Psa 61:4 | DutKingComments | STEP | Nederlandse verzen (4-6) God is al vaker een toevlucht voor hem geweest, “een sterke toren tegen de vijand” ( ; ) . Dit zal het gelovig overblijfsel in de grote verdrukking ook zeggen. Ze weten hoe God het vroeger steeds weer voor Zijn volk heeft opgenomen (vgl. ) . Dit vroegere handelen van God ten gunste van Zijn volk geeft hun het vertrouwen dat God ook ten gunste van hen in hun nood zal handelen. Ze weten dat God hen zal redden. Dan zegt David vol vertrouwen dat hij “in alle eeuwigheid” in Gods tent zal verblijven ( ) . Hier spreekt hij vanuit de tegenwoordigheid van de Rots waarop hij in het geloof staat. Hij vertrouwt erop dat hij in de tent van God zal zijn, dat is hier de tabernakel, de plaats waar de HEERE met Zijn volk wil samenkomen. Gods tent spreekt van verborgen omgang of gemeenschap met Hem (vgl. ) . David is wel lichamelijk ver verwijderd van Gods woonplaats in het land, maar hij weet dat hij op de rots is en dat de tent zijn voortdurende verblijf is. Daar geniet hij ook bescherming, waarvan de vleugels spreken (vgl. ) , van de God van Israël. David weet dat God zijn geloften heeft gehoord ( ; vgl. ) . Hij heeft ze in zijn nood gedaan en laat God weten dat hij ze niet is vergeten. David is wat het doen van een gelofte een beeld van de Heer Jezus, Die de gelofte aan God heeft gedaan om Zijn wil te doen ( ; ) . Hij heeft Zijn gelofte niet aan een voorwaarde verbonden, maar die gedaan uit liefde en toewijding voor Zijn God. De Messias heeft op volmaakte wijze Gods Naam gevreesd en Zijn gelofte volmaakt vervuld. Als beloning daarvoor heeft Hij de erfenis gekregen die God geeft aan allen die Zijn Naam vrezen. Bovendien heeft Hij ook het recht op de erfenis verworven door Zijn werk op het kruis ( ) . Allen die God vrezen, zullen de erfenis krijgen omdat Hij voor hen het werk op het kruis heeft volbracht. Daardoor zijn zij ook erfgenamen geworden ( ) .

Psalms 61:4

Nederlandse verzen (4-6)

God is een toevlucht

God is al vaker een toevlucht voor hem geweest, “een sterke toren tegen de vijand” (Ps 61:4; Sp 18:10). Dit zal het gelovig overblijfsel in de grote verdrukking ook zeggen. Ze weten hoe God het vroeger steeds weer voor Zijn volk heeft opgenomen (vgl. Js 25:4). Dit vroegere handelen van God ten gunste van Zijn volk geeft hun het vertrouwen dat God ook ten gunste van hen in hun nood zal handelen. Ze weten dat God hen zal redden.

Dan zegt David vol vertrouwen dat hij “in alle eeuwigheid” in Gods tent zal verblijven (Ps 61:5). Hier spreekt hij vanuit de tegenwoordigheid van de Rots waarop hij in het geloof staat. Hij vertrouwt erop dat hij in de tent van God zal zijn, dat is hier de tabernakel, de plaats waar de HEERE met Zijn volk wil samenkomen.

Gods tent spreekt van verborgen omgang of gemeenschap met Hem (vgl. Ps 27:5b). David is wel lichamelijk ver verwijderd van Gods woonplaats in het land, maar hij weet dat hij op de rots is en dat de tent zijn voortdurende verblijf is. Daar geniet hij ook bescherming, waarvan de vleugels spreken (vgl. Ps 57:2 ; Ps 36:8 ; Ps 91:4), van de God van Israël.

David weet dat God zijn geloften heeft gehoord (Ps 61:6; vgl. Ps 50:14-15). Hij heeft ze in zijn nood gedaan en laat God weten dat hij ze niet is vergeten. David is wat het doen van een gelofte een beeld van de Heer Jezus, Die de gelofte aan God heeft gedaan om Zijn wil te doen (Hb 10:7; Ps 40:8-9). Hij heeft Zijn gelofte niet aan een voorwaarde verbonden, maar die gedaan uit liefde en toewijding voor Zijn God.

De Messias heeft op volmaakte wijze Gods Naam gevreesd en Zijn gelofte volmaakt vervuld. Als beloning daarvoor heeft Hij de erfenis gekregen die God geeft aan allen die Zijn Naam vrezen. Bovendien heeft Hij ook het recht op de erfenis verworven door Zijn werk op het kruis (Op 5:1-10). Allen die God vrezen, zullen de erfenis krijgen omdat Hij voor hen het werk op het kruis heeft volbracht. Daardoor zijn zij ook erfgenamen geworden (Ef 1:10-11 ; Ef 3:6).