Pro 18:21 | DutKingComments | STEP | De goede, opbouwende woorden die we met onze “mond” en onze “lippen” spreken, geven innerlijke ( “zijn buik” ) voldoening ( ) . Ze zijn als zaad van een goede vrucht dat een voldoening gevende opbrengst of oogst oplevert. Deze spreuk is een stimulans om net zoveel zorg te besteden aan de woorden die we spreken als aan de vrucht van de bomen waarvan we eten. Als we gezonde vruchten eten, zullen we gezond blijven; als we ongezonde vruchten eten, zullen we ziek worden. Als onze woorden voorzichtig, Godvrezend en goed zijn, “in genade … met zout besprengd” ( ) , om anderen daarmee te dienen, zal dat onszelf verzadigen. Het geeft voldoening en een goed geweten. “Zijn buik” kunnen we ook toepassen op het geweten. Om de buik te verzadigen, dat wil zeggen om een goed geweten te bewaren, moeten we letten op wat we zeggen. Behalve de directe verzadiging is er ook een latere opbrengst of oogst. Ook als we de “opbrengst” van onze wijze, verstandige, Godvrezende woorden zien, dat wil zeggen welke uitwerking ze hebben, geeft dat een diepe voldoening. Het kunnen woorden zijn die we spreken als we een advies geven, maar ook antwoorden op vragen die ons worden gesteld. stelt nog eens duidelijk voor wat het effect van onze woorden kan zijn. Wat voor woorden zaaien we: voor de dood of voor het leven? Die vraag is vooral van belang voor “wie hem liefheeft” , dat wil zeggen voor wie “de tong” liefheeft. Het gaat om een verkeerde liefde, namelijk om iemand die ervan geniet om te praten. Hij zal de vrucht eten van wat hij zegt. Wat hij zegt, zal tot hem terugkeren. De dwaas zaait woorden die dood en verderf opleveren; de wijze zaait woorden die leven tot gevolg hebben. Valse leraren zaaien woorden met een kiem van dood en verderf; de gezanten voor Christus verkondigen het leven.

Proverbs 18:21

De vrucht van onze woorden

De goede, opbouwende woorden die we met onze “mond” en onze “lippen” spreken, geven innerlijke (“zijn buik”) voldoening (Sp 18:20). Ze zijn als zaad van een goede vrucht dat een voldoening gevende opbrengst of oogst oplevert. Deze spreuk is een stimulans om net zoveel zorg te besteden aan de woorden die we spreken als aan de vrucht van de bomen waarvan we eten. Als we gezonde vruchten eten, zullen we gezond blijven; als we ongezonde vruchten eten, zullen we ziek worden. Als onze woorden voorzichtig, Godvrezend en goed zijn, “in genade … met zout besprengd” (Ko 4:6), om anderen daarmee te dienen, zal dat onszelf verzadigen. Het geeft voldoening en een goed geweten.

“Zijn buik” kunnen we ook toepassen op het geweten. Om de buik te verzadigen, dat wil zeggen om een goed geweten te bewaren, moeten we letten op wat we zeggen. Behalve de directe verzadiging is er ook een latere opbrengst of oogst. Ook als we de “opbrengst” van onze wijze, verstandige, Godvrezende woorden zien, dat wil zeggen welke uitwerking ze hebben, geeft dat een diepe voldoening. Het kunnen woorden zijn die we spreken als we een advies geven, maar ook antwoorden op vragen die ons worden gesteld.

Sp 18:21 stelt nog eens duidelijk voor wat het effect van onze woorden kan zijn. Wat voor woorden zaaien we: voor de dood of voor het leven? Die vraag is vooral van belang voor “wie hem liefheeft”, dat wil zeggen voor wie “de tong” liefheeft. Het gaat om een verkeerde liefde, namelijk om iemand die ervan geniet om te praten. Hij zal de vrucht eten van wat hij zegt. Wat hij zegt, zal tot hem terugkeren. De dwaas zaait woorden die dood en verderf opleveren; de wijze zaait woorden die leven tot gevolg hebben. Valse leraren zaaien woorden met een kiem van dood en verderf; de gezanten voor Christus verkondigen het leven.