Mat 27:66 | DutKingComments | STEP | De godsdienstige leiders blijven de Heer met hun haat achtervolgen, zelfs nu Hij gestorven is. Ze willen in hun dwaasheid ook voorkomen dat Zijn Naam verder leeft. Ze willen elke gedachte aan Hem uitroeien. Daarom gaan ze naar Pilatus en verzoeken om een wacht bij het graf. Ze bepalen ook de duur van de wacht: drie dagen. Dat doen ze naar aanleiding van wat de Heer heeft gezegd over Zijn opstanding. Nooit hebben zij naar Zijn woord geluisterd of Zijn werken aanvaard. Nu zijn ze bang dat waar zal worden wat Hij van Zijn opstanding heeft gezegd. Ze hebben dit beter onthouden dan de vrouwen en Zijn discipelen. Het ongeloof vertrouwt zichzelf niet. Het wantrouwt alles omdat het vreest dat toch waar zou kunnen zijn wat het loochent. Maar hun onverminderde ongeloof en haat blijken door Christus hardnekkig en vastberaden te blijven lasteren en Hem “deze verleider” te noemen. Het voorstel dat zij in de dwaasheid van hun ongeloof doen, zal een extra bewijs worden voor de opstanding van de Heer. Als er geen wacht was geweest, zouden ze na Zijn opstanding het gerucht hebben kunnen verspreiden dat Zijn discipelen Hem hadden gestolen. Nu ze het graf laten beveiligen, zullen er getuigen zijn dat in elk geval niet Zijn discipelen gekomen zijn, maar dat een bovennatuurlijk handelen, een handelen van God in kracht, Hem uit het graf heeft doen komen. Hun plannen zullen tenietgedaan worden en God zal ze gebruiken voor het vervullen van Zijn plannen. Pilatus willigt hun verzoek in. Hij is een karakterloze man die iedereen tevreden stelt als hij daarmee kan voorkomen dat hij verder wordt lastiggevallen. Daarom willigt hij evenals bij Jozef ook hier het verzoek in. De onzinnigheid van hun voorzorgsmaatregelen zal blijken. De uitwerking ervan zal een ondubbelzinnig getuigenis worden van de opstanding van de Heer Jezus. Alles wat ze doen, maakt hen alleen maar tot onvrijwillige getuigen en geeft ons de zekerheid van de vervulling van het feit waarvoor zij zo bang zijn. Ze zijn een getuigenis tegen zichzelf en getuigen daarmee onbedoeld van de waarheid van de opstanding. De voorzorgen die Pilatus wellicht niet genomen zou hebben, drijven zij zover door, dat elke vergissing over het feit van Zijn opstanding uitgesloten is.

Matthew 27:66

De wacht bij het graf

De godsdienstige leiders blijven de Heer met hun haat achtervolgen, zelfs nu Hij gestorven is. Ze willen in hun dwaasheid ook voorkomen dat Zijn Naam verder leeft. Ze willen elke gedachte aan Hem uitroeien. Daarom gaan ze naar Pilatus en verzoeken om een wacht bij het graf. Ze bepalen ook de duur van de wacht: drie dagen. Dat doen ze naar aanleiding van wat de Heer heeft gezegd over Zijn opstanding. Nooit hebben zij naar Zijn woord geluisterd of Zijn werken aanvaard. Nu zijn ze bang dat waar zal worden wat Hij van Zijn opstanding heeft gezegd. Ze hebben dit beter onthouden dan de vrouwen en Zijn discipelen. Het ongeloof vertrouwt zichzelf niet. Het wantrouwt alles omdat het vreest dat toch waar zou kunnen zijn wat het loochent. Maar hun onverminderde ongeloof en haat blijken door Christus hardnekkig en vastberaden te blijven lasteren en Hem “deze verleider” te noemen.

Het voorstel dat zij in de dwaasheid van hun ongeloof doen, zal een extra bewijs worden voor de opstanding van de Heer. Als er geen wacht was geweest, zouden ze na Zijn opstanding het gerucht hebben kunnen verspreiden dat Zijn discipelen Hem hadden gestolen. Nu ze het graf laten beveiligen, zullen er getuigen zijn dat in elk geval niet Zijn discipelen gekomen zijn, maar dat een bovennatuurlijk handelen, een handelen van God in kracht, Hem uit het graf heeft doen komen. Hun plannen zullen tenietgedaan worden en God zal ze gebruiken voor het vervullen van Zijn plannen.

Pilatus willigt hun verzoek in. Hij is een karakterloze man die iedereen tevreden stelt als hij daarmee kan voorkomen dat hij verder wordt lastiggevallen. Daarom willigt hij evenals bij Jozef ook hier het verzoek in.

De onzinnigheid van hun voorzorgsmaatregelen zal blijken. De uitwerking ervan zal een ondubbelzinnig getuigenis worden van de opstanding van de Heer Jezus. Alles wat ze doen, maakt hen alleen maar tot onvrijwillige getuigen en geeft ons de zekerheid van de vervulling van het feit waarvoor zij zo bang zijn. Ze zijn een getuigenis tegen zichzelf en getuigen daarmee onbedoeld van de waarheid van de opstanding. De voorzorgen die Pilatus wellicht niet genomen zou hebben, drijven zij zover door, dat elke vergissing over het feit van Zijn opstanding uitgesloten is.