Psa 92:5 | DutKingComments | STEP | Wie de vergankelijkheid van de mens heeft gezien (Psalm 90) en oog heeft gekregen voor de Messias (Psalm 91) , voor die mens breekt de sabbatsrust aan (Psalm 92) . Over de betekenis van de sabbatsrust lezen we in Hebreeën 3 en 4 . Op die dag looft de Godvrezende de goedertierenheid, chesed , en de trouw van de HEERE. Psalm 92 laat ons profetisch zien wat er in het hart van het gelovig overblijfsel te vinden is. Zij “zijn het die het Lam waar Het ook heengaat” ( ) . Zij hebben in Psalm 91 Christus gezien en zijn volgelingen van Hem geworden, net als de discipelen van de Heer in de evangeliën. Indeling van de psalm De psalm heeft de stijlfiguur van een chiasme, dat is een stijlfiguur die bestaat uit een herhaling met een omkering. Dit chiasme – we kunnen ook spreken van een ‘piramidevorm’ – geeft tegelijk de indeling van de psalm: A. Het verlossingswerk is volbracht ( ) . …B. De gevolgen voor de antichrist en zijn volgelingen ( ) . ……C. De Allerhoogste is de eeuwige HEERE ( ) . …B. De gevolgen voor de vijandige volken ( ) . A. De gevolgen van het verlossingswerk voor de gelovigen ( ) . We zien dat door deze stijlfiguur de aandacht op het middelste vers valt: “Maar U bent de Allerhoogste, voor eeuwig de HEERE” ( ) . De verheerlijking van God is het doel van de schepping. Door de zonde mist de mens de heerlijkheid van God ( ) . De verlossing heeft tot resultaat dat God bovenmate wordt verheerlijkt! Deze “psalm” is ook “een lied” , wat het karakter ervan als een loflied onderstreept. Het is onmogelijk om de heerlijkheid van de Heer Jezus op een kille, nuchtere, afstandelijke manier te bezien. Elk aspect van Gods heerlijkheid dat in het hart wordt opgenomen, zal tot lofprijzing en aanbidding brengen. Dat zien we hier bij het gelovig overblijfsel van Israël. Zie ook bij Psalm 65:1 . Het is de enige psalm die in het opschrift “op de sabbatdag” heeft staan. De sabbat is de wekelijkse rustdag ( ) . God heeft die dag aan Zijn volk gegeven om speciaal op die dag eraan te denken dat Hij op die dag heeft gerust van Zijn scheppingswerk ( ) en dat ook de verlossing helemaal Zijn werk is ( ) . De dag van de sabbat is de rustdag van Gods scheppingswerk. De volle verwerkelijking daarvan is het duizendjaar vrederijk, dat is de sabbat van Gods verlossingswerk ( ) . Op de sabbatdag rusten betekent de erkenning dat God de oorsprong van alle dingen is. Dan ziet de Godvrezende Jood af van alle eigen belangen om alleen aan God te denken en Hem te prijzen voor Wie Hij is en wat Hij heeft gedaan. Dit zal de bezigheid in het vrederijk zijn, dat wel de duizendjarige sabbat kan worden genoemd. De sabbat is niet alleen bedoeld als een rustdag in die zin dat er geen werk gedaan wordt. Rust betekent niet niets doen. Rust betekent dat het werk is volbracht en als gevolg daarvan is er lof, dank en aanbidding. God wil ook dat Zijn volk Hem op die dag prijst en daarvoor ook samenkomt ( ) . De sabbat is naar Gods oorspronkelijke bedoeling geen last, maar een lust. Die bedoeling zal in het vrederijk door Gods volk worden genoten. De schrijver van de brief aan de Hebreeën maakt de Joodse gelovigen, die een type zijn van het gelovig overblijfsel, duidelijk dat voor het volk van God de sabbatsrust betekent het ingaan in de rust van God. Om in de rust van God in te gaan is geloofsgehoorzaamheid nodig ( ) . Het zien op de Heer Jezus geeft zoveel troost en bemoediging dat het gelovig overblijfsel de HEERE looft en prijst. In het vrederijk zullen zij in de rust van God zijn ingegaan. Nederlandse verzen (2-6) Het is niet alleen juist of terecht, maar “het is goed om de HEERE te loven” ( ) . Letterlijk staat er: “Goed is het om de HEERE te loven.” Dat maakt duidelijk dat de nadruk ligt op het woord “goed” . Dit komt overeen met wat de Heer Jezus in Johannes 4 zegt: “De Vader zoekt aanbidders” ( ) . Goed houdt ook in liefelijk en betamelijk ( ) . Het is een goede bezigheid en het heeft een goed effect. Danken is tot eer van God en maakt ons blij en geeft ons vrede. Het is niet alleen een verplichting, maar een verlangen. Boven alles is daar het verlangen van God Zelf om geloofd en geprezen te worden. Hij troont op de lofzangen Israëls ( ) . De HEERE is het waard om geloofd te worden, Hij heeft talloze lofwaardige dingen gedaan. Wie Hij is en wat Hij heeft gedaan, geeft stof in overvloed om Hem te loven. Zijn “Naam” drukt volkomen uit Wie Hij is. Naarmate we daar meer van zien – voor ons komt daar nog de Vadernaam bij –, zullen we voor die “Naam psalmen … zingen” . De naam ‘Allerhoogste’ is Gods naam, ofwel de naam van de Messias, in het vrederijk, waar Hij als de Allerhoogste zal heersen over al de werken van Gods handen. Die grote sabbat zal vol zijn met het gezang van psalmen tot Zijn eer omdat Hij al Zijn beloften heeft vervuld. Het is goed om aan het begin van elke nieuwe dag of nieuwe periode, “in de morgen” , Gods “goedertierenheid te verkondigen” ( ) . ”In de morgen” kunnen we toepassen op het vrederijk. Het is de “morgen zonder wolken” waarover David spreekt ( ) . De morgen is het einde van de nacht. Hier spreekt het van het nieuwe verbond op grond van het bloed van Christus, het bloed van het nieuwe verbond ( ) . Dat is de grondslag van de goedertierenheid van God, de rijke zegen van God op grond van de verbondsliefde van God. Al de barmhartigheid, de liefde, de zorg, al Zijn wonderen en al Zijn handelingen ten gunste van hen in het verleden zullen gedurende de hele sabbat van het vrederijk worden verkondigd, ofwel geproclameerd ( ) . We kunnen dit ook toepassen op ons leven, waarin die morgen door de komst van de Heer Jezus in ons leven is aangebroken. We kunnen voortdurend zingen over Zijn goedertierenheid, chesed , Zijn gunstbewijzen ( ) . Als het morgen is geweest en de dag is voorbij, valt de avond en komt de nacht. We kijken terug op de dag en kunnen dan Zijn trouw prijzen. Aan het eind van de dag zullen we getuigen van de trouw van God, Die geen moment ontrouw is geweest. De lofprijzing vindt de hele dag plaats. Bij de offers wordt het tot uitdrukking gebracht door het dagelijkse brandoffer dat twee keer per dag wordt gebracht: in de ochtend en in de avond ( ) . Als we de nacht toepassen op ons leven, kunnen er in het leven ook nachten zijn, tijden waarin alles donker en uitzichtloos lijkt. Dan is het goed om aan Zijn trouw te denken. Hij is en blijft trouw ook al gaan we door een moeilijke tijd heen. Als we aan Zijn trouw denken, komt er te midden van de moeiten een loflied in ons hart. Bij het loven, psalmen zingen en verkondigen wordt gebruikgemaakt van diverse muziekinstrumenten ( ) . Zij overstemmen de zang niet, maar begeleiden het gezang met melodieuze muziek. Het gaat niet om de melodie maar om de woorden (vgl. ; ) . De “daden” van de HEERE zijn een voortdurende bron van blijdschap ( ) . Daarmee worden bovenal Zijn daden in de verlossing bedoeld. Daardoor is het ingaan in Zijn rust mogelijk geworden. Als we dat zien, worden we daardoor verblijd. Hetzelfde geldt voor de “werken van Uw handen” . Behalve in het werk van de verlossing zien we die ook in de schepping als geheel. We zien ze in al Zijn verordeningen, alles wat Hij heeft ingesteld bij de schepping, zoals het huwelijk en het gezin. Hij houdt het in stand. Daarover mogen we vrolijk zingen. We komen tot de uitroep: “HEERE, hoe groot zijn Uw werken” ( ; vgl. ; ) . Zijn werken zijn het uitvloeisel van Zijn gedachten. Zijn werken maken Zijn gedachten bekend. We zien dat in het werk van de verlossing en in het werk van het oordeel dat Hij over de goddelozen en de antichrist uitoefent. Al Zijn daden en werken verwijzen naar Hem, Die met al Zijn daden en werken een door Hem bedacht plan uitvoert. Zijn gedachten zijn door de mens niet te doorgronden, want ze zijn “zeer diep” (vgl. ; ; ) . Wij, nieuwtestamentische gelovigen, kunnen Zijn gedachten leren kennen door Zijn Geest Die Hij ons heeft gegeven ( ) .

Psalms 92:5

Inleiding

Wie de vergankelijkheid van de mens heeft gezien (Psalm 90) en oog heeft gekregen voor de Messias (Psalm 91), voor die mens breekt de sabbatsrust aan (Psalm 92). Over de betekenis van de sabbatsrust lezen we in Hebreeën 3 en 4. Op die dag looft de Godvrezende de goedertierenheid, chesed, en de trouw van de HEERE. Psalm 92 laat ons profetisch zien wat er in het hart van het gelovig overblijfsel te vinden is. Zij “zijn het die het Lam waar Het ook heengaat” (Op 14:4). Zij hebben in Psalm 91 Christus gezien en zijn volgelingen van Hem geworden, net als de discipelen van de Heer in de evangeliën.

Indeling van de psalm

De psalm heeft de stijlfiguur van een chiasme, dat is een stijlfiguur die bestaat uit een herhaling met een omkering. Dit chiasme – we kunnen ook spreken van een ‘piramidevorm’ – geeft tegelijk de indeling van de psalm:

A. Het verlossingswerk is volbracht (Ps 92:2-5).

…B. De gevolgen voor de antichrist en zijn volgelingen (Ps 92:6-8).

……C. De Allerhoogste is de eeuwige HEERE (Ps 92:9).

…B. De gevolgen voor de vijandige volken (Ps 92:10-12).

A. De gevolgen van het verlossingswerk voor de gelovigen (Ps 92:13-16).

We zien dat door deze stijlfiguur de aandacht op het middelste vers valt:

“Maar U bent de Allerhoogste, voor eeuwig de HEERE” (Ps 92:9).

De verheerlijking van God is het doel van de schepping. Door de zonde mist de mens de heerlijkheid van God (Rm 3:23). De verlossing heeft tot resultaat dat God bovenmate wordt verheerlijkt!

Opschrift

Deze “psalm” is ook “een lied”, wat het karakter ervan als een loflied onderstreept. Het is onmogelijk om de heerlijkheid van de Heer Jezus op een kille, nuchtere, afstandelijke manier te bezien. Elk aspect van Gods heerlijkheid dat in het hart wordt opgenomen, zal tot lofprijzing en aanbidding brengen. Dat zien we hier bij het gelovig overblijfsel van Israël. Zie ook bij Psalm 65:1.

Het is de enige psalm die in het opschrift “op de sabbatdag” heeft staan. De sabbat is de wekelijkse rustdag (Ex 20:8-11). God heeft die dag aan Zijn volk gegeven om speciaal op die dag eraan te denken dat Hij op die dag heeft gerust van Zijn scheppingswerk (Gn 2:2) en dat ook de verlossing helemaal Zijn werk is (Dt 5:12-15). De dag van de sabbat is de rustdag van Gods scheppingswerk. De volle verwerkelijking daarvan is het duizendjaar vrederijk, dat is de sabbat van Gods verlossingswerk (Hb 4:9).

Op de sabbatdag rusten betekent de erkenning dat God de oorsprong van alle dingen is. Dan ziet de Godvrezende Jood af van alle eigen belangen om alleen aan God te denken en Hem te prijzen voor Wie Hij is en wat Hij heeft gedaan. Dit zal de bezigheid in het vrederijk zijn, dat wel de duizendjarige sabbat kan worden genoemd.

De sabbat is niet alleen bedoeld als een rustdag in die zin dat er geen werk gedaan wordt. Rust betekent niet niets doen. Rust betekent dat het werk is volbracht en als gevolg daarvan is er lof, dank en aanbidding. God wil ook dat Zijn volk Hem op die dag prijst en daarvoor ook samenkomt (Lv 23:3). De sabbat is naar Gods oorspronkelijke bedoeling geen last, maar een lust. Die bedoeling zal in het vrederijk door Gods volk worden genoten.

De schrijver van de brief aan de Hebreeën maakt de Joodse gelovigen, die een type zijn van het gelovig overblijfsel, duidelijk dat voor het volk van God de sabbatsrust betekent het ingaan in de rust van God. Om in de rust van God in te gaan is geloofsgehoorzaamheid nodig (Hb 3:18-19). Het zien op de Heer Jezus geeft zoveel troost en bemoediging dat het gelovig overblijfsel de HEERE looft en prijst. In het vrederijk zullen zij in de rust van God zijn ingegaan.

Nederlandse verzen (2-6)

Het is goed om de HEERE te loven

Het is niet alleen juist of terecht, maar “het is goed om de HEERE te loven” (Ps 92:2). Letterlijk staat er: “Goed is het om de HEERE te loven.” Dat maakt duidelijk dat de nadruk ligt op het woord “goed”. Dit komt overeen met wat de Heer Jezus in Johannes 4 zegt: “De Vader zoekt aanbidders” (Jh 4:23b). Goed houdt ook in liefelijk en betamelijk (Ps 147:1).

Het is een goede bezigheid en het heeft een goed effect. Danken is tot eer van God en maakt ons blij en geeft ons vrede. Het is niet alleen een verplichting, maar een verlangen. Boven alles is daar het verlangen van God Zelf om geloofd en geprezen te worden. Hij troont op de lofzangen Israëls (Ps 22:4). De HEERE is het waard om geloofd te worden, Hij heeft talloze lofwaardige dingen gedaan. Wie Hij is en wat Hij heeft gedaan, geeft stof in overvloed om Hem te loven.

Zijn “Naam” drukt volkomen uit Wie Hij is. Naarmate we daar meer van zien – voor ons komt daar nog de Vadernaam bij –, zullen we voor die “Naam psalmen … zingen”. De naam ‘Allerhoogste’ is Gods naam, ofwel de naam van de Messias, in het vrederijk, waar Hij als de Allerhoogste zal heersen over al de werken van Gods handen. Die grote sabbat zal vol zijn met het gezang van psalmen tot Zijn eer omdat Hij al Zijn beloften heeft vervuld.

Het is goed om aan het begin van elke nieuwe dag of nieuwe periode, “in de morgen”, Gods “goedertierenheid te verkondigen” (Ps 92:3). ”In de morgen” kunnen we toepassen op het vrederijk. Het is de “morgen zonder wolken” waarover David spreekt (2Sm 23:4). De morgen is het einde van de nacht. Hier spreekt het van het nieuwe verbond op grond van het bloed van Christus, het bloed van het nieuwe verbond (Mt 26:28). Dat is de grondslag van de goedertierenheid van God, de rijke zegen van God op grond van de verbondsliefde van God.

Al de barmhartigheid, de liefde, de zorg, al Zijn wonderen en al Zijn handelingen ten gunste van hen in het verleden zullen gedurende de hele sabbat van het vrederijk worden verkondigd, ofwel geproclameerd (Ps 136:1-26). We kunnen dit ook toepassen op ons leven, waarin die morgen door de komst van de Heer Jezus in ons leven is aangebroken. We kunnen voortdurend zingen over Zijn goedertierenheid, chesed, Zijn gunstbewijzen (Ps 89:2).

Als het morgen is geweest en de dag is voorbij, valt de avond en komt de nacht. We kijken terug op de dag en kunnen dan Zijn trouw prijzen. Aan het eind van de dag zullen we getuigen van de trouw van God, Die geen moment ontrouw is geweest. De lofprijzing vindt de hele dag plaats. Bij de offers wordt het tot uitdrukking gebracht door het dagelijkse brandoffer dat twee keer per dag wordt gebracht: in de ochtend en in de avond (Ex 29:38-42).

Als we de nacht toepassen op ons leven, kunnen er in het leven ook nachten zijn, tijden waarin alles donker en uitzichtloos lijkt. Dan is het goed om aan Zijn trouw te denken. Hij is en blijft trouw ook al gaan we door een moeilijke tijd heen. Als we aan Zijn trouw denken, komt er te midden van de moeiten een loflied in ons hart.

Bij het loven, psalmen zingen en verkondigen wordt gebruikgemaakt van diverse muziekinstrumenten (Ps 92:4). Zij overstemmen de zang niet, maar begeleiden het gezang met melodieuze muziek. Het gaat niet om de melodie maar om de woorden (vgl. Ef 5:19; Ko 3:16).

De “daden” van de HEERE zijn een voortdurende bron van blijdschap (Ps 92:5). Daarmee worden bovenal Zijn daden in de verlossing bedoeld. Daardoor is het ingaan in Zijn rust mogelijk geworden. Als we dat zien, worden we daardoor verblijd. Hetzelfde geldt voor de “werken van Uw handen”. Behalve in het werk van de verlossing zien we die ook in de schepping als geheel. We zien ze in al Zijn verordeningen, alles wat Hij heeft ingesteld bij de schepping, zoals het huwelijk en het gezin. Hij houdt het in stand. Daarover mogen we vrolijk zingen.

We komen tot de uitroep: “HEERE, hoe groot zijn Uw werken” (Ps 92:6; vgl. Js 28:29; Rm 11:33-34). Zijn werken zijn het uitvloeisel van Zijn gedachten. Zijn werken maken Zijn gedachten bekend. We zien dat in het werk van de verlossing en in het werk van het oordeel dat Hij over de goddelozen en de antichrist uitoefent.

Al Zijn daden en werken verwijzen naar Hem, Die met al Zijn daden en werken een door Hem bedacht plan uitvoert. Zijn gedachten zijn door de mens niet te doorgronden, want ze zijn “zeer diep” (vgl. Jb 11:7; Ps 40:6; 1Ko 2:11b). Wij, nieuwtestamentische gelovigen, kunnen Zijn gedachten leren kennen door Zijn Geest Die Hij ons heeft gegeven (1Ko 2:9-10 ; 12).