rЫд. ыр. 118:111, 162
Jeremiah 15
Иудеяга кээргел чок кеземче
1Дээрги-Чаяакчы меңээ мынча дээн: «Моисей биле Самуил-даа Мээң мурнумга чаннып көстүп келген болза a, Мен бо чонну кээргевес ийик мен. Ол чонну Менден ырадыр сывырывыт, олар чоруй барзын! 2Кажан олар сенден: „Кайнаар баар улус бис?“– деп айтырар болза, мынча деп харыылаар сен. Дээрги-Чаяакчы:„Өлүр хүнү келген кижи өлүмче барзын,хылышка шаштырар кижи хылыштан калзын,
ашка чыгаткан кижи аштазын,
тудуп алгаш баары чайлаш чок кижи туттуруп алзын! b“
– деп турар-дыр дээр сен. 3Мен оларны дөрт шаажы-биле кезедир мен – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. – Оларны хылыш өлүр шанчар, мөчү-сөөктерин ыттар үзе-чаза тыртар, дээрниң куштары биле черниң аң-араатаны сыырар c. 4Мен оларны Эзекияның оглу, Иудеяның хааны Манассияның Иерусалимге үүлгеткен чүвези дээш d бүгү өске күрүнелерге коргунчуг үлегер-чижек кылып каар мен e. 5Кым сени кээргээрил, Иерусалим?
Кым сээң ажыың ажып ыглаарыл?
Кым сээң амыр-мендиң айтырарыл? f
6Сен Мени каапкаш бардың – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн, –
дедир чоруй бардың.
Сеңээ удур Бодумнуң холумну көдүрдүм, узуткап кагдым –
сени кээргээр күжүм-даа төндү.
7Мен черниң бүгү хоорайларында улусту
айыыр-биле тарадыр октапкан мен.
Бодумнуң чонумну узуткап каан мен,
оларны ажы-төл чок арттырган мен,
чүге дээрге боттарының оруундан өскээр эгбээн-дир!
8Мээң күзел-соруум ёзугаар оларның дулгуяк херээженнери
далайның элезининден-даа хөй апарды.
Аныяк оолдарның аваларынче чырык хүндүс-ле узуткакчыларны ыттым,
оларга хенертен коргуушкун биле девидээшкинни таварыштырдым.
9Чеди-даа ажы-төлдүг турган иелер ам харыксырап,
сагыш-сеткили куруглап калган g,
оларның хүнү дүъште-ле ажа берген h,
олар, ады баксырап, дорамчылаткан.
А чоннуң арткан улузун хылышка чиш кылдыр берип,
дайзыннарынга хүлээдип бээр мен».
Дээрги-Чаяакчының медеглээн чүвези ол-дур.
Иеремияның чаа хомудалынга Бурганның харыызы
10Күжүр ием, ат болдум! Сен мени чүге бүгү чер-делегей-биле чаргылдажып, маргыжып чоруур кылдыр төрүп кааның ол?! i Хуузун алыр дээш акша чегдирбээн мен, бодум-даа чээли албаан мен j, а бүгү улус мени каргаар-дыр. 11Дээрги-Чаяакчы мынча дээн: «Иеремия, Мен сени быжыглааш, ачы-буян хайырлаар мен! Айыыл-халап, кызып-кыйыышкын үезинде дайзыннарыңны сеңээ чанныр кылдыр албадаар мен ▼▼ Бо домактың утказы эки билдинмес. Ооң болгу дег өске утказы мындыг: «Сээң төнчүң эки болур. Айыыл-халап, кызып-кыйыышкын үезинде дайзыныңны сээң-биле эптежиринче албадаар мен».
. 12Соңгу чүктен эккелген демир биле хүлерни кым сыйып шыдаарыл? 13Иудея, сээң бүгү девискээриңге үүлгеткен бачыттарың дээш эт-хөреңгиңни, эртине-байлааңны дайзыныңга белен олча-тывыш кылып каар мен l. 14Бодуңнуң билбес чораан чериңче m, дайзыннарыңче чоруур кылдыр сени албадаар мен, чүге дээрге Мээң килеңим от ышкаш кыптыгып, сени өрттедир деп тур!» n 15О, Дээрги-Чаяакчы, бүгү чүвени билир сен!Мени утпа, менче сагыш салып көрем,
мени истеп-сүрген улустан өжээним негеп көрем! o
Оларны үр шыдажып келгеш, мени чок кылдыртпа,
Сен дээш дорамчылал хүлээп чоруурумну билип ап көрем p.
16Сээң сөзүң мээң аъш-чемим апарып турду q.
Сээң сөстериң сеткил-чүрээмниң өөрүшкүзү, хөглээшкини апарды r,
чүге дээрге Сеңээ хамааржыр болгай мен,
Дээрги-Чаяакчы, Аг-шериглиг Бурган!
17Каттыржып-хөглээн улус чыыжынга олурбадым, хөглеведим –
Сээң холуң мени чааскаан олурарынче албадап тур s,
мени килең-биле бүргедиң.
18Чүге мээң аарышкым читпезил, балыым экирбезил,
эмнеттинип шыдавазыл? t
Таанда-ла Сен мени мегелеп, соглуучал хем дег апардың бе? u
19Ынчан Дээрги-Чаяакчы: «Менче эглип кээр болзуңза,
Мээң мурнумга бараан болур кылдыр сени
база катап тургузуп каар мен.
Үнелиг сөстү хоозун сөстен аңгылап шыдаар болзуңза,
Мээң аксы-сөзүм дег апаар сен.
Улус боттары сээң аайыңче кирер,
а сен оларның аайынче кирбес сен!
20Мен сени бо чонга удур
быжыг хүлер хана кылдыр тургузар мен v.
Олар сенче халдаар,
ынчалза-даа сени ажып тиилээр харык чок болур,
чүге дээрге Мен сээң-биле мен,
сени камгалап, кадагалаар мен w – деп медеглээн. –
21Мен сени каржы-бак улустан камгалап,
түрлүг улустуң холундан адырар мен».
Copyright information for
TyvTUV