Jer 51:29-62 | PolUGdanska | STEP | Wtedy ziemia zadrży i będzie w bólach, gdyż spełnią się przeciwko Babilonowi zamiary Pana , aby zamienić ziemię Babilonu w pustkowie, bez mieszkańców.

Jeremiah 51:29-62

29 Wtedy ziemia zadrży i będzie w bólach, gdyż spełnią się przeciwko Babilonowi zamiary Pana, aby zamienić ziemię Babilonu w pustkowie, bez mieszkańców. 30 Mocarze Babilonu przestali walczyć, siedzą w warowniach, osłabło ich męstwo, stali się jak kobiety. Spalono jego mieszkania, wyłamano jego rygle. 31 Goniec wybiegnie na spotkanie gońca ^a, posłaniec – na spotkanie posłańca, aby opowiedzieć królowi Babilonu, że wzięto jego miasto z jednej strony; 32 Że brody są zajęte, sitowia spalone ogniem, a wojownicy przerażeni. 33 Tak bowiem mówi Pan zastępów, Bóg Izraela: Córka Babilonu jest jak klepisko, nadszedł czas, gdy się je udeptuje; jeszcze chwila, a przyjdzie czas jej żniwa. 34 Pożarł mnie i zmiażdżył Nabuchodonozor, król Babilonu, uczynił mnie pustym naczyniem, połknął mnie jak smok, napełnił swój brzuch moimi rozkoszami i wypędził mnie. 35 Krzywda zadana mi i memu ciału niech spadnie na Babilon, powie mieszkanka Syjonu, a moja krew – na mieszkańców Chaldei, powie Jerozolima. 36 Dlatego tak mówi Pan: Oto będę bronił twojej sprawy ^b i pomszczę cię; wysuszę jego morze i sprawię, że wyschną jego źródła. 37 I Babilon stanie się rumowiskiem ^c, legowiskiem smoków, zdumieniem i świstaniem, pozbawionym mieszkańców. 38 Będą ryczeć razem jak lwy, warczeć jak lwie szczenięta. 39 Gdy się rozpalą, uczynię im ucztę i upoję ich tak, aby weselili się i zasnęli wiecznym snem, by już się nie obudzili, mówi Pan. 40 Sprowadzę ich jak baranki na rzeź, jak barany wraz z kozłami. 41 Jakże został zdobyty Szeszak ^d! Jakże została wzięta chwała całej ziemi ^e! Jakże Babilon stał się spustoszeniem wśród narodów! 42 Wystąpiło morze przeciwko Babilonowi, został przykryty mnóstwem jego fal. 43 Jego miasta stały się spustoszeniem ^f, ziemią suchą i pustynną, ziemią, w której nikt nie mieszka, i przez którą nie przechodzi żaden syn człowieczy. 44 Nawiedzę też Bela w Babilonie i wyrwę mu z paszczy to, co pochłonął. Narody już nie będą napływać do niego; upadnie też mur Babilonu. 45 Wyjdźcie spośród niego, mój ludu ^g, i niech każdy ratuje swoją duszę przed zapalczywością gniewu Pana. 46 A niech wasze serce nie omdlewa ani się nie lękajcie wieści, którą będzie słychać w tej ziemi, gdy przyjdzie jednego roku wieść, potem drugiego roku wieść, ucisk w ziemi, władca przeciwko władcy. 47 Dlatego oto nadchodzą dni, gdy nawiedzę rzeźbione obrazy Babilonu. Cała jego ziemia zostanie pohańbiona i wszyscy jego zabici padną pośród niego. 48 Wtedy niebo, ziemia i wszystko, co w nich jest, będą śpiewać nad Babilonem ^h. Z północy bowiem przyjdą na niego niszczyciele, mówi Pan. 49 Jak przez Babilon padli zabici Izraela, tak w Babilonie padną zabici całej ziemi. 50 Wy, którzy uszliście spod miecza, idźcie, nie zatrzymujcie się! Wspominajcie Pana z daleka i niech przyjdzie wam na myśl Jerozolima. 51 Powiedzcie: Wstydzimy się, że słyszymy zniewagi, hańba okryła nasze twarze. Weszli bowiem cudzoziemcy do świętych miejsc domu Pana. 52 Dlatego oto nadchodzą dni, mówi Pan, że nawiedzę jego rzeźbione obrazy, a po całej jego ziemi będą jęczeć jego zranieni. 53 Choćby Babilon wstąpił do nieba ⁱ i obwarował szczyty swojej potęgi, mimo to wyjdą ode mnie jego niszczyciele, mówi Pan. 54 Słychać głos krzyku z Babilonu i wielkie zniszczenie z ziemi Chaldejczyków; 55 Bo Pan pustoszy Babilon i wytraci z niego wielki głos, choćby ich fale huczały jak wielkie wody i rozlegał się szum ich głosu. 56 Niszczyciel bowiem nadciąga na niego, na Babilon, i jego mocarze zostaną pojmani, ich łuki będą połamane. Pan bowiem, Bóg odpłaty ^j, odpłaci im niezawodnie; 57 Upiję jego książąt i mędrców, jego dowódców i rządców oraz jego mocarzy, aby zasnęli wiecznym snem i już się nie obudzili, mówi Król, Pan zastępów to jego imię ^k. 58 Tak mówi Pan zastępów: Szerokie mury Babilonu będą doszczętnie zniszczone i jego wysokie bramy zostaną spalone ogniem; ludzie będą trudzić się na darmo i narody – przy ogniu, a osłabną ^l. 59 Słowo, które prorok Jeremiasz polecił Serajaszowi, synowi Neriasza, syna Machsejasza, gdy ten udał się z Sedekiaszem, królem Judy, do Babilonu, w czwartym roku jego królowania. A Serajasz był spokojnym księciem. 60 Jeremiasz więc spisał w jednej księdze całe nieszczęście, które miało spaść na Babilon, wszystkie słowa, które zostały napisane przeciwko Babilonowi. 61 I Jeremiasz powiedział do Serajasza: Gdy przybędziesz do Babilonu i zobaczysz go, i przeczytasz wszystkie te słowa; 62 Powiesz: Panie, ty mówiłeś przeciwko temu miejscu, że je wyniszczysz, aby nikt w nim nie mieszkał, ani człowiek, ani zwierzę, ale żeby było wiecznym pustkowiem.