‏ Isaiah 51

Geljege umyt

1 Reb şeýle diýýär:
«Eý, dogrulygy yzarlaýanlar,
eý, Rebbi agtarýanlar,
Maňa gulak goýuň!
Kesilip alnan gaýaňyza,
gazylyp çykarylan çukuryňyza serediň.
2Ataňyz Ybraýyma,
özüňizi dogran Sara nazar aýlaň;
Ybraýymy çagyranymda, ol ýekedi,
emma Men ony ýalkadym, köpeltdim».
3Reb Siona,
onuň ähli harabalaryna teselli berer,
onuň çölüni Erem deý eder,
Rebbiň bagy deý eder onuň sährasyny;
şatlyk we begenç,
şükür we aýdym sesi eşidiler ondan.

4«Meni diňle, eý, halkym,
Maňa gulak goý, eý, milletim!
Menden bir kanun çykar;
adalatym halklara nur bolar.
5Azat etmek üçin tiz çykaryn,
Men halas etmäge ýola düşdüm,
gollarym halklara höküm eder,
adalar Maňa intizardyrlar,
gudratyma umyt baglaýarlar.
6Gözleriňizi göklere dikiň,
aşaga, ýere serediň;
gökler tüsse kimin ýitip gider,
ýer ýüzi eşik kimin tozar;
onda ýaşaýanlar hem çybyn dek ölerler,
emma Men ynsanlary baky halas ederin,
olary azat ederin.
7Eý, dogrulygy bilýänler,
kanunymy ýüreginde saklaýanlar,
Meni diňläň!
Ynsanlaryň ýazgarmalaryndan gorkmaň,
olaryň sögünçlerinden heder etmäň.
8Güýe olary eşik kimin iýer,
olary ýüň kimin iýer güýe;
Men bolsa sizi elmydama azat ederin,
asyrlar boýy sizi halas ederin».
9Oýan, eý, Rebbiň goly, oýan,
gudraty geýin!
Gadym günlerdäki dek,
owalky nesillerdäki dek oýan!
Rahab aždarhany parçalan,
parran deşen Sen dälmidiň?
10Deňzi, uly çuňlugyň
suwlaryny guradan,
azat edilenler geçsin diýip,
deňziň çuň ýerlerini
ýola öwren Sen dälmidiň?
11Rebbiň azat edenleri dolanarlar,
aýdym aýdyp, Siona gelerler,
başlarynda ebedi şatlyk bolar,
begenç hem şatlyk taparlar olar,
gam-gussa hem nala ýok bolar.

12«Size göwünlik berýän Mendirin,
näme üçin ölümli ynsandan,
ot kimin solýan
adam oglundan gorkýarsyňyz?
13Sizi ýaradan, gökleri ýaýradan,
ýeriň düýbüni tutan
Rebbi unutdyňyz.
Sizi ýok etmek niýetinde bolan
zulumkäriň gazabyndan uzakly gün gorkýarsyňyz.
Hany, zulumkäriň gazaby nirede?
14Ýesirler basym azat ediler,
ölmez, gabra inmez olar,
çörekleri kemlik etmez.
15Tolkunlary uwlasyn diýip, deňzi çaýkaýan
Hudaýyňyz Reb Mendirin».
Onuň ady Hökmürowan Rebdir.
16«Sözlerimi agzyňa saldym,
seni elimiň kölegesinde gizledim;
gökleri berkarar etdim,
ýeriň düýbüni tutdum,
Siona: „Sen Meniň halkymsyň“diýdim».

Rebbiň gazap käsesi

17Oýan, eý, Iýerusalim oýan, aýaga gal!
Rebbiň gazap käsesini Onuň elinden içdiň,
serhoşlyk käsesini
başyňa çekdiň.
18Öz dogran ähli ogullarynyň içinde
Iýerusalime ýol görkezýäni ýok;
ekläp-saklan ähli ogullarynyň arasynda
elinden tutup, oňa goldaw berýäni ýok.
19Başyňa bu iki bela:
harabaçylyk we weýrançylyk,
açlyk we gylyç geldi.
Kim saňa duýgudaşlyk bildirer?
Saňa nädip göwünlik bereýin?
20Ogullaryň tapdan düşüp,
her köçäniň başynda ýatyrlar,
tora düşen dag keýigi ýaly bolup;
Rebbiň gazabyndan,
Hudaýyň käýinjinden pürepür olar.
21Munuň üçin, eý, azap çeken,
çakyrsyz serhoş bolan halk, muny eşit!
22Taňry Rebbiňiz,
Öz halkyny goraýan Hudaýyňyz şeýle diýýär:
«Ine, Men serhoş edýän käsäni eliňden aldym,
Meniň gazap käsämden
mundan beýläk içmersiň.
23Bu käsäni sütemkärleriňiň eline bererin,
Olar saňa:
„Üstüňden geçerimiz ýaly, ýerde ýüzin ýat“diýdi.
Senem olar geçer ýaly
ýer kimin, ýol kimin etdiň arkaňy».