‏ Proverbs 26

1Жазға қар, орым-жыйын ўақтына жаўын жараспағаны сыяқлы,
Ақмаққа даңқ жараспас.
2Пырр етип ушқан шымшықтай,
Ушып кеткен қарлығаштай,
Жөнсиз ғарғыс та адамға тиймес.
3Атқа қамшы, ешекке жүўен,
Ақмақтың арқасына таяқ керек.
4Ақмаққа ақмақлық пенен жуўап берме,
Болмаса, өзиң де оған уқсап қаласаң.
5Егер ақмаққа ақмақлығына сай жуўап бермесең,
Онда ол өзин ақыллы санар.
6Ақмақ арқалы хабар жиберген,
Аяғына балта урғандай ямаса зорлыққа шыдағандай болар.
7Ақмақ айтқан ҳикметлер,
Ақсақтың аяғындай натегис болар.
8Ақылсызды ҳүрметлеў,
Сақпанға тасты байлап атқандай пайдасыз.
9Ақмақ айтқан ҳикметлер,
Мәскүнемниң қолындағы тикенли шақаға уқсар.
10Ақмақты яки дус келген адамды жаллаўшы,
Бет алдына қарамай жарақат салатуғын садақшыға уқсар.
11Өз ақмақлығын тәкирарлаған ақмақ,
Өз қусығына қайтып келген ийтке уқсар.
12Өзин дана деп санайтуғын адамды көрдиң бе?
Сондай адамға қарағанда, ақмақтан көбирек үмит бар.
13Ериншек: «Жолда арыслан бар.
Майданларда арыслан жүр», – дейди.
14Есиктиң топсада айлана бергени сыяқлы,
Ериншек төсегинде аўнап жата берер.
15Ериншек табаққа қол салар,
Бирақ аўзына апарыўға еринер.
16Ериншек өзин,
Ойланып жуўап беретуғын жети адамнан да ақыллырақ санар.
17Басқаның жәнжелине араласқан,
Жолдағы ийттиң қулағынан тартқанға уқсар.
18Телбе адамды өлтиретуғын отлы оқлар атады.
19Жақынын алдап, зыян келтиргеннен кейин:
«Мен ҳәзиллесип едим», – дейтуғын адам да сондай.
20Отын таўысылса, от өшер,
Өсекши болмаса, даў сөнер.
21Көмир қызыў ушын, отын от ушын,
Урысқақ адам жәнжелди тутандырыў ушын.
22Өсекшиниң сөзи сондай татлы,
Олар адамның жан дүньясына кирип алар.
23Шийрин сөзли жаўыз нийетли адам,
Гүмис жалатылған ылай ыдысқа мегзер.
24Душпан өз кегин тили артына жасырар,
Жүрегинде болса, ҳийле сақлар.
25Оның мүләйим сөйлегенине исенбе,
Жүрегинде жети сумлық бар оның.
26Өшпенлигин ҳийле менен жасырса да,
Жаўызлығы халық жыйынында жүзеге шығар.
27Ким гөр қазса, соған өзи түсер,
Ким жоқарыға тас домалатса, өзи астында қалар.
28Жалған тил өзи жаралағанларды жек көрер,
Жағымпаз аўыз апат келтирер.