Neh 13:1 | DutKingComments | STEP | Nehemia 12 zou een mooi slot van het boek zijn geweest. Het zou echter geen juist en geen eerlijk slot zijn geweest. In het voor ons liggende hoofdstuk wordt duidelijk dat op aarde de volmaaktheid niet wordt bereikt. Ondanks de wijding van de muur met de goede dingen die daarbij bij het volk aanwezig zijn, is lang niet alles goed. In dit hoofdstuk leren we dat uitoefening van tucht nodig is om de heiligheid van de stad te bewaren. Nehemia oefent persoonlijk tucht uit. Dat kan nu niet. Uitoefening van tucht is de verantwoordelijkheid van de hele plaatselijke gemeente ( ) . We zien hier een groot contrast tussen de prijzenswaardige ijver van Nehemia in het ontdekken van en handelen met verschillende vormen van afwijking, en de voortdurende neiging van het volk om af te wijken van de gehoorzaamheid aan God. In zekere zin is deze tweede opgave die hij voor zich heeft, zwaarder dan de eerste, de herbouw van de muur. Hier gaat het om morele afwijkingen, om innerlijke ontrouw. Een afwijking kent twee karakters. Aan de ene kant is er de waarheid van de afzondering die eenzijdig wordt gehandhaafd. Dan is de positie alles, terwijl de toestand wordt verwaarloosd. Het resultaat is farizeïsme: leerstellig op hoofdpunten juist, maar in de praktijk koud, strak en harteloos. We vinden daar een roemen in de afzondering, maar ook een loochening van de belangrijkere zaken van ware Godsvrucht en Goddelijke weldadigheid. Aan de andere kant is er een overgevoeligheid voor alles wat naar zuiverheid riekt. Elke opmerking over reinheid wordt versterkt ontvangen. De reactie van de massa van het volk daarop is onverschilligheid en zorgeloosheid. Dan is het gevolg dat er ruimte komt voor afgoderij en wordt het volk even goddeloos als hun vaderen die daarom zijn weggevoerd. Dit hoofdstuk bevat de waarschuwing om conditie nooit los te maken van positie , om de Godsvrucht nooit los te maken van genade tegenover mensen in nood. De Israëlieten keren terug tot de eerste beginselen. Wat ze al meerdere malen in Deuteronomium 23 gelezen hebben over de Ammoniet en Moabiet, passen ze nu toe ( ) . Niet alleen het Woord is nodig, ook de Geest is nodig om het Woord levend voor ons te maken. Gemengde beginselen worden afgewezen. De vermenging is niet die met de wereld, de ongelovigen, maar met verwanten, zij die een verbinding met Gods volk claimen, maar er niet toe behoren. Bij God verjaart de smaad niet die Zijn volk is aangedaan. De tijd heeft niets veranderd aan de zonde en het karakter van die volken. De houding van deze volken tegenover Gods volk is tweeërlei. Ze doen iets niet en ze doen iets wel. Ze geven geen brood en water, maar doen al het mogelijke om een vloek over Gods volk te brengen. Zo wordt er gehandeld door de christelijke wereld, door hen die belijden Gods volk te zijn, maar geen leven uit God hebben. Ze geven het volk van God geen voedsel en verkwikking. In plaats daarvan zullen ze trachten een vloek over Gods volk te brengen. Zodra het volk de wet gehoord heeft, handelen zij ernaar. Er is directe gehoorzaamheid. Dat ontbreekt vandaag veelal. Als God iets duidelijk zegt, begint de mens te redeneren. De mens moet eerst de redelijkheid van iets inzien, wil hij gehoorzamen. Zo werkt dat hier niet bij Israël en zo werkt het ook niet bij ieder die voor Gods Woord beeft. Er zijn er ook die het Woord lezen, maar dan reageren als de Romeinse stadhouder Felix die tegen Paulus zegt: “Ga nu maar weg; als ik echter weer gelegenheid heb, zal ik u bij mij roepen” ( ) . Dat zijn van die besluiteloze mensen. Even zijn ze onder de indruk, maar een beslissing nemen ze niet. Het is een list van de vijand om Gods volk zich te laten vermengen met hen die geen leven uit God hebben. Hierdoor wordt de kracht van het volk weggenomen. Wie niet tot Gods volk behoren, maar er toch in opgenomen worden, brengen een denk- en handelwijze mee die tegengesteld is aan Gods wil. Dat beïnvloedt het volk van God in negatieve zin. Dan moet er ruimer worden gedacht en optreden tegen het kwaad is niet aan de orde. Waar deze elementen zich voordoen, moet er krachtig tegen worden opgetreden. Dat gebeurt hier.

Nehemiah 13:1

Inleiding

Nehemia 12 zou een mooi slot van het boek zijn geweest. Het zou echter geen juist en geen eerlijk slot zijn geweest. In het voor ons liggende hoofdstuk wordt duidelijk dat op aarde de volmaaktheid niet wordt bereikt. Ondanks de wijding van de muur met de goede dingen die daarbij bij het volk aanwezig zijn, is lang niet alles goed. In dit hoofdstuk leren we dat uitoefening van tucht nodig is om de heiligheid van de stad te bewaren. Nehemia oefent persoonlijk tucht uit. Dat kan nu niet. Uitoefening van tucht is de verantwoordelijkheid van de hele plaatselijke gemeente (Mt 18:15-20).

We zien hier een groot contrast tussen de prijzenswaardige ijver van Nehemia in het ontdekken van en handelen met verschillende vormen van afwijking, en de voortdurende neiging van het volk om af te wijken van de gehoorzaamheid aan God. In zekere zin is deze tweede opgave die hij voor zich heeft, zwaarder dan de eerste, de herbouw van de muur. Hier gaat het om morele afwijkingen, om innerlijke ontrouw.

Een afwijking kent twee karakters. Aan de ene kant is er de waarheid van de afzondering die eenzijdig wordt gehandhaafd. Dan is de positie alles, terwijl de toestand wordt verwaarloosd. Het resultaat is farizeïsme: leerstellig op hoofdpunten juist, maar in de praktijk koud, strak en harteloos. We vinden daar een roemen in de afzondering, maar ook een loochening van de belangrijkere zaken van ware Godsvrucht en Goddelijke weldadigheid.

Aan de andere kant is er een overgevoeligheid voor alles wat naar zuiverheid riekt. Elke opmerking over reinheid wordt versterkt ontvangen. De reactie van de massa van het volk daarop is onverschilligheid en zorgeloosheid. Dan is het gevolg dat er ruimte komt voor afgoderij en wordt het volk even goddeloos als hun vaderen die daarom zijn weggevoerd.

Dit hoofdstuk bevat de waarschuwing om conditie nooit los te maken van positie, om de Godsvrucht nooit los te maken van genade tegenover mensen in nood.

Afzondering op grond van het Woord

De Israëlieten keren terug tot de eerste beginselen. Wat ze al meerdere malen in Deuteronomium 23 gelezen hebben over de Ammoniet en Moabiet, passen ze nu toe (Dt 23:3-4). Niet alleen het Woord is nodig, ook de Geest is nodig om het Woord levend voor ons te maken. Gemengde beginselen worden afgewezen. De vermenging is niet die met de wereld, de ongelovigen, maar met verwanten, zij die een verbinding met Gods volk claimen, maar er niet toe behoren.

Bij God verjaart de smaad niet die Zijn volk is aangedaan. De tijd heeft niets veranderd aan de zonde en het karakter van die volken. De houding van deze volken tegenover Gods volk is tweeërlei. Ze doen iets niet en ze doen iets wel. Ze geven geen brood en water, maar doen al het mogelijke om een vloek over Gods volk te brengen. Zo wordt er gehandeld door de christelijke wereld, door hen die belijden Gods volk te zijn, maar geen leven uit God hebben. Ze geven het volk van God geen voedsel en verkwikking. In plaats daarvan zullen ze trachten een vloek over Gods volk te brengen.

Zodra het volk de wet gehoord heeft, handelen zij ernaar. Er is directe gehoorzaamheid. Dat ontbreekt vandaag veelal. Als God iets duidelijk zegt, begint de mens te redeneren. De mens moet eerst de redelijkheid van iets inzien, wil hij gehoorzamen. Zo werkt dat hier niet bij Israël en zo werkt het ook niet bij ieder die voor Gods Woord beeft. Er zijn er ook die het Woord lezen, maar dan reageren als de Romeinse stadhouder Felix die tegen Paulus zegt: “Ga nu maar weg; als ik echter weer gelegenheid heb, zal ik u bij mij roepen” (Hd 24:25). Dat zijn van die besluiteloze mensen. Even zijn ze onder de indruk, maar een beslissing nemen ze niet.

Het is een list van de vijand om Gods volk zich te laten vermengen met hen die geen leven uit God hebben. Hierdoor wordt de kracht van het volk weggenomen. Wie niet tot Gods volk behoren, maar er toch in opgenomen worden, brengen een denk- en handelwijze mee die tegengesteld is aan Gods wil. Dat beïnvloedt het volk van God in negatieve zin. Dan moet er ruimer worden gedacht en optreden tegen het kwaad is niet aan de orde. Waar deze elementen zich voordoen, moet er krachtig tegen worden opgetreden. Dat gebeurt hier.