Hebrews 12:5-11

5I zapomnieliście o napomnieniu, które jest kierowane do was jako synów a: Mój synu, nie lekceważ karania Pana i nie zniechęcaj się, gdy on cię napomina. 6Kogo bowiem Pan miłuje, tego karze, a chłoszcze każdego, którego za syna przyjmuje b. 7Jeśli znosicie karanie, Bóg obchodzi się z wami jak z synami. Jaki to bowiem syn, którego ojciec nie karze? 8A jeśli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, wtedy jesteście bękartami, a nie synami. 9Poza tym nasi cieleśni ojcowie nas karali, a szanowaliśmy ich. Czyż nie tym bardziej powinniśmy poddać się Ojcu duchów c, abyśmy żyli? 10Tamci bowiem karali nas przez krótki czas według swego uznania. Ten zaś czyni to dla naszego dobra, abyśmy byli uczestnikami jego świętości. 11A żadne karanie w danej chwili nie wydaje się radosne, ale smutne. Potem jednak przynosi błogi owoc sprawiedliwości d tym, którzy przez nie byli ćwiczeni.
Copyright information for PolUGdanska