Mat 2:6 | DutKingComments | STEP | Herodes ziet een bedreiging van zijn positie in wat hij hoort over een geboren Koning. Dat is begrijpelijk bij deze goddeloze koning. Maar niet alleen Herodes is ontsteld, heel Jeruzalem is met hem ontsteld. In plaats van gejubel is er ontsteltenis als ze van Zijn geboorte horen! Hun hele houding is afwijzend. De godsdienstige leiders hebben hun keus gemaakt. Zij staan aan de zijde van Herodes, niet aan de kant van Christus. De geboren Koning is een ongewenste indringer en niet de vervulling van een gekoesterde hoop. De Messias is nog een Baby. Hij heeft nog niets gedaan. Toch voelen ze dat Zijn komst een verstoring van hun genoegens zal betekenen. Allen die in Jeruzalem wonen, zijn de nakomelingen van hen die eens uit Babel naar Israël zijn teruggekeerd. Zij zouden toch hebben moeten uitzien naar de Messias. Maar de Heiland is ruim een jaar onder hen en ze hebben het niet gemerkt omdat hun hart niet naar Hem uitgaat. Herodes laat “alle overpriesters en schriftgeleerden” , de godsdienstige leiders, bij zich komen en vraagt waar de Christus – in het Hebreeuws Messias ; de betekenis van beide woorden is ‘gezalfde’ – geboren zou worden. Het is de eerste kennismaking in dit evangelie met de overpriesters en schriftgeleerden. Hier zijn ze nog onverschillig, maar die onverschilligheid zal uitgroeien tot haat naarmate de Heer Zijn werk in Israël doet. De leiders weten de vraag onmiddellijk en precies te beantwoorden. Ze kennen de Schrift, althans wat de letter betreft, en gebruiken die alleen als een informatieverschaffer. Wat ze weten, stellen ze in dienst van de tegenstander. Aan de hand van de Schrift vertellen ze Herodes de weg. Zelf weigeren ze die weg ook maar één stap te gaan hoewel die weg naar het Bethlehem van hun profeet loopt. Terwijl de wijzen zijn gekomen om de Messias te huldigen, spannen zij samen met Herodes die het plan heeft om de Koning te doden. Nadat de wijzen door de ster zijn geleid, worden ze nu geleid door het Woord. De leidslieden wijzen de plaats van de geboorte van de Messias aan door aan te halen wat de profeet Micha heeft gezegd ( ) . Micha spreekt over Hem als een Heerser Die tegelijk Zijn volk zal hoeden, dus een Herder zal zijn. De beide aspecten van deze prachtige combinatie komen alleen in Gods Zoon volkomen tot hun recht (vgl. ) . Herodes weet nu de plaats van de geboorte, maar hij wil meer informatie om zijn moorddadige plannen zo effectief mogelijk uit te voeren. Leugenachtig onderzoekt hij daarom bij de wijzen het verloop van de geboorte. Vervolgens zendt hij hen naar Bethlehem en wordt zo onbedoeld een wegwijzer naar het Kind. Wel wil hij dat ze, als ze het Kind hebben gevonden, hem dat komen vertellen. Hij vraagt hun dat met de huichelachtige mededeling dat hij het Kind ook wil huldigen.

Matthew 2:6

Reactie van Herodes

Herodes ziet een bedreiging van zijn positie in wat hij hoort over een geboren Koning. Dat is begrijpelijk bij deze goddeloze koning. Maar niet alleen Herodes is ontsteld, heel Jeruzalem is met hem ontsteld. In plaats van gejubel is er ontsteltenis als ze van Zijn geboorte horen! Hun hele houding is afwijzend. De godsdienstige leiders hebben hun keus gemaakt. Zij staan aan de zijde van Herodes, niet aan de kant van Christus. De geboren Koning is een ongewenste indringer en niet de vervulling van een gekoesterde hoop. De Messias is nog een Baby. Hij heeft nog niets gedaan. Toch voelen ze dat Zijn komst een verstoring van hun genoegens zal betekenen.

Allen die in Jeruzalem wonen, zijn de nakomelingen van hen die eens uit Babel naar Israël zijn teruggekeerd. Zij zouden toch hebben moeten uitzien naar de Messias. Maar de Heiland is ruim een jaar onder hen en ze hebben het niet gemerkt omdat hun hart niet naar Hem uitgaat.

Herodes laat “alle overpriesters en schriftgeleerden”, de godsdienstige leiders, bij zich komen en vraagt waar de Christus – in het Hebreeuws Messias; de betekenis van beide woorden is ‘gezalfde’ – geboren zou worden. Het is de eerste kennismaking in dit evangelie met de overpriesters en schriftgeleerden. Hier zijn ze nog onverschillig, maar die onverschilligheid zal uitgroeien tot haat naarmate de Heer Zijn werk in Israël doet.

De leiders weten de vraag onmiddellijk en precies te beantwoorden. Ze kennen de Schrift, althans wat de letter betreft, en gebruiken die alleen als een informatieverschaffer. Wat ze weten, stellen ze in dienst van de tegenstander. Aan de hand van de Schrift vertellen ze Herodes de weg. Zelf weigeren ze die weg ook maar één stap te gaan hoewel die weg naar het Bethlehem van hun profeet loopt. Terwijl de wijzen zijn gekomen om de Messias te huldigen, spannen zij samen met Herodes die het plan heeft om de Koning te doden.

Nadat de wijzen door de ster zijn geleid, worden ze nu geleid door het Woord. De leidslieden wijzen de plaats van de geboorte van de Messias aan door aan te halen wat de profeet Micha heeft gezegd (Mi 5:1). Micha spreekt over Hem als een Heerser Die tegelijk Zijn volk zal hoeden, dus een Herder zal zijn. De beide aspecten van deze prachtige combinatie komen alleen in Gods Zoon volkomen tot hun recht (vgl. 1Kr 11:2).

Herodes weet nu de plaats van de geboorte, maar hij wil meer informatie om zijn moorddadige plannen zo effectief mogelijk uit te voeren. Leugenachtig onderzoekt hij daarom bij de wijzen het verloop van de geboorte. Vervolgens zendt hij hen naar Bethlehem en wordt zo onbedoeld een wegwijzer naar het Kind. Wel wil hij dat ze, als ze het Kind hebben gevonden, hem dat komen vertellen. Hij vraagt hun dat met de huichelachtige mededeling dat hij het Kind ook wil huldigen.