Ezekiel 17:13-20

13Wziął też jednego z potomków króla a, zawarł z nim przymierze i związał go przysięgą. Zabrał też możnych tej ziemi; 14Aby królestwo było poniżone, tak by się nie podnosiło, ale by tak trwało, zachowując jego przymierze. 15Lecz on zbuntował się przeciwko niemu, wysyłając swych posłów do Egiptu, aby dano mu koni i liczny lud. Czy mu się poszczęści b? Czy ujdzie zemsty ten, który tak czynił? Czy ocali się ten, który złamał przymierze? 16Jak żyję, mówi Pan Bóg, w miejscu tego króla, który go uczynił królem, a którego przysięgą wzgardził i którego przymierze złamał, u niego w Babilonie umrze. 17I ani faraon z wielkim wojskiem i z licznym zastępem nie pomoże mu na wojnie c, gdy usypie wały i pobuduje wieże d, aby zniszczyć mnóstwo ludzi; 18Ponieważ wzgardził przysięgą, łamiąc przymierze. Oto bowiem dał na to swą rękę e, a to wszystko uczynił. Nie ujdzie zemsty. 19Dlatego tak mówi Pan Bóg: Jak żyję, moją przysięgę, którą wzgardził, i moje przymierze, które złamał, złożę mu na głowę. 20Rozciągnę na nim swoją sieć i zostanie schwytany w moje sidła, i zaprowadzę go do Babilonu, a tam się z nim rozprawię za jego występek, którym zgrzeszył przeciwko mnie.
Copyright information for PolUGdanska