Pro 19:18 | DutKingComments | STEP | Het bijbrengen van gehoorzaamheid is een opdracht ( ) . Het is tegelijk een krachtige waarschuwing tegen ouderlijke passiviteit. Er is een tijd om kinderen gehoorzaamheid bij te brengen. Die tijd begint zodra duidelijk is dat een kind besef krijgt van goed en kwaad, en dat is al heel jong het geval. Als duidelijk is dat een kind niet naar een bevel van de ouders luistert, moet het leren gehoorzamen ( ) . Dat kan veel geduld vragen. Het kan soms zo erg worden, dat een ouder zijn geduld en zelfs zijn verstand verliest. Vandaar de waarschuwing om niet de gedachte te laten opkomen hem te doden of beslissingen te nemen die zijn dood tot gevolg hebben. “Laat het niet in u opkomen hem te doden” , kan betekenen hem zo tuchtigen, dat hij sterft. Een andere betekenis is ook mogelijk. Die is hem helemaal niet tuchtigen, zodat hij een dwaas wordt, op het slechte pad komt en door zijn slechte gedrag de dood vindt. Wie zijn kind niet tuchtigt, doodt hem, want dan blijft hij het pad volgen dat op de dood uitloopt. Hem nu zijn straf onthouden zal hem op de weg brengen naar een veel zwaardere en eeuwige straf. Toegeeflijkheid bewerkt zijn ondergang. Valse toegeeflijkheid is echte wreedheid. Eli heeft zijn zonen geen gehoorzaamheid bijgebracht. Daardoor zijn zij dwazen geworden en aan hun dwaasheid ten onder gegaan ( ) . Ook David heeft zijn zoon Adonia niet berispt, waardoor deze een dwaas is geworden en een vroegtijdige dood is gestorven ( ) . Er zijn gevallen waarin het geen zin meer heeft iemand gehoorzaamheid bij te brengen ( ) . Alle hoop op correctie moet worden opgegeven. Dat is het geval als iemand door het dolle heen is. Iemand die niet te kalmeren is, moet de gevolgen van zijn dwaasheid zelf ervaren. Wie hem wil helpen, komt nooit van hem af, want hij zal zijn les nooit leren. Een heetgebakerde persoon zal voortdurend in problemen zijn. Alleen bekering en de Heilige Geest kunnen een verandering geven. Christus is de Enige Die van een dergelijk gedrag kan redden. De Zoon maakt vrij ( ) . sluit aan op de twee voorgaande verzen. Door naar “raad” te luisteren en “vermaning” te aanvaarden wordt iemand “uiteindelijk wijs” . Uiteindelijk zal er door al de tucht die is uitgeoefend en al de onderwijzingen die gegeven zijn, volwassenheid komen. Er zal een standvastige volharding op het pad van het leven zijn. ‘Uiteindelijk’ wil niet zeggen aan het einde van zijn leven, maar aan het einde van het leerproces.

Proverbs 19:18

Wel of geen tucht en hoe toe te passen

Het bijbrengen van gehoorzaamheid is een opdracht (Sp 19:18). Het is tegelijk een krachtige waarschuwing tegen ouderlijke passiviteit. Er is een tijd om kinderen gehoorzaamheid bij te brengen. Die tijd begint zodra duidelijk is dat een kind besef krijgt van goed en kwaad, en dat is al heel jong het geval.

Als duidelijk is dat een kind niet naar een bevel van de ouders luistert, moet het leren gehoorzamen (Gn 18:19). Dat kan veel geduld vragen. Het kan soms zo erg worden, dat een ouder zijn geduld en zelfs zijn verstand verliest. Vandaar de waarschuwing om niet de gedachte te laten opkomen hem te doden of beslissingen te nemen die zijn dood tot gevolg hebben.

“Laat het niet in u opkomen hem te doden”, kan betekenen hem zo tuchtigen, dat hij sterft. Een andere betekenis is ook mogelijk. Die is hem helemaal niet tuchtigen, zodat hij een dwaas wordt, op het slechte pad komt en door zijn slechte gedrag de dood vindt. Wie zijn kind niet tuchtigt, doodt hem, want dan blijft hij het pad volgen dat op de dood uitloopt. Hem nu zijn straf onthouden zal hem op de weg brengen naar een veel zwaardere en eeuwige straf. Toegeeflijkheid bewerkt zijn ondergang. Valse toegeeflijkheid is echte wreedheid.

Eli heeft zijn zonen geen gehoorzaamheid bijgebracht. Daardoor zijn zij dwazen geworden en aan hun dwaasheid ten onder gegaan (1Sm 3:12-13). Ook David heeft zijn zoon Adonia niet berispt, waardoor deze een dwaas is geworden en een vroegtijdige dood is gestorven (1Kn 1:6 ; 1Kn 2:24).

Er zijn gevallen waarin het geen zin meer heeft iemand gehoorzaamheid bij te brengen (Sp 19:19). Alle hoop op correctie moet worden opgegeven. Dat is het geval als iemand door het dolle heen is. Iemand die niet te kalmeren is, moet de gevolgen van zijn dwaasheid zelf ervaren. Wie hem wil helpen, komt nooit van hem af, want hij zal zijn les nooit leren.

Een heetgebakerde persoon zal voortdurend in problemen zijn. Alleen bekering en de Heilige Geest kunnen een verandering geven. Christus is de Enige Die van een dergelijk gedrag kan redden. De Zoon maakt vrij (Jh 8:36).

Sp 19:20 sluit aan op de twee voorgaande verzen. Door naar “raad” te luisteren en “vermaning” te aanvaarden wordt iemand “uiteindelijk wijs”. Uiteindelijk zal er door al de tucht die is uitgeoefend en al de onderwijzingen die gegeven zijn, volwassenheid komen. Er zal een standvastige volharding op het pad van het leven zijn. ‘Uiteindelijk’ wil niet zeggen aan het einde van zijn leven, maar aan het einde van het leerproces.