‏ Proverbs 4

Даналықтың артықмашлығы

1Балаларым, әкеңиздиң нәсиятларына қулақ салың!
Ақыл-парасатты ийелеўге итибар бериң.
2Мен сизлерге жақсы тәлим беремен,
Үйреткенлеримнен жүз бурмаңлар.
3Мен де әкемниң үйинде бала болдым,
Көзиниң қарасы, анамның жалғызы едим.
4Әкем маған үйретип, былай дер еди:
«Сөзлеримди жүрегиңе беккем жайла,
Буйрықларымды орынла, сонда жақсы жасайсаң.
5Даналықты ҳәм ақыл-парасатты ийеле,
Сөзлеримди умытпа, олардан жүз бурма.
6Даналықтан айырылма, ол сени қорғайды,
Оны сүй, ол сени аман сақлайды.
7Ең баслысы – даналық, даналықты ийеле,
Бар ийелигиңди берип болса да, ақылға ийе бол.
8Оны жоқары баҳала, ол сени мәртебели қылады,
Оған жабысып алсаң, ол сени абырайға еристиреди.
9Даналық басыңа әжайып гүл шеңбер,
Саўлатлы бир таж кийдиреди».

10Балам, тыңла ҳәм сөзлеримди қабыл ет,
Сонда өмир жасың узақ болады.
11Мен саған даналық жолын үйреттим,
Сени туўры соқпақлардан жетеледим.
12Жүргениңде, адымың тосқынлыққа ушырамайды,
Жуўырғаныңда сүрникпейсең.
13Нәсиятыма беккем әмел қыл, оннан айырылма,
Оны сақла, ол – сениң өмириң.
14Залымлардың соқпағынан,
Жаўызлардың жолынан жүрме.
15Оннан бас тарт, ол жолдан жүре гөрме,
Оннан аўлақ болып, бурылып кет.
16Олар жаўызлық ислемесе, уйықлай алмайды,
Биреўди қулатпаса, уйқысы қашады.
17Олар нызамсызлық арқалы нан жеп,
Жаўызлық арқалы шарап ишеди.
18Әдилдиң жолы таң шуғласына уқсайды,
Ол түске дейин жарқыраған сайын жарқырайды.
19Залымның жолы түнекке уқсайды,
Олар неге сүрнигип қулайтуғынын билмейди.
20Балам, сөзлериме дыққат қой,
Айтқанларыма қулақ түр.
21Сөзлеримди нәзериңнен қашырма,
Оларды жүрек төринде сақла.
22Олар өзин тапқанларға өмир сыйлайды,
Пүткил денесине денсаўлық береди.
23Ең баслысы, бар күшиң менен жүрегиңди қорға,
Ол өмир булағы.
24Аўзыңнан жалған сөз шықпасын,
Тилиңди өтирик сөзден тый.
25Көзлериң алға туўры қарасын,
Нәзериң алдыға тигилген болсын.
26Қәдемиңди ойлап бас,
Пүткил жолларың беккем болсын.
27Оңға да, солға да қайырылма,
Аяғыңды жаўызлықтан аўлақ тут.