Mat 8:20 | DutKingComments | STEP | Een grote menigte verzamelt zich om de Heer. Ze worden allen door Zijn weldaden aangetrokken. Maar Hij kent hun hart en weet dat zij alleen willen profiteren van Zijn goedheid. De bewijzen van Zijn goedheid zijn geleverd en nu is het de tijd om daar weg te gaan. Hij geeft Zijn discipelen bevel om naar de overkant van het meer te gaan. Daar moet Hij ook Zijn werk doen. Dan maakt een schriftgeleerde zich los uit de menigte. Vol enthousiasme meldt hij zich bij de “Meester” en geeft aan dat hij Hem zal volgen waar Hij ook heengaat. Daaruit blijkt dat hij zichzelf hoog inschat. Het kennen van de Schrift – hij is immers een schriftgeleerde – en het verlangen om de Heer te volgen, is niet voldoende om Hem ook daadwerkelijk te kunnen volgen. De Heer zegt wat het volgen van Hem betekent. Om Hem echt te kunnen volgen is het nodig dat het eigen belang en het zelfvertrouwen worden onderkend en geoordeeld. Hij zegt ook dat aan het volgen van Hem geen eer, maar smaad verbonden is. De Heer weet wat in zijn hart is. Het betreft hier een vleselijke Jood die denkt door het volgen van Hem een goede plaats te krijgen bij de Messias. Iemand die zichzelf aanbiedt zonder geroepen te zijn, denkt dat het allemaal even mooi is, maar het heeft geen houvast in zijn hart. Spoedig zullen zich andere omstandigheden voordoen die zijn hart naar andere dingen aftrekken en ten slotte zinkt hij weer weg naar zijn eigen niveau. Wie zichzelf aanbiedt om de Heer te volgen, dat wil zeggen zonder geroepen te zijn, krijgt te horen wat het deel is van Hem Die hij wil volgen. Terwijl de vossen en de vogels elk van Hem een plaats van rust hebben gekregen, is Hij de thuisloze Zoon des mensen. Vossen en vogels van de hemel zijn niet de lieflijkste dieren van de schepping. Ze symboliseren sluwheid en boosheid, maar als schepselen staan ze toch onder Gods zorg. Hier noemt de Heer Zichzelf voor de eerste keer ”Zoon des mensen” . Deze titel spreekt óf van Zijn verwerping óf van Zijn heerlijkheid. Hier spreekt deze titel van Zijn verwerping. Een ander geval dan dat van de schriftgeleerde is dat van een discipel die “eerst” iets anders wil doen voordat hij de Heer kan volgen. Als de Heer roept, blijken er direct bedenkingen te komen tegen een direct en volledig volgen van Hem. Deze discipel wil eerst iets doen wat op zichzelf juist is. Hij toont eerbied voor zijn vader. Maar in dit geval, als de Heer heeft geroepen, moeten Zijn aanspraken boven alles gaan, ook boven die van familiebanden. Dit betekent geen verloochening van familiebanden. God wil dat we die eerbiedigen. De roep van de Heer is daarmee ook niet in strijd, maar gaat daar bovenuit. Uit Zijn antwoord blijkt dat deze discipel de verplichting tegenover zijn ouders als excuus gebruikte om Hem niet direct te volgen. Deze verplichting vormt een hindernis tussen Christus en zijn hart. Het woord van de Heer “laat de doden hun doden begraven” , wil zeggen dat deze discipel het begraven van zijn vader aan anderen kan overlaten die niet met de Heer in verbinding staan.

Matthew 8:20

De Heer volgen

Een grote menigte verzamelt zich om de Heer. Ze worden allen door Zijn weldaden aangetrokken. Maar Hij kent hun hart en weet dat zij alleen willen profiteren van Zijn goedheid. De bewijzen van Zijn goedheid zijn geleverd en nu is het de tijd om daar weg te gaan. Hij geeft Zijn discipelen bevel om naar de overkant van het meer te gaan. Daar moet Hij ook Zijn werk doen.

Dan maakt een schriftgeleerde zich los uit de menigte. Vol enthousiasme meldt hij zich bij de “Meester” en geeft aan dat hij Hem zal volgen waar Hij ook heengaat. Daaruit blijkt dat hij zichzelf hoog inschat. Het kennen van de Schrift – hij is immers een schriftgeleerde – en het verlangen om de Heer te volgen, is niet voldoende om Hem ook daadwerkelijk te kunnen volgen. De Heer zegt wat het volgen van Hem betekent. Om Hem echt te kunnen volgen is het nodig dat het eigen belang en het zelfvertrouwen worden onderkend en geoordeeld. Hij zegt ook dat aan het volgen van Hem geen eer, maar smaad verbonden is.

De Heer weet wat in zijn hart is. Het betreft hier een vleselijke Jood die denkt door het volgen van Hem een goede plaats te krijgen bij de Messias. Iemand die zichzelf aanbiedt zonder geroepen te zijn, denkt dat het allemaal even mooi is, maar het heeft geen houvast in zijn hart. Spoedig zullen zich andere omstandigheden voordoen die zijn hart naar andere dingen aftrekken en ten slotte zinkt hij weer weg naar zijn eigen niveau.

Wie zichzelf aanbiedt om de Heer te volgen, dat wil zeggen zonder geroepen te zijn, krijgt te horen wat het deel is van Hem Die hij wil volgen. Terwijl de vossen en de vogels elk van Hem een plaats van rust hebben gekregen, is Hij de thuisloze Zoon des mensen. Vossen en vogels van de hemel zijn niet de lieflijkste dieren van de schepping. Ze symboliseren sluwheid en boosheid, maar als schepselen staan ze toch onder Gods zorg.

Hier noemt de Heer Zichzelf voor de eerste keer ”Zoon des mensen”. Deze titel spreekt óf van Zijn verwerping óf van Zijn heerlijkheid. Hier spreekt deze titel van Zijn verwerping.

Een ander geval dan dat van de schriftgeleerde is dat van een discipel die “eerst” iets anders wil doen voordat hij de Heer kan volgen. Als de Heer roept, blijken er direct bedenkingen te komen tegen een direct en volledig volgen van Hem. Deze discipel wil eerst iets doen wat op zichzelf juist is. Hij toont eerbied voor zijn vader. Maar in dit geval, als de Heer heeft geroepen, moeten Zijn aanspraken boven alles gaan, ook boven die van familiebanden.

Dit betekent geen verloochening van familiebanden. God wil dat we die eerbiedigen. De roep van de Heer is daarmee ook niet in strijd, maar gaat daar bovenuit. Uit Zijn antwoord blijkt dat deze discipel de verplichting tegenover zijn ouders als excuus gebruikte om Hem niet direct te volgen. Deze verplichting vormt een hindernis tussen Christus en zijn hart.

Het woord van de Heer “laat de doden hun doden begraven”, wil zeggen dat deze discipel het begraven van zijn vader aan anderen kan overlaten die niet met de Heer in verbinding staan.