogwaardigheidsbekleders voor een maaltijd uitgenodigd. Bij een dergelijk eetfestijn hoort ook iets wat de lusten prikkelt. Daaraan voldoet de dochter van Herodias op voortreffelijke wijze. Het eten heeft bijzonder voldaan, het optreden van de danseres voldoet zo mogelijk nog meer. De koks krijgen voor hun inspanningen niet te horen wat het meisje te horen krijgt. In zijn grenzeloze hoogmoed zegt Herodes dingen die alleen aan God zijn voorbehouden. Herodes handelt niet in een bevlieging, maar is volledig gevangen door zijn begeerten. Daarom zweert hij het meisje dat hij zal geven wat ze vraagt, al is het de helft van zijn koninkrijk. Dat heeft ook eens Ahasveros gezegd tegen een meisje, Esther. Hoe anders was haar antwoord. In plaats van het koninkrijk vroeg zij het leven van haar volk ( ) , terwijl dit meisje in plaats van het koninkrijk vraagt om de dood van een trouwe Godsgetuige. Het kind weet eerst niet wat ze op het aanbod van Herodes moet antwoorden en vraagt het aan haar moeder. Die heeft al zolang gezocht naar en nagedacht over een mogelijkheid om Johannes te doden, dat ze geen seconde hoeft na te denken. Haar dochter moet het hoofd van Johannes de doper vragen. Het meisje blijkt van hetzelfde soort te zijn als haar moeder. Direct en nog wel met haast gaat ze weer naar binnen en verkondigt dat ze onmiddellijk het hoofd van Johannes de doper wil hebben. In een roes van zondigheid, tijdens een braspartij, wordt Herodes verstrikt in zijn eigen vleselijke begeerten om te voldoen aan de wens van iemand die even slecht is als hijzelf of zo mogelijk nog slechter. Hij wordt door zijn eigen woord klemgezet, dat hij, uit angst voor gezichtsverlies bij al zijn hoge gasten, niet herroept. Dit is het einde van het geweten van een natuurlijk mens die er niet toe komt om met schuldbelijdenis in Gods licht te verschijnen. Herodes geeft bevel tot iets waarvan hij zich misschien onmogelijk heeft kunnen voorstellen dat hij het ooit zou doen. Maar hij is gevangen door zijn eigen lusten en kan niet terug, dat wil zeggen, hij wil niet terug. Een dans en het voorkomen van gezichtsverlies zijn voor hem meer waard dan het leven van de profeet van God. Dat is de heerser van Israël. Hij geeft bevel en Johannes wordt onthoofd. Het hoofd van de profeet wordt in een schotel aan het meisje gegeven en die geeft het aan haar moeder. Onvoorstelbaar wreed is het tafereel dat het meisje en haar moeder de grootste voldoening geeft. Wat een diep verdorven wezens zijn deze twee vrouwen. Tot dergelijke gruweldaden kan ieder mens komen die los van God staat en tegen Hem in opstand komt als hem Zijn gedachten worden bekendgemaakt. De discipelen van Johannes bewijzen hun meester de laatste eer en leggen zijn lichaam in een graf. Daar zal het zijn tot de opstanding, want de begrafenis van de gelovige is niet het einde, maar wijst over het graf heen naar iets nieuws, waarvan de opstanding uit de doden het begin is.

Mark 6:21-27

Johannes onthoofd

Het moment komt dat Herodes voor een definitieve keus wordt gesteld. Er komt een “geschikte dag”, dat wil zeggen een geschikte dag voor de duivel. Onder de toelating van God bestuurt de duivel de omstandigheden zo, dat in Herodes gezien wordt wat er gebeurt als er niet wordt geluisterd naar het geweten wanneer dat in het licht van God komt. Dan brengt een mens zelfs de persoon ter dood die hij als profeet erkent.

We beseffen maar in heel geringe mate de macht van die onreine en geraffineerde tegenstander, de duivel. Het is precies het tegenovergestelde van wat de Heer in genade te midden van Zijn discipelen aan het doen is. Hij is in hun midden niet de grootste, maar de Geringste en de Dienende.

Ter gelegenheid van zijn verjaardag geeft Herodes een groot feest. Om het feest te zijner ere luister bij te zetten heeft hij allerlei hoogwaardigheidsbekleders voor een maaltijd uitgenodigd. Bij een dergelijk eetfestijn hoort ook iets wat de lusten prikkelt. Daaraan voldoet de dochter van Herodias op voortreffelijke wijze. Het eten heeft bijzonder voldaan, het optreden van de danseres voldoet zo mogelijk nog meer. De koks krijgen voor hun inspanningen niet te horen wat het meisje te horen krijgt.

In zijn grenzeloze hoogmoed zegt Herodes dingen die alleen aan God zijn voorbehouden. Herodes handelt niet in een bevlieging, maar is volledig gevangen door zijn begeerten. Daarom zweert hij het meisje dat hij zal geven wat ze vraagt, al is het de helft van zijn koninkrijk. Dat heeft ook eens Ahasveros gezegd tegen een meisje, Esther. Hoe anders was haar antwoord. In plaats van het koninkrijk vroeg zij het leven van haar volk (Es 7:2-3), terwijl dit meisje in plaats van het koninkrijk vraagt om de dood van een trouwe Godsgetuige.

Het kind weet eerst niet wat ze op het aanbod van Herodes moet antwoorden en vraagt het aan haar moeder. Die heeft al zolang gezocht naar en nagedacht over een mogelijkheid om Johannes te doden, dat ze geen seconde hoeft na te denken. Haar dochter moet het hoofd van Johannes de doper vragen. Het meisje blijkt van hetzelfde soort te zijn als haar moeder. Direct en nog wel met haast gaat ze weer naar binnen en verkondigt dat ze onmiddellijk het hoofd van Johannes de doper wil hebben.

In een roes van zondigheid, tijdens een braspartij, wordt Herodes verstrikt in zijn eigen vleselijke begeerten om te voldoen aan de wens van iemand die even slecht is als hijzelf of zo mogelijk nog slechter. Hij wordt door zijn eigen woord klemgezet, dat hij, uit angst voor gezichtsverlies bij al zijn hoge gasten, niet herroept. Dit is het einde van het geweten van een natuurlijk mens die er niet toe komt om met schuldbelijdenis in Gods licht te verschijnen. Herodes geeft bevel tot iets waarvan hij zich misschien onmogelijk heeft kunnen voorstellen dat hij het ooit zou doen.

Maar hij is gevangen door zijn eigen lusten en kan niet terug, dat wil zeggen, hij wil niet terug. Een dans en het voorkomen van gezichtsverlies zijn voor hem meer waard dan het leven van de profeet van God. Dat is de heerser van Israël. Hij geeft bevel en Johannes wordt onthoofd.

Het hoofd van de profeet wordt in een schotel aan het meisje gegeven en die geeft het aan haar moeder. Onvoorstelbaar wreed is het tafereel dat het meisje en haar moeder de grootste voldoening geeft. Wat een diep verdorven wezens zijn deze twee vrouwen. Tot dergelijke gruweldaden kan ieder mens komen die los van God staat en tegen Hem in opstand komt als hem Zijn gedachten worden bekendgemaakt.

De discipelen van Johannes bewijzen hun meester de laatste eer en leggen zijn lichaam in een graf. Daar zal het zijn tot de opstanding, want de begrafenis van de gelovige is niet het einde, maar wijst over het graf heen naar iets nieuws, waarvan de opstanding uit de doden het begin is.