‏ Job 20

Софардың екинши сөзи

1Сонда наамалы Софар Аюпқа былай деди:

2– Қәўетерли пикирлерим мени жуўап бериўге мәжбүр етпекте,
Мен қатты тынышсызланып турман.
3Мен кеўлиме тийетуғын айыплаўларыңды еситип турман,
Сонлықтан ақылым мен ушын жуўап бермекте.

4Билмес пе едиң әййемнен бери,
Адамзат дүньяға келгенли бери,
5Залымның шадлығы узаққа созылмады,
Қудайсыздың қуўанышы бир сәтлик ғана.
6Оның көкиреги көклерге жетип,
Басы бултларға тийсе де,
7Ол өзиниң дәрети киби мәңгиге жоқ болады.
Оны көргенлер: «Ол қай жерде?» – деп сорайды.
8Ол түс сыяқлы ғайып болады, оны ҳеш ким таба алмайды,
Түнде көринген елестей жоғалып кетеди.
9Оны көрген көзлер енди көрмейди,
Үй-ишиндегилерге қайтып көринбейди.
10Оның балалары кәмбағаллардан меҳир күтеди,
Урпақлары тартып алған мал-дүньясын қайтарып береди.
11Денесин толтырған жаслық жигери,
Оның менен бирге топырақта жатады.

12Жаманлық оның аўзында татлы көринип,
Оны тилиниң астына жасырса да,
13Оны қәдирлеп, жибермей,
Аўзында услап турса да,
14Ол асқазанда айнып,
Ишинде жыланның уўына айланады.
15Ол жутқан байлықларын қайтарып қусады,
Қудай оларды асқазанынан шығарып алады.
16Ол жыланның уўын сорыйды,
Зәҳәрли қара жылан оны шағып өлтиреди.
17Ағар суўлардың, сүт ҳәм пал ағып турған дәрьялардың,
Рәҳәтин көре алмайды.
18Мийнет пенен ерискенлерин жемей атырып, қайтарып береди,
Саўдадан тапқан пайдасынан ләззет алмайды.
19Себеби ол кәмбағалларды езип, оларды көзге илмеди,
Өзи салмаған үйлерди тартып алды.

20Нәпсиқаўлығы тынышлық бермегенликтен,
Өзи унататуғын нәрселердиң ҳеш қайсысын сақлап қала алмайды.
21Ашкөзлигинен ҳеш нәрсе қалдырмайды,
Сонлықтан абаданлығы узаққа созылмайды.
22Дәўлетли ўақтында басына апат келеди,
Апатшылықлар оны жоқ қылады.
23Қарнын қампайтып толтырып болғанда,
Қудай оған лаўлаған ғәзебин шашып,
Үстине ғәзебин жаўындай жаўдырады.
24Залым темир қуралдан қашып кетсе де,
Оны қола оқ тесип өтеди.
25Атылған оқ арқасынан шығады,
Өтин тесип өткен ушы жылтырап турады,
Өлим қәўпи оны бийлеп алады.
26Қара түнек оның ғәзийнелерин күтпекте,
Адам жақпаған от оны жалмайды,
Шатырында қалған соңғы нәрселерин де жағып жоқ қылады.
27Аспан оның айыбын әшкара етеди,
Жер оған қарсы бас көтереди.
28Оның үйиндеги байлығы жоқ болады,
Қудайдың қәҳәрленип, жазалайтуғын күни ҳәммеси селдей болып ағып кетеди.
29Мине, залымның Қудайдан алатуғын пайы усы,
Қудайдың оған беретуғын мийрасы усы.