‏ Proverbs 8

Даналықты тыңла!

1Шақырып атырған Даналық емес пе?
Даўыслап турған түсиник емес пе?
2Ол жол шетиндеги бәлентликлердиң үстинде,
Дәрбент жолларда турады.
3Ол қала дәрўазаларының алдында,
Қалаға кирер аўызда турып жар салады:
4«Ҳәй адамлар, мен сизлерди шақырып турман,
Шақырығым адам баласына қаратылған!
5Садалар, узақты көриўди үйрениң,
Ақмақлар, түсиникке ийе болың!
6Тыңлаңлар, әҳмийетли нәрселерди айтпақшыман,
Ҳақыйқатты баян етпекшимен.
7Тилим ҳақыйқатты сөйлейди,
Аўзым жалғаннан жеркенеди.
8Аўзымнан шыққан ҳәр бир сөз ҳақыйқат,
Онда ҳийле ҳәм жалған жоқ.
9Саналыға барлығы аян,
Билимди ийелегенге бәри дурыс.
10Гүмисти емес, мениң нәсиятымды ал,
Сап алтын орнына билим ал.
11Даналық яқыттан да қымбат,
Аңсаған ҳеш нәрсең оған тең келмес.

12Мен – Даналықпан, Ақыл-парасат пенен бирге жасайман,
Билим ҳәм сана-сезим менде бар.
13Жаратқан Ийеден қорқыў – жаманлықтан жеркениў.
Мен менменлик ҳәм тәкаббирликти,
Жаўызлық жолын ҳәм өтирик сөзди жек көремен.
14Менде жақсы кеңес бар, менде үгит-нәсият бар,
Мен түсиникпен, күш-қуўат та менде бар.
15Мен арқалы патшалар бийлик етер,
Ҳүкимдарлар әдил ҳүким шығарар.
16Жер бетиндеги барлық ҳүкимдарлар,
Әдил басқарып отырған ҳәмме ақсүйеклер мен арқалы басқарар.
17Мени сүйгенлерди мен де сүйемен,
Мени ықлас пенен излегенлер, мени табады.
18Менде байлық ҳәм даңқ-атақ бар,
Таўысылмас байлық ҳәм әдалат менде бар.
19Беретуғын жемисим алтыннан, сап алтыннан да жақсы,
Мен беретуғын пайда сайланды гүмистен де жоқары.
20Мен әдиллик жолынан,
Әдалат соқпақларынан жүремен.
21Мени сүйгенлерге байлық сыйлап,
Олардың қазналарын толтыраман.

22Жаратқан Ийе Өз исин басламастан алдын,
Өз жолының басы ретинде мени жаратты.
23Ең баста, дүнья жаратылмастан алдын,
Мен тайынланған едим.
24Еле түпсиз теңиз де болмаған,
Мол суўлы булақлар да көз ашпаған ўақытта,
Мен туўылған едим.
25Еле таўлар орнатылмастан алдын,
Төбелерден де бурын мен туўылдым.
26Ол ўақытта Ол еле жерди де, далаларды да,
Дүньяның биринши топырағын да жаратқан жоқ еди.
27Ол аспанды орнатқанда,
Терең теңиз жүзине жийек сызғанда, мен сол жерде едим.
28Жоқарыға бултларды қойғанда,
Жер асты булақларына тийкар салғанда,
29Суўлар шегарадан шығып кетпесин деп,
Теңизге көрсетпе бергенде,
Жердиң тийкарын белгилегенде,
30Мен Оның жанында уста болдым.
Ҳәр күни Оны қуўантып,
Оның алдында шадланар едим.
31Ол жаратқан дүньяда кеўлимди көтерер едим,
Адам баласы мениң қуўанышым еди.

32Солай екен, балаларым, мени тыңлаңлар,
Жолымды тутқанлар қандай бахытлы!
33Нәсиятымды тыңлап, дана болыңлар,
Ҳеш қашан оннан жүз бурмаңлар!
34Ҳәр күни дәрўазам алдында сергек туратуғын,
Есигим алдында күтип туратуғын,
Мени тыңлайтуғын адам қандай бахытлы!
35Мени тапқан өмирди табады,
Жаратқан Ийениң мийримине ериседи.
36Ал Мени қолдан шығарған өзине зыян келтиреди,
Мени жек көретуғынлардың ҳәммеси өлимди сүйеди».