‏ 2 Kings 4

Кайгамчык олива үзү

1Бурганның бир медээчизиниң кадайы ыглап-сыктап, Элисейден дуза дилээн: «Силерниң чалчаңар, мээң ашаам, өлүп калды. Силер билир-ле болгай силер: ол хөөкүй Дээрги-Чаяакчыдан коргар чораан кижи. А ам аңаа акша чегдирген кижи келгеш, мээң ийи оглумну кулданып аар деп тур ^a».

2Элисей аңаа: «Сеңээ кандыг дуза көргүзейн? Бажыңыңда чүү барын чугаалап көрем» – дээн.

«Силерниң чалчаңар мээң бажыңымда чүү-даа чок – деп, херээжен харыылаан. – Чүгле доңгада бичии олива үзү бар».

3Элисей аңаа: «Бүгү кожаларыңның куруг саваларын барып дилеп эккел, көвүдедир чыып ал. 4Ооң соонда бажыңыңче киргеш, эжииң хаап ал, чүгле бодуң база оолдарың турар силер. Оон шупту саваларже доңгаңда үстен кудар сен. Бирээзин долдургаш-ла, ыңай тургузуп каап турар сен» – дээн.

5Ол херээжен чоруткаш, эжиин хаап алган, бажыңга чүгле боду база оолдары турганнар. Оолдары саваларны ап бээрге-ле, авазы долдуруп турган. 6Кажан савалар шупту долдуртуна бээрге, херээжен кижи бир оглунга: «Ам бир савадан ап бер» – дээн. А оглу: «Ам чаңгыс-даа сава артпаан-дыр» – деп харыылаан. Үс ынчан төгүлбестей берген.

7Дулгуяк херээжен ол дугайында Бурганның кижизинге барып чугаалаарга, демгизи: «Үстү барып садыпкаш, өрең төлевит, а артып калган акша оолдарың-биле кады чурттаарыңарга четчир» – дээн.

Элисейниң Сунем чурттуг херээженниң оглун диргискени

8Бир катап Элисей Сунем хоорайга келген ^b. Аңаа бир бай-шыдалдыг херээжен кижи чурттап турган. Ол херээжен медээчини бодунуң бажыңынга доктаап, чемненир кылдыр дилеп алган. Элисей Сунем хоорайны таварып эрткен санында-ла, аңаа доктаагаш, чемненип ап турган. 9Ол херээжен ашаанга: «Үргүлчү бажыңывыс чаны-биле эртип турар кижи – Бурганның ыдыктыг кижизи деп билир мен. 10Бажың кырынга улуг эвес өрээлден кылгаш, ол кижиге орун-дөжек, стол-сандай салып, чырыткыдан тургузуп берээли. Биске кээп тура, ол аңаа доктаап турзун» – дээн.

11Бир катап Элисей ынаар чедип келгеш, өрээлче үне бергеш, дыштанып чыдып алган. 12Оон ол бодунуң чалчазы Гиезийге ^c: «Сунем чурттуг херээженни кыйгырывыт» – дээн.

Чалча кыйгырыптарга, херээжен Элисейже чедип келген.

13Элисей чалчазынга: «Ол херээженге мону дамчыт: бисче сагыш салып, бодуңну бергедедип тур сен. Бис сеңээ чүнү кылып берээли? Хаан-биле азы шериг баштыңы-биле сен дээш дилег кылып, чугаалажыылы бе?» – дээн.

Херээжен: «Бодумнуң чонум аразында эки чурттап чор мен, ажырбас» – деп харыылаан.

14Элисей чалчазындан: «Аңаа чүнү кылып берзе экил?» – деп айтырган.

Гиезий: «Харын, оглу чок кижи бо, а ашаа кырып калган» – деп харыылаан.

15Элисей ынчан: «Ону кый девит» – дээн.

Гиезий кый дептерге, демги херээжен эжик аксынга туруп алган.

16Элисей: «Келир чылын, бо-ла үеде, холуңга оглуңну көдүрүп алган турар сен» – дээн ^d.

«Чок, дээргим – деп, херээжен удурланган. – Бурганның кижизи, чалчаңар мени мегелевейн көрүңерем!»

17Элисейниң аңаа чугаалаанын ёзугаар, дараазында чылын, ол-ла үеде, ол херээжен иштели бергеш, оол уруг божуп алган.

18Оол оон өзүп келген. Бир катап ол тараа кезикчилериниң аразында турган ачазынче чорупкан. 19Оглу ачазынга: «Бажым! Бажым аарып тур!» – дээн.

Ачазы чалчазынга: «Бо оолду авазынче аппар» – дээн.

20Чалча оолду көдүрүп алгаш, авазынга чедире берген. Оглу авазының хойнунга дүъшке чедир олургаш, өлүп калган. 21Авазы тургаш, оглун Бурганның кижизиниң орунунга барып салып кааш, эжиин хаггаш, үне берген. 22Оон ол ашаан кыйгырып алгаш: «Чалчаларың бирээзин база бир элчигенден чорудуп берип көрем, мен Бурганның кижизинге дүрген чедипкеш, ээп кээйн» – дээн.

23«Бөгүн ынаар барган херээң чүл? – деп, ашаа айтырган. – Ай чаазының байырлалы-даа эвес-тир ^e, амыр-дыш хүнү-даа эвес-тир».

Кадайы: «Бүгү чүве эки болур» – деп харыылаан.

24Оолдуң авазы элчигенни эзертеп, мунгаш, чалчага: «Чедип алгаш, чорувут. Мени камнава, чугаалаваан шаамда, доктаавас сен» – дээн.

25Херээжен кижи чоруткаш, Кармил дагда Бурганның кижизинге чедип келген. Бурганның кижизи ону ырактан-на көрүп кааш, чалчазы Гиезийге: «Көр даан, Сунем чурттуг херээжен ышкажыл! 26Аңаа уткуштур маңнап баргаш: „Амыр-менди-ле сен бе? Ашааң амыр-менди бе? Оглуң амыр-менди бе?“– деп айтыр» – дээн. Ол херээжен: «Амыр-менди тур бис» – деп харыылаан.

27А даг кырында Бурганның кижизинче үнүп келгеш, херээжен кижи ооң буттарындан кужактаныпкан ^f. Гиезий ону чайладыр идиптер дээш чеде бээрге, Бурганның кижизи: «Ону дүвүретпе! Ажыг-шүжүү аажок улуг кижи-дир, а Дээрги-Чаяакчы ону менден чажырып, меңээ чугаалаваан-дыр ^g» – дээн.

28«Мен дээргим силерден оол дилээн ийик мен бе? – деп, херээжен чугаалаан. – „Идегелим хей оттурбайн көрүңерем“ ▼

▼ Азы: «Мени мегелевейн көрүңерем».

– дивежик мен бе?»

29Элисей ынчан Гиезийге: «Куржанып алгаш ⁱ, холуңга мээң даянгыыжымны тудуп алгаш ^j, чорувут. Кандыг-бир кижи-биле ужурашсыңза, мендилешпе; сээң-биле кандыг-бир кижи мендилежир болза, харыылава ^k. Мээң даянгыыжымны оолдуң арнынче салып каг» – дээн.

30А оолдуң авазы: «Дириг Дээрги-Чаяакчының ады-биле база силерниң адыңар-биле даңгыраглап тур мен: силерни черле кагбас мен!» – дээн.

Ынчан Элисей туруп келгеш, ол херээженниң соондан чорупкан.

31Гиезий оларны мурнап бар чыткан болгаш, даянгыышты оолдуң арнынче салып каан, ынчалза-даа кандыг-даа харыы шуут чок болган ^l. Гиезий Элисейге уткуй үнүп келгеш: «Оол одунмады ^m» – деп дыңнаткан.

32Элисей бажыңче киргеш, көөрге, ооң орун-дөжээнде өлүг оол чыткан. 33Ол өрээлче кире бергеш, ийилээ артары-биле эжикти хаап, Дээрги-Чаяакчыга мөргүп эгелээн ⁿ. 34Оон ол орунче үне бергеш, оолдуң кырынга чыдып ап ^o, бодунуң аксын – ооң аксынче, карактарын – карактарынче, холдарын – холдарынче чыпшыр дегзип алган. Элисей оолдуң кырынга чаттылдыр чыдып аарга, ооң мага-боду чылый берген. 35Элисей туруп келгеш, өрээлге аай-дедир кылаштапкаш, оон катап база орунче үне бергеш, оолдуң кырынга чыдып алган. Оол чеди катап азыргаш, карактарын ажыдыпкан. 36Медээчи Гиезийни кый депкеш: «Сунем чурттуг херээженни кыйгырывыт» – дээрге, демгизи айбыны күүсеткен.

Херээжен кижи чедип кээрге, Элисей: «Оглуңну ап ал» – дээн.

37Ава чоокшулап келгеш, медээчиниң будунуң баарынче кээп дүжүп, сөгүрген. Оон оглун ап алгаш, үне берген ^p.

Пашта хораннап каан быдаа

38Элисей Галгалче ^q ээп келген. Ол черде аш болуп турган. Бурганның бөлүк медээчилери ооң мурнунга олурда, Элисей чалчазынга: «Улуг паштан тиккеш, бо медээчилерге быдаадан хайындырып бер» – дээн.

39Медээчилерниң бирээзи шөлче ногаа чыып үне бергеш, бир черлик үнүш тып алган. Ол ооң черлик чимистерин хойнунга эңдере чыып алган ээп келгеш, оларны доорааш, быдаалыг пашче киир каапкан. Оларның кайызы-даа ол үнүштү билбес болган. 40Быдааны улуска кудуп берген. А олар чип эгелээш-ле: «Бурганның кижизи, пашта өлүм бар-дыр!» – деп алгыржып, чемни чип шыдавайн барганнар.

41Элисей: «Далгандан эккелиңер» – дээн.

Ол далганны пашче урупкаш: «Улуска кудуп бериңер, чемнензиннер» – дээн.

Быдаалыг пашта хоралыг чүү-даа артпаан болган.

Бурганның чүс медээчизин Элисейниң тоттурганы

42 Ваал-Шалиша хоорайдан ^r бир кижи келгеш, Бурганның кижизинге баштайгы дүжүттен быжырган чээрби арбай боовазы болгаш хавыы чазылбаан кызыл-тас баштары эккеп берген. Элисей: «Улуска беривит, чемнензиннер» – дээн ^s.

43Ооң чалчазы: «Чүс кижини мооң-биле канчап чемгерип шыдаар мен?» – деп айтырган.

А Элисей: «Улуска беривит, чемнензиннер. Чүге дээрге Дээрги-Чаяакчы: „Олар тоттур чемненип аар, харын-даа артып каар“– деп чугаалады» – дээн.

44Ынчан чалча аъш-чемни медээчилерге үлеп берген. Дээрги-Чаяакчының сөзүн ёзугаар олар тоттур чемненип алган, чем харын-даа артып калган.