‏ Ezekiel 21

Jaratqan Iyeniń qılıshı

1Maǵan Jaratqan Iyeden sóz tústi:

2– Insan ulı, júzińdi Erusalimge qaratıp, muxaddes orınlarına qarsı waz ayt. Izrail jerine qarsı payǵambarshılıq qılıp, 3oǵan ayt: «Jaratqan Iye bılay deydi: Men saǵan qarsıman, qılıshımdı qınınan shıǵarıp, sendegi jaqsını da, jamandı da qırıp taslayman. 4Jaqsını da, jamandı da, qubladan arqaǵa shekemgi barlıq tiri jandı qırıp taslaw ushın qılıshımdı qınınan shıǵardım. 5Sonda pútkil adamzat qılıshın qınınan shıǵarǵan bul Men, Jaratqan Iye ekenimdi bilip aladı. Endi qılıshımdı qınına salmayman».

6Sen, insan ulı, zar eńire, olardıń kóziniń aldında beliń qayısıp, júregiń ezilip, nala shek. 7Sennen: «Nege nala shegip atırsań?» – dep sorasa, olarǵa: «Kelgen jaman xabar sebepli qayǵıǵa batıp atırman», – dep juwap ber. Ol júzege asqanda, hámmeniń júregi eziledi, qollarında mádet qalmaydı, ruwxı túsedi, dizeleriniń mádarı qurıydı. Bul keledi hám júzege asadı, – deydi Quday Iye.

8Maǵan Jaratqan Iyeden sóz tústi:

9– Insan ulı, payǵambarshılıq et hám Iye bılay deydi dep ayt:

«Qılısh, qılısh!
Ol sharlandı hám jıltıratıldı!
10Bawızlaw ushın sharlandı,
Shaqmaqtay jaltıldaw ushın jıltıratıldı.
Qalay quwanayıq, háy ulımnıń patshalıq hasası,
Qılısh hár qanday aǵashtı pisent etpeydi.
11Qılısh qolǵa uslanıw ushın jıltıratıwǵa berildi,
Qanxordıń qolına beriliw ushın,
Sharlandı, jıltıratıldı.
12Insan ulı, dad salıp, páriyad qıl,
Qılısh Meniń xalqıma,
Izraildıń barlıq húkimdarlarına júzlengen.
Meniń xalqım menen birge,
Izrail húkimdarları da qılıshtan ótkeriledi.
Endi sanıńa urıp, jıla.

13Sınaw waqtı sózsiz keledi. Qılısh patshalıq hasasın mensinbese, ne boladı? Patshalıq hasasınıń kúni pitedi, – deydi Quday Iye».

14– Sen, insan ulı, payǵambarshılıq qıl,
Ashıw menen alaqanıńdı alaqanıńa ur.
Qılısh eki ret, úsh ret shapsın.
Bul qılısh óltiriw ushın,
Ullı qırǵın ushın arnalǵan.
Qılısh olardı hár tárepten qısıp kelmekte.
15Ruwxları tússin,
Qaza tapqanlar kóbeysin dep,
Men barlıq dárwazalardıń aldına,
Qorqınıshlı qılıshımdı qoydım.
O-ho, qılısh shaqmaq kibi jaltıldadı,
Qırıw ushın qınınan shıǵarıldı.
16Ońǵa ur, shepke shap,
Júzińniń qaraǵan jaǵına ur.
17Men de alaqanımdı alaqanıma uraman,
Ǵázebimdi usılay basaman.
Bunı Men, Jaratqan Iye aytıp turman.

18Maǵan Jaratqan Iyeden sóz tústi:

19– Insan ulı, Babiloniya patshasınıń qılıshı keletuǵın eki joldıń súwretin sız, ekewi de bir jerden shıqsın. Eki qalaǵa baratuǵın joldıń baslanǵan jerine bir belgi qoy. 20Qılıshtıń ammonlardıń Rabba qalasına hám Yahudadaǵı qorshawlı qala Erusalimge baratuǵın jolın sızıp belgile. 21Sebebi Babiloniya patshası joldıń ekige ayırılǵan jerinde turıp, pal ashadı. Ol oqlardı silkitedi, kiyeli músinlerden soraydı, qurbanlıq qılınǵan mallardıń bawırına qarap jorıydı. 22Onıń oń qolında Erusalimdi kórsetip turǵan pal bar. Ol jerge diywallardı tesetuǵın qurallar ornatıw, ólim buyrıǵın beriw, urıs súrenin salıw, dárwazanı buzatuǵın qurallardı qoyıw, diywalǵa topıraq úyiw, qamal minaraların qurıw keregi aytıladı. 23Babiloniya patshasına ant iship, kelisim dúzgen Erusalim xalqınıń názerinde bul pal ótirik bolıp túyiledi. Biraq Babiloniya patshası olardıń ayıbın esletip, olardı qolǵa almaqshı boladı.

24Sonlıqtan Quday Iye bılay deydi: «Sizler ashıq jınayat qılıp, qılmıslarıńızdı eslettińiz. Qılǵan hár bir isińizde gúnalarıńızdı áshkara qılıp, ózlerińiz bunı eske saldıńız. Sonıń ushın sizler qolǵa túsesiz. 25Sen, Izraildıń napák, jawız húkimdarı, sońǵı kúniń jaqınlastı, aqırǵı jaza kúniń jetip keldi!

26Quday Iye bılay deydi: Sálleńdi shesh, tajıńdı alıp tasla. Endi bul bulay bolmaydı. Xorlanǵan adam joqarılaydı, joqarıdaǵı adam xorlanadı. 27Qırǵın! Qırǵın! Qalaǵa qırǵın tiygizemen! Biraq bul uzaq dawam etpeydi. Húkim shıǵarıwshı keledi. Oǵan húkim etiwdi tapsıraman».

28– Sen, insan ulı, payǵambarshılıq qıl, Izraildı mazaq qılǵan ammon xalqı tuwralı Quday Iye bılay deydi dep ayt:

«Qılısh! Qılısh!
Bawızlaw ushın qınnan shıǵarıldı,
Jutıw hám shaqmaqtay jaltıldaw ushın jıltıratıldı.
29Ammon xalqınıń qılısh tuwralı kórgen ayanları jalǵan,
Ashtırǵan palları ótirik.
Qılısh napák jawızlardıń moynın shabadı.
Olardıń sońǵı kúni keldi,
Aqırǵı jaza waqtı jetti.

30Qılıshtı qınına sal!
Jaratılǵan jerińde,
Tuwılǵan mákanıńda,
Men saǵan húkim shıǵaraman.
31Ústińe qáhárimdi tógip,
Ǵázep otımdı úpleymen.
Seni óltiriwge sheber,
Jawız adamlardıń qolına beremen.
32Sen otqa jem bolasań,
Qanıń jerge tógiledi.
Sen hesh qashan eske alınbaysań.
Bunı Men, Jaratqan Iye aytıp turman».