Num 23:7-24 | PolUGdanska | STEP | I rozpoczął swą przypowieść, mówiąc: Balak, król Moabu, sprowadził mnie z Aramu, z gór wschodnich tymi słowy : Przyjdź, przeklnij mi Jakuba, przyjdź, złorzecz Izraelowi.

Numbers 23:7-24

7 I rozpoczął swą przypowieść, mówiąc: Balak, król Moabu, sprowadził mnie z Aramu, z gór wschodnich tymi słowy: Przyjdź, przeklnij mi Jakuba, przyjdź, złorzecz Izraelowi. 8 Jakże mam przeklinać tego, kogo Bóg nie przeklął? I jak mam złorzeczyć temu, komu Pan nie złorzeczył? 9 Gdyż widzę go ze szczytu skał, spoglądam na niego z pagórków; oto ten lud będzie mieszkać osobno, do innych narodów nie będzie zaliczony. 10 Któż policzy proch Jakuba ^a, któż policzy choćby czwartą część Izraela? Niech umrę śmiercią sprawiedliwych ^b i niech mój koniec będzie taki jak ich. 11 Wtedy Balak powiedział do Balaama: Cóż mi uczyniłeś? Sprowadziłem cię, abyś przeklął moich wrogów, a oto ty im wielce błogosławiłeś. 12 A on odpowiedział: Czy nie mam pilnować tego, by mówić to, co Pan włożył w moje usta? 13 I Balak powiedział do niego: Chodź, proszę, ze mną na inne miejsce, z którego będziesz mógł ich widzieć; zobaczysz tylko ich skraj, wszystkich nie zobaczysz. Przeklnij mi ich stamtąd. 14 I zaprowadził go na pole Sofim, na szczyt góry Pizga; tam zbudował siedem ołtarzy i ofiarował po jednym cielcu i jednym baranie na każdym ołtarzu. 15 I powiedział do Balaka: Pozostań tu przy swoim całopaleniu, a ja pójdę tam na spotkanie Pana. 16 I Pan wyszedł na spotkanie z Balaamem, włożył słowa w jego usta i powiedział: Wróć do Balaka i tak mu powiedz. 17 Przyszedł więc do niego, a oto on stał przy swoim całopaleniu, a z nim książęta Moabu. I Balak zapytał go: Cóż ci Pan powiedział? 18 I rozpoczął swą przypowieść tymi słowy: Wstań, Balaku, i słuchaj; nakłoń swego ucha, synu Sippora. 19 Bóg nie jest człowiekiem, aby miał kłamać ^c, ani synem człowieczym, żeby miał żałować ^d. Czy on powie coś, a tego nie uczyni? Czy wypowie, a nie spełni? 20 Oto otrzymałem rozkaz, żeby błogosławić; on błogosławił, a ja tego nie mogę odwrócić. 21 Nie dostrzegł nieprawości w Jakubie ani nie widział przestępstwa w Izraelu ^e. Pan, jego Bóg, jest z nim, a okrzyk króla – przy nim. 22 Bóg wyprowadził ich z Egiptu, jego moc jest jak u jednorożca ^f. 23 Nie ma bowiem zaklęcia przeciw Jakubowi ani wróżby przeciw Izraelowi. Już od tego czasu będzie się mówić o Jakubie i o Izraelu: Czego dokonał Bóg ^g! 24 Oto lud powstanie jak silny lew, jak młody lew się podnosi; nie położy się, aż pożre zdobycz i wypije krew zabitych.