Gen 37:4-28 | PolUGdanska | STEP | Gdy jego bracia widzieli, że ojciec kocha go bardziej niż wszystkich jego braci, znienawidzili go i nie potrafili przyjaźnie z nim rozmawiać .

Genesis 37:4-28

4 Gdy jego bracia widzieli, że ojciec kocha go bardziej niż wszystkich jego braci, znienawidzili go i nie potrafili przyjaźnie z nim rozmawiać ^a. 5 Pewnego razu Józefowi przyśnił się sen ^b, a gdy opowiedział go swoim braciom, tym bardziej go znienawidzili. 6 Bo powiedział im: Posłuchajcie, proszę, snu, który mi się przyśnił. 7 Wiązaliśmy snopy na polu, a oto mój snop podniósł się i stanął, a wasze snopy otoczyły go i pokłoniły się mojemu snopowi. 8 I odpowiedzieli mu jego bracia: Czyżbyś miał królować nad nami ^c? Czyż miałbyś nami rządzić? I jeszcze bardziej go znienawidzili z powodu snów i słów jego ^d. 9 Śnił mu się jeszcze drugi sen i opowiedział go swoim braciom: Znowu śnił mi się sen, a oto słońce, księżyc i jedenaście gwiazd pokłoniły mi się ^e. 10 Gdy opowiedział to swemu ojcu i swoim braciom, jego ojciec zgromił go i powiedział mu: Cóż to za sen, który ci się śnił? Czy ja i twoja matka przyjdziemy z twoimi braćmi, aby ci się kłaniać aż do ziemi? 11 I jego bracia zazdrościli mu ^f, ale jego ojciec rozważał tę sprawę ^g. 12 Potem jego bracia odeszli, aby paść trzody swego ojca w Sychem. 13 I Izrael powiedział do Józefa: Czy twoi bracia nie pasą trzody w Sychem? Chodź, a poślę cię do nich ^h. A on odpowiedział: Oto jestem ⁱ. 14 Wtedy powiedział mu: Idź teraz i dowiedz się, jak się mają twoi bracia ^j i co się dzieje z trzodami, i daj mi znać. Wysłał go więc z doliny Hebronu, a on przyszedł do Sychem. 15 I spotkał go pewien człowiek, gdy błąkał się po polu. I człowiek ten zapytał go: Czego szukasz ^k? 16 A on odpowiedział: Szukam moich braci ^l. Powiedz mi, proszę, gdzie oni pasą trzody. 17 Człowiek ten odpowiedział: Odeszli stąd, bo słyszałem, jak mówili: Pójdźmy do Dotan. I Józef poszedł za swoimi braćmi i znalazł ich w Dotan. 18 Gdy ujrzeli go z daleka, zanim do nich przyszedł, naradzali się, aby go zabić ^m. 19 I mówili jeden do drugiego: Oto idzie mistrz od snów. 20 Teraz więc chodźcie, zabijmy go i wrzućmy do jakiejś studni, i powiemy: Pożarł go zły zwierz ⁿ. I zobaczymy, co będzie z jego snów ^o. 21 Ruben, gdy to usłyszał, chciał go wybawić z ich rąk i powiedział: Nie zabijajmy go ^p. 22 Ruben powiedział też do nich: Nie wylewajcie krwi, ale wrzućcie go do tej studni, która jest na pustyni, i nie podnoście na niego ręki. A mówił to, aby go wybawić z ich rąk i przywrócić go swemu ojcu. 23 Gdy Józef przyszedł do swoich braci, obdarli go z jego szaty ^q, z szaty wielobarwnej, którą miał na sobie. 24 Następnie chwycili go i wrzucili do studni, która była pusta, bez wody. 25 Potem usiedli, aby jeść chleb, a gdy podnieśli swoje oczy, zobaczyli grupę Izmaelitów idących z Gileadu. Ich wielbłądy niosły wonne korzenie, kadzidło i mirrę, a szły, aby to zanieść do Egiptu. 26 Wtedy Juda powiedział do swoich braci: Jaki pożytek będzie z tego, że zabijemy naszego brata i zataimy jego krew? 27 Chodźcie, sprzedajmy go Izmaelitom ^r, a nie podnośmy na niego naszej ręki, bo to jest nasz brat i nasze ciało. I bracia go usłuchali. 28 A gdy przechodzili Midianici, kupcy, wyciągnęli Józefa ze studni i sprzedali go Izmaelitom za dwadzieścia srebrników ^s, a oni zaprowadzili Józefa do Egiptu.