Num 21:5 | DutKingComments | STEP | Het volk moet eerst weer in de richting van de Schelfzee. Aan het einde van de woestijnreis is het nuttig om nog eens te kijken en goed te laten doordringen dat dat de plaats is waar we van de macht van de vijand zijn verlost. Het beeld van het kruis moet weer levendig voor ons komen. Als we dat niet kunnen waarderen, komt er gemopper. Het volk wordt ongeduldig vanwege de omweg die ze moeten maken. Weer is de aanleiding voor hun gemopper dat ze geen water en brood hebben. Hoe kunnen ze het zeggen! Ze hebben het wel, maar ze zijn het zat. Het kan hen niet meer bekoren. Als het volk het brood van het leven versmaadt, komen de gifslangen en daarmee komt de dood. Tijdens hun hele weg door de woestijn zijn ze omgeven geweest door vurige slangen ( ) , maar de HEERE heeft hen steeds bewaard. Maar hun afkeer van het hemelbrood maakt het noodzakelijk hun (en ons!) een indringende les te leren. Door de plaag van de gifslangen komt het volk tot bezinning. Door de gifslangen moet het volk ontdekken dat de zonde nog in hen woont. Het betreft hier het volk van God dat moet leren welke uitwerking de beet van een gifslang heeft. Dan horen we het volk zeggen: “Wij hebben gezondigd.” Ze belijden hun schuld. Ze doen een beroep op de voorbede van Mozes. Ze zeggen er ook bij wat hij moet bidden. Daarmee geven ze aan wat naar hun mening het beste is voor hun herstel. Maar God heeft altijd bij verhoring van een gebed de heerlijkheid van de Heer Jezus op het oog. Daarom neemt hij de gifslangen niet weg, zoals het volk voorstelt. Vergelijk Naäman die ook zelf voorstelt hoe hij van zijn melaatsheid kan worden gereinigd ( ) . De HEERE geeft uitkomst, maar op een manier dat de uitredding verbonden wordt aan het geloof van het volk. Mozes moet een koperen slang maken en die op een staak zetten. Eén enkele blik op de verhoogde koperen slang is voldoende om genezen te worden. Het ‘kijken’ naar de koperen slang heeft wel de betekenis van intens kijken naar. De Heer Jezus verklaart in zijn onderhoud met Nicodémus de geestelijke betekenis van deze gebeurtenis: “En zoals Mozes de slang in de woestijn heeft verhoogd, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat ieder die in Hem gelooft, <niet verloren gaat maar> eeuwig leven heeft” ( ; ; ; ; ) . God geneest het volk niet door de slangen weg te nemen, maar door er iets bij te geven. Mozes moet het middel nemen waardoor het volk geplaagd wordt. Zo heeft de Heer Jezus moeten intreden in onze omstandigheden. Hij heeft ons niet kunnen verlossen door het spreken van een machtwoord of door de duivel te oordelen. Dan zouden wij in onze zonden gebleven zijn. Alleen doordat Hij voor ons op het kruis tot zonde is gemaakt, is het mogelijk geworden ons uit de macht van de zonde te bevrijden ( ) . De Zoon des mensen moest verhoogd worden. Dat is niet zozeer om zonden te vergeven, hoewel dat erin begrepen is, maar Hij moest verhoogd worden om eeuwig leven te geven aan allen die in Hem geloven. De verhoging op het kruis opent de rijkste, hemelse, eeuwige zegeningen voor ieder die gelooft. De koperen slang spreekt niet alleen van behoudenis van de beet van de slang en van niet te hoeven sterven, maar daarbovenuit van eeuwig leven. Aan het einde van de woestijnreis worden we daaraan door deze geschiedenis herinnerd. Het eeuwige leven is het kennen van de Vader en de Zoon ( ) . Het eeuwige leven is ook in ieder die gelooft in de Heer Jezus, want Hij is “de waarachtige God en het eeuwige leven” ( ) . Wat het eeuwige leven inhoudt, weten we nog niet aan het begin van onze reis door de woestijn, als we pas bekeerd zijn. Dat leren we naarmate we door de lessen van de woestijn steeds meer van onszelf afzien. Dan zien we ook steeds beter dat het eeuwige leven veel meer betekent dan vergeving van zonden en van de hel bevrijd te zijn. De koperen slang wordt door de Israëlieten meegenomen naar Kanaän. Daar wordt het een afgodisch voorwerp dat door Hizkia wordt vernietigd ( ) . Zo kan het kruis van zijn ware betekenis worden beroofd en worden gemaakt tot een soort mascotte. Zo kan een kruisje als een sieraad worden gedragen en er kan een beschermende werking aan worden toegekend.

Numbers 21:5

De koperen slang

Het volk moet eerst weer in de richting van de Schelfzee. Aan het einde van de woestijnreis is het nuttig om nog eens te kijken en goed te laten doordringen dat dat de plaats is waar we van de macht van de vijand zijn verlost. Het beeld van het kruis moet weer levendig voor ons komen. Als we dat niet kunnen waarderen, komt er gemopper. Het volk wordt ongeduldig vanwege de omweg die ze moeten maken. Weer is de aanleiding voor hun gemopper dat ze geen water en brood hebben. Hoe kunnen ze het zeggen! Ze hebben het wel, maar ze zijn het zat. Het kan hen niet meer bekoren.

Als het volk het brood van het leven versmaadt, komen de gifslangen en daarmee komt de dood. Tijdens hun hele weg door de woestijn zijn ze omgeven geweest door vurige slangen (Dt 8:14-15), maar de HEERE heeft hen steeds bewaard. Maar hun afkeer van het hemelbrood maakt het noodzakelijk hun (en ons!) een indringende les te leren.

Door de plaag van de gifslangen komt het volk tot bezinning. Door de gifslangen moet het volk ontdekken dat de zonde nog in hen woont. Het betreft hier het volk van God dat moet leren welke uitwerking de beet van een gifslang heeft. Dan horen we het volk zeggen: “Wij hebben gezondigd.” Ze belijden hun schuld.

Ze doen een beroep op de voorbede van Mozes. Ze zeggen er ook bij wat hij moet bidden. Daarmee geven ze aan wat naar hun mening het beste is voor hun herstel. Maar God heeft altijd bij verhoring van een gebed de heerlijkheid van de Heer Jezus op het oog. Daarom neemt hij de gifslangen niet weg, zoals het volk voorstelt. Vergelijk Naäman die ook zelf voorstelt hoe hij van zijn melaatsheid kan worden gereinigd (2Kn 5:11).

De HEERE geeft uitkomst, maar op een manier dat de uitredding verbonden wordt aan het geloof van het volk. Mozes moet een koperen slang maken en die op een staak zetten. Eén enkele blik op de verhoogde koperen slang is voldoende om genezen te worden. Het ‘kijken’ naar de koperen slang heeft wel de betekenis van intens kijken naar. De Heer Jezus verklaart in zijn onderhoud met Nicodémus de geestelijke betekenis van deze gebeurtenis: “En zoals Mozes de slang in de woestijn heeft verhoogd, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat ieder die in Hem gelooft, eeuwig leven heeft” (Jh 3:14-15; Rm 8:3; 2Ko 5:21; 1Pt 2:24; Ko 2:14-15).

God geneest het volk niet door de slangen weg te nemen, maar door er iets bij te geven. Mozes moet het middel nemen waardoor het volk geplaagd wordt. Zo heeft de Heer Jezus moeten intreden in onze omstandigheden. Hij heeft ons niet kunnen verlossen door het spreken van een machtwoord of door de duivel te oordelen. Dan zouden wij in onze zonden gebleven zijn. Alleen doordat Hij voor ons op het kruis tot zonde is gemaakt, is het mogelijk geworden ons uit de macht van de zonde te bevrijden (Jh 3:15).

De Zoon des mensen moest verhoogd worden. Dat is niet zozeer om zonden te vergeven, hoewel dat erin begrepen is, maar Hij moest verhoogd worden om eeuwig leven te geven aan allen die in Hem geloven. De verhoging op het kruis opent de rijkste, hemelse, eeuwige zegeningen voor ieder die gelooft. De koperen slang spreekt niet alleen van behoudenis van de beet van de slang en van niet te hoeven sterven, maar daarbovenuit van eeuwig leven. Aan het einde van de woestijnreis worden we daaraan door deze geschiedenis herinnerd.

Het eeuwige leven is het kennen van de Vader en de Zoon (Jh 17:3). Het eeuwige leven is ook in ieder die gelooft in de Heer Jezus, want Hij is “de waarachtige God en het eeuwige leven” (1Jh 5:20). Wat het eeuwige leven inhoudt, weten we nog niet aan het begin van onze reis door de woestijn, als we pas bekeerd zijn. Dat leren we naarmate we door de lessen van de woestijn steeds meer van onszelf afzien. Dan zien we ook steeds beter dat het eeuwige leven veel meer betekent dan vergeving van zonden en van de hel bevrijd te zijn.

De koperen slang wordt door de Israëlieten meegenomen naar Kanaän. Daar wordt het een afgodisch voorwerp dat door Hizkia wordt vernietigd (2Kn 18:4b). Zo kan het kruis van zijn ware betekenis worden beroofd en worden gemaakt tot een soort mascotte. Zo kan een kruisje als een sieraad worden gedragen en er kan een beschermende werking aan worden toegekend.