Psa 71:5 | DutKingComments | STEP | De psalmist zegt tegen God waarom hij een beroep op Hem doet ( ) . God is namelijk zijn hoop. Zijn hoop in de ellende is niet op mensen gericht, maar op God. Hij kent Hem van zijn jeugd af als de “Heere, HEERE” , Adonai Jahweh . Van kindsbeen af heeft hij zijn vertrouwen op Hem gesteld. Ook van anderen weten we dat zij vanaf hun jeugd hun vertrouwen op God hebben gesteld, zoals Josia ( ) en Timotheüs ( ) . Als de psalmist zegt dat hij op God heeft gesteund “van de [moeder]schoot af” ( ) , spreekt hij niet over zichzelf, maar spreekt de Geest door hem heen over de Heer Jezus. Alleen de Heer Jezus kan zeggen dat Hij op God heeft gesteund van de moederschoot af. Steunen op God is een daad, het is iets wat alleen iemand kan doen die weet dat hij die steun nodig heeft. Dit is bij de Heer Jezus zo, ook als Hij nog in de schoot van Maria is. Het toont het wonder van Zijn Persoon. Hij is God en Mens tegelijk. Hij weet ook dat God Zijn Helper van de baarmoeder af is. Dit weet ook ieder mens die tot geloof is gekomen. Dat is het moment dat hij op Gods hulp is gaan rekenen. Iedere Godvrezende zal erkennen dat God hem vanaf de baarmoeder heeft geholpen in het leven. Dit is ook de belijdenis van het herstelde Israël in de eindtijd. God is de Helper van het volk geweest vanaf het prilste begin van zijn bestaan. Dit bewustzijn van Gods zorg vanaf het begin bewerkt grote dankbaarheid. Deze dankbaarheid wordt voortdurend in lofprijzing tot God geuit. Het overblijfsel zal hoop hebben door en vertrouwen putten uit voorbeelden in de Schrift, hoe in het prille begin van het volk het zijn vertrouwen op God heeft gesteld en niet beschaamd is geworden. Ze weten ook hoe Christus altijd Zijn vertrouwen op God heeft gesteld. De geboorte van Izak is een wonderteken, dat wordt gekenmerkt door het geloof en het vertrouwen van Abraham op God. De geboorte van Israël als volk dat wordt verlost uit de slavernij van Egypte wordt ook gekenmerkt door wondertekenen. Gedurende de loop van zijn leven is de Godvrezende “voor velen als een teken geweest” ( ) . Het woord ‘teken’ kan ook vertaald worden met ‘wonder’. Het is een wonder met een teken van God. Er zijn telkens aanslagen op zijn leven gedaan, maar die hebben geen succes gehad. Zijn vijanden zijn niet in hun voornemens geslaagd. Elke redding is een wonder. Het is ook een teken. Dit teken is dat hij onder de bescherming van God staat. God is zijn “sterke toevlucht” . Hij dankt zijn voortleven niet aan zijn eigen slimmigheid of kracht, maar aan de bescherming van zijn God bij Wie hij zijn toevlucht zoekt. Zo is ook Israël een wonder en een teken. Het volk bestaat nog steeds, ondanks alle pogingen om het uit te roeien. Dat dankt het niet aan zijn militaire kracht en intelligente verdedigingstactieken, maar aan Gods voorzienige bescherming. Alle pogingen die nog steeds worden gedaan om het uit te roeien, zullen mislukken. De reden is dat God dit volk heeft uitgekozen om Zijn volk te zijn. De hele wereld zal het zien als de Heer Jezus er zal regeren. Hun bestaan betekent dat God er is en voor Zijn volk opkomt. Zo kan ons leven ook een teken zijn, het kan betekenis hebben voor onze omgeving, omdat men ziet dat wij alles aan God te danken hebben. Nu is de psalmdichter aan het einde van zijn leven gekomen. Hij vraagt dat zijn mond vervuld zal worden met Gods lof en Gods luister, de hele dag ( ) . Eerder ( ) heeft hij gezegd dat Gods zorg voor hem vanaf zijn vorming in de moederschoot en de baarmoeder hem voortdurend God doet loven. Nu vraagt hij of God dat de hele dag zo wil laten zijn en dat niet alleen met betrekking tot het loven van God, maar ook met het bekendmaken van Zijn luister, dat is Zijn eer en glorie. De aanleiding daarvoor is dat hij oud is geworden en zijn kracht vergaat ( ) . Als de kracht vergaat, wordt men onzeker in zijn bewegingen ( ) . Maar ook in de ouderdom is God Dezelfde ( ) . De oude gelovige die dat blijft bedenken, zal aan God vragen hem elke dag te helpen. Er is geen betere voorbereiding op de oude dag met zijn afnemende kracht en zijn toenemende zwakheden dan in de jeugd de Schepper te zoeken en in de jongelingsjaren aan Hem te denken ( ) . Ouderdom is een nieuwe levensfase, maar wel een waarin het opgebouwde leven met God verder wordt uitgebouwd. Er worden ervaringen met God opgedaan die eerder niet mogelijk zijn geweest.

Psalms 71:5

De aanleiding voor het gebed

De psalmist zegt tegen God waarom hij een beroep op Hem doet (Ps 71:5). God is namelijk zijn hoop. Zijn hoop in de ellende is niet op mensen gericht, maar op God. Hij kent Hem van zijn jeugd af als de “Heere, HEERE”, Adonai Jahweh. Van kindsbeen af heeft hij zijn vertrouwen op Hem gesteld. Ook van anderen weten we dat zij vanaf hun jeugd hun vertrouwen op God hebben gesteld, zoals Josia (2Kr 34:3) en Timotheüs (2Tm 3:14-15).

Als de psalmist zegt dat hij op God heeft gesteund “van de [moeder]schoot af” (Ps 71:6), spreekt hij niet over zichzelf, maar spreekt de Geest door hem heen over de Heer Jezus. Alleen de Heer Jezus kan zeggen dat Hij op God heeft gesteund van de moederschoot af. Steunen op God is een daad, het is iets wat alleen iemand kan doen die weet dat hij die steun nodig heeft. Dit is bij de Heer Jezus zo, ook als Hij nog in de schoot van Maria is. Het toont het wonder van Zijn Persoon. Hij is God en Mens tegelijk.

Hij weet ook dat God Zijn Helper van de baarmoeder af is. Dit weet ook ieder mens die tot geloof is gekomen. Dat is het moment dat hij op Gods hulp is gaan rekenen. Iedere Godvrezende zal erkennen dat God hem vanaf de baarmoeder heeft geholpen in het leven. Dit is ook de belijdenis van het herstelde Israël in de eindtijd. God is de Helper van het volk geweest vanaf het prilste begin van zijn bestaan. Dit bewustzijn van Gods zorg vanaf het begin bewerkt grote dankbaarheid. Deze dankbaarheid wordt voortdurend in lofprijzing tot God geuit.

Het overblijfsel zal hoop hebben door en vertrouwen putten uit voorbeelden in de Schrift, hoe in het prille begin van het volk het zijn vertrouwen op God heeft gesteld en niet beschaamd is geworden. Ze weten ook hoe Christus altijd Zijn vertrouwen op God heeft gesteld. De geboorte van Izak is een wonderteken, dat wordt gekenmerkt door het geloof en het vertrouwen van Abraham op God. De geboorte van Israël als volk dat wordt verlost uit de slavernij van Egypte wordt ook gekenmerkt door wondertekenen.

Gedurende de loop van zijn leven is de Godvrezende “voor velen als een teken geweest” (Ps 71:7). Het woord ‘teken’ kan ook vertaald worden met ‘wonder’. Het is een wonder met een teken van God. Er zijn telkens aanslagen op zijn leven gedaan, maar die hebben geen succes gehad. Zijn vijanden zijn niet in hun voornemens geslaagd. Elke redding is een wonder. Het is ook een teken. Dit teken is dat hij onder de bescherming van God staat. God is zijn “sterke toevlucht”. Hij dankt zijn voortleven niet aan zijn eigen slimmigheid of kracht, maar aan de bescherming van zijn God bij Wie hij zijn toevlucht zoekt.

Zo is ook Israël een wonder en een teken. Het volk bestaat nog steeds, ondanks alle pogingen om het uit te roeien. Dat dankt het niet aan zijn militaire kracht en intelligente verdedigingstactieken, maar aan Gods voorzienige bescherming. Alle pogingen die nog steeds worden gedaan om het uit te roeien, zullen mislukken. De reden is dat God dit volk heeft uitgekozen om Zijn volk te zijn. De hele wereld zal het zien als de Heer Jezus er zal regeren. Hun bestaan betekent dat God er is en voor Zijn volk opkomt. Zo kan ons leven ook een teken zijn, het kan betekenis hebben voor onze omgeving, omdat men ziet dat wij alles aan God te danken hebben.

Nu is de psalmdichter aan het einde van zijn leven gekomen. Hij vraagt dat zijn mond vervuld zal worden met Gods lof en Gods luister, de hele dag (Ps 71:8). Eerder (Ps 71:6) heeft hij gezegd dat Gods zorg voor hem vanaf zijn vorming in de moederschoot en de baarmoeder hem voortdurend God doet loven. Nu vraagt hij of God dat de hele dag zo wil laten zijn en dat niet alleen met betrekking tot het loven van God, maar ook met het bekendmaken van Zijn luister, dat is Zijn eer en glorie.

De aanleiding daarvoor is dat hij oud is geworden en zijn kracht vergaat (Ps 71:9). Als de kracht vergaat, wordt men onzeker in zijn bewegingen (Pr 12:5a). Maar ook in de ouderdom is God Dezelfde (Js 46:4). De oude gelovige die dat blijft bedenken, zal aan God vragen hem elke dag te helpen.

Er is geen betere voorbereiding op de oude dag met zijn afnemende kracht en zijn toenemende zwakheden dan in de jeugd de Schepper te zoeken en in de jongelingsjaren aan Hem te denken (Pr 12:1). Ouderdom is een nieuwe levensfase, maar wel een waarin het opgebouwde leven met God verder wordt uitgebouwd. Er worden ervaringen met God opgedaan die eerder niet mogelijk zijn geweest.