‏ Ecclesiastes 7

Danalıq

1Jaqsı at qımbatbaha átir mayınan,
Ólim kúni bolsa, tuwılǵan kúnnen jaqsıraq.
2Toy berip atırǵan úyge barǵannan,
Joqlaw aytılıp atırǵan úyge barǵan jaqsıraq.
Hámmeniń ómiri ólim menen juwmaqlanadı.
Adam tiri waqtında bunı júrekte saqlasın.
3Qayǵı kúlkiden jaqsıraq.
Qayǵı ómirden bahalı sabaq beredi.
4Dananıń oyı joqlaw aytılıp atırǵan úyde,
Aqılsızdıń oyı toylap atırǵan úyde.
5Dananıń keyiwi,
Aqılsızdıń maqtawınan jaqsıraq.
6Haqıyqattan da aqılsızdıń kúlkisi
Qazan astında janǵan otınnıń sıtırlısına uqsaydı.
Bul da biyhuda.

7Basqalardı jábirlew dananı aqılınan ayırar,
Para júrekti azǵırar.

8Tamamlaw baslawdan jaqsıraq,
Sabırlılıq menmenlikten jaqsıraq.
9Ashıwlanıwǵa asıqpa,
Ashıw aqılsızlardıń júregine uya saladı.

10«Ne ushın ótmishim búginimnen jaqsı edi?» – dep sorama.
Bul soraw danalıqqa tán emes.

11Danalıq miyras sıyaqlı jaqsı,
Ol quyashtı kórip turǵan hár bir adam ushın paydalı.
12Baylıq adamdı qalay qorǵasa,
Danalıq ta adamdı solay qorǵaydı.
Biraq bilimniń artıqmashlıǵı mınaw:
Danalıq óz iyesiniń ómirin saqlaydı.

13Qudaydıń islerine názer sal.
Ol qıysaytqan nárseni kim dúzete aladı?
14Jaqsı kúnlerińde onnan ráhátlen,
Jaman kúnlerińde mınaǵan oy juwırt:
Adam erteń ne bolatuǵının bile almawı ushın,
Jaqsı kúndi de, jaman kúndi de Quday jaratqan.

15Men usı biyhuda ómirim dawamında hámme nárseni kórdim:
Haq adam ádil bola tura, erte ólip ketedi,
Al jaman adam jaman bola tura, uzaq ómir súredi.
16Sonlıqtan asa ádil de, asa dana da bolma.
Ózińdi óziń qurtıwdıń ne keregi bar?
17Hádden tıs jaman da, aqılsız da bolma.
Ájeliń jetpey, óliwdiń ne keregi bar?
18Birewin tut,
Ekinshisinen de qol úzbe.
Qudaydan qorqqan adam ekewin de basshılıqqa aladı.

19Danalıq dananı qalanıń on húkimdarınan da kúshlirek qıladı.
20Jer betinde bárqulla jaqsılıq islep,
Hesh gúna qılmay júrgen ádil adam joq.

21Adamlar aytıp atırǵan hámme sózlerge dıqqat awdara berme,
Bolmasa qulıńnıń ózińdi jamanlap atırǵanın esitip qalıwıń múmkin.
22Ózińniń de basqa adamlardı,
Kóp márte jamanlaǵanıńdı ishiń biledi.

23Bulardıń hámmesin danalıǵım menen sınap kórdim.
Ózime ózim: «Dana bolaman», – dedim.
Biraq danalıq mennen alıs edi.
24Danalıq degen nárse,
Júdá uzaq hám júdá tereńde.
Onı kim taba aladı?
25Men danalıqtı hám barlıqtıń mazmunın izlep tabıwǵa,
Izertlep, tereń túsiniwge ózimdi baǵıshladım.
Jawızlıqtıń aqılsızlıq,
Aqılsızlıqtıń telbelik ekenin bilmekshi boldım.

26Jáne men mınaday hayaldı ólimnen de ashshı dep taptım:
Onıń ózi – duzaq, júregi tor, al qolları kisen.
Qudayǵa unamlı bolǵan adam onnan qashadı,
Al gúnakar oǵan tutqın boladı.

27Mine, men mınanı úyrendim, – deydi Wazshı.
– Kóp nárseni izertlep,
Mınanı túsindim:
28Júregim ele izlegen nársesin taba almadı:
Mıńnan bir haq erkekti taptım,
Biraq birde bir haq hayaldı taba almadım.
29Men tek mına nárseni ańladım:
Quday adamdı haq etip jarattı,
Biraq adamlar júdá kóp nadurıs oy-qıyallarda.