Pro 18:2 | DutKingComments | STEP | “Een zelfzuchtige” ( ) is letterlijk ‘iemand die zichzelf afscheidt of afzondert’. Hij is door zijn zelfzuchtigheid en egoïsme een vijand van elke vorm van vriendschap. Iedereen met wie hij rekening zou moeten houden, hindert hem in het jagen naar het voldoen aan “[zijn eigen] verlangens” . Het enige wat hem voor de aandacht staat, is wat hem zelf plezier geeft. Daarom wil hij niets van enige vorm van wijsheid weten, want dat confronteert hem met een hoger doel van het leven. Als daarover iets tegen hem wordt gezegd, hetzij door God uit Zijn Woord als dat aan hem wordt voorgehouden, hetzij door een mens, als die hem ergens op wil wijzen, “barst” hij daartegen “los” . Hij is als de afvallige Joden van wie geschreven staat dat zij God niet behagen en tegen alle mensen zijn ( ) . Zijn hele houding laat zien dat hij hoort bij hen “die [zich] afscheiden, natuurlijke [mensen] die [de] Geest niet hebben” ( ) . Er is overigens wel een afzondering of afscheiding die God in Zijn Woord van ons vraagt. Dat betreft een afzondering van de zonde en in de zonde levende mensen en van hen die de zonde in anderen accepteren en daarvan geen afstand nemen ( ; ; ; ) . sluit aan op . Wie losbarst tegen alle wijsheid, geeft er blijk van dat hij “een dwaas” is, iemand die van nature “geen vreugde vindt in inzicht” . Waar hij wel het grootste plezier in vindt, is het geven van zijn mening en daarmee “het blootgeven van zijn hart” . Hij verafschuwt inzicht, maar geniet van het ten gehore brengen van zijn eigen dwaze inzichten. Door wat hij zegt, onthult of verraadt hij wat er in zijn hart schuilt. Een dergelijk mens stelt vragen om te laten zien hoe slim hij is (dat denkt hij in elk geval van zichzelf) in plaats van onderwezen te willen worden. Hij heeft een voorgevormde, niet te corrigeren mening en laat die horen. Deze dwaas vinden we in de dagen van de Heer Jezus in de godsdienstige leiders. Zij kunnen niet blij worden van het inzicht dat Christus wil geven en barsten er zelfs tegen los. Zij willen alleen hun eigen inzichten ventileren en daarvoor bewonderd worden.

Proverbs 18:2

De zelfzuchtige dwaas

“Een zelfzuchtige” (Sp 18:1) is letterlijk ‘iemand die zichzelf afscheidt of afzondert’. Hij is door zijn zelfzuchtigheid en egoïsme een vijand van elke vorm van vriendschap. Iedereen met wie hij rekening zou moeten houden, hindert hem in het jagen naar het voldoen aan “[zijn eigen] verlangens”. Het enige wat hem voor de aandacht staat, is wat hem zelf plezier geeft. Daarom wil hij niets van enige vorm van wijsheid weten, want dat confronteert hem met een hoger doel van het leven.

Als daarover iets tegen hem wordt gezegd, hetzij door God uit Zijn Woord als dat aan hem wordt voorgehouden, hetzij door een mens, als die hem ergens op wil wijzen, “barst” hij daartegen “los”. Hij is als de afvallige Joden van wie geschreven staat dat zij God niet behagen en tegen alle mensen zijn (1Th 2:15). Zijn hele houding laat zien dat hij hoort bij hen “die [zich] afscheiden, natuurlijke [mensen] die [de] Geest niet hebben” (Jd 1:19).

Er is overigens wel een afzondering of afscheiding die God in Zijn Woord van ons vraagt. Dat betreft een afzondering van de zonde en in de zonde levende mensen en van hen die de zonde in anderen accepteren en daarvan geen afstand nemen (2Tm 2:19-21; 2Ko 6:14-17; Hb 13:13; 2Jh 1:7-11).

Sp 18:2 sluit aan op Sp 18:1. Wie losbarst tegen alle wijsheid, geeft er blijk van dat hij “een dwaas” is, iemand die van nature “geen vreugde vindt in inzicht”. Waar hij wel het grootste plezier in vindt, is het geven van zijn mening en daarmee “het blootgeven van zijn hart”. Hij verafschuwt inzicht, maar geniet van het ten gehore brengen van zijn eigen dwaze inzichten. Door wat hij zegt, onthult of verraadt hij wat er in zijn hart schuilt. Een dergelijk mens stelt vragen om te laten zien hoe slim hij is (dat denkt hij in elk geval van zichzelf) in plaats van onderwezen te willen worden. Hij heeft een voorgevormde, niet te corrigeren mening en laat die horen.

Deze dwaas vinden we in de dagen van de Heer Jezus in de godsdienstige leiders. Zij kunnen niet blij worden van het inzicht dat Christus wil geven en barsten er zelfs tegen los. Zij willen alleen hun eigen inzichten ventileren en daarvoor bewonderd worden.