‏ Proverbs 12

1Нәсиятты сүйген билимди сүйер,
Ескертиўди жек көрген – надан.
2Ақ кеўил адамға Жаратқан Ийениң кеўли толар,
Нийети бузықты жазаға ҳүким қылар.
3Адам жаўызлық пенен кәмал таппас,
Әдилдиң негизи тербелмес.
4Жақсы ҳаял – күйеўиниң тажы,
Күйеўин уятқа қалдыратуғын ҳаял – сүйегиндеги ириңли жара.
5Әдилдиң ой-нийети әдалатлы,
Залымның кеңеси алдамшы.
6Залымның сөзи – қан төгиў ушын дузақ,
Әдил адамның сөзи қан төгилиўден қутқарар.
7Залым қулап, жоқ болар,
Әдилдиң үйи беккем турар.
8Адамды ақылына қарап мақтар,
Нийети бузық кемситилер.
9Нанға зар бола тура, көкирек көтерип жүргеннен,
Қарапайым болып, хызметши болған жақсырақ.
10Әдил өз малының да жанын аяр,
Залымның реҳими де жаўызлық.
11Жерине тәрбия бергенниң тамағы тоқ,
Бос арзыў-қыялға берилгенниң ақылы жоқ.
12Залым адам жаўыз адамның олжасын күсер,
Әдилдиң тамыры ен жаяр.
13Залым гүналы тили себепли тутылар,
Әдил бәледен шығып кетер.
14Адам өз сөзиниң мийўесинен жақсылыққа ерисер,
Қолларының мийнети де өз ҳақысын алар.
15Ақылсыздың жолы өз көзине дурыс болып көринер,
Дана адам мәсләҳәтке қулақ салар.
16Ақылсыздың ашыўы дәрриў бетине шығар,
Ақыллы шеккен жәбирин жасырар.
17Туўры сөйлейтуғын гүўа ҳақыйқатты,
Жалған гүўа өтирикти айтар.
18Ойланбай айтылған сөз қылыштай жарақатлар,
Дананың сөзи шыпа берер.
19Ырас сөйлейтуғын тил мәңги турар,
Өтирикши тил тек бир сәтлик.
20Жаман нийетлилердиң жүрегинде жалған,
Тынышлықты нийет еткенниң жүрегинде шадлық бар.
21Ҳақ адамға ҳеш қандай бәле келмес,
Наҳақтың басы бәледен шықпас.
22Өтирикши тил Жаратқан Ийеге жеркенишли,
Туўры ис ислейтуғынларға Оның кеўли толар.
23Ақыллы адам билимин жасырар,
Ақмақтың жүреги наданлығын жәрия қылар.
24Мийнеткеш қол бийлик қылар,
Ериншек мәрдикарға алынар.
25Жүректеги уўайым адамды шөктирер,
Жақсы сөз оны қуўантар.
26Әдил адам жақынына жол көрсетер,
Залым адамның жолы оларды адастырар.
27Ериншек тутқан аңын писирип жемес,
Талапшаң қымбатбаҳа байлыққа ийе болар.
28Әдиллик жолында өмир бар,
Оның соқпақларында өлим жоқ.